Torhoutenaar Rik Gadeyne is zopas met pensioen gegaan als directeur van het Sint-Martinusinstituut in Koekelare, het zogenoemde SMIK. Hij oefende die functies halftijds uit. De andere helft werd bekleed door Wim Mattheus, die de school nu fulltime leidt. Voor Rik breekt er een zee van vrije tijd aan.
Rik (61) woont met zijn vrouw Christa Pacco (62), die ook in het onderwijs staat, in de Haverstraat op de wijk Don Bosco. Ze hebben een zoon Thomas (36), een dochter Sarah (33), tweede kleinkinderen Kira en Sam (een tweeling van 2,5) en drie pluskleinkinderen.
Lesgeven aan het VLTI
Rik, als boerenzoon oorspronkelijk afkomstig uit Veldegem, is regent land- en tuinbouw. Hij moest daarvoor studeren in Mechelen en zat er op kot. Hij begon les te geven aan het Torhoutse Vrij Land- en Tuinbouwinstituut, waar ook zijn vrouw leerkracht was: Nederlands en Engels.
“Zelf gaf ik vooral landbouwvakken”, vertelt Rik. “Aanvankelijk theorie en later ook praktijkvakken. Ik hou mooie herinneringen aan mijn lange loopbaan aan het VLTI over. Toen de nieuwe richting paardrijden en -verzorgen begon, mocht ik ook daarin lesgeven, onder andere stallenbouw en lederbewerking. In de jaren negentig heb ik aan het toenmalige Vormingsinstituut het diploma van hoefsmid behaald. Nu nog verzorg ik in bijberoep de hoeven van paarden, weliswaar enkel op zaterdagvoormiddag.”
Weerbare mensen
Na verloop van tijd werd Rik halftijds beleidsmedewerker bij Stefaan Samaey, de toenmalige coördinerende directeur van de Scholengemeenschap Houtland. De andere halftime bleef hij aan het VLTI lesgeven in de richting paardrijden -en verzorgen: stallenbouw, lederbewerking, ziekteleer en hoefverzorging.
“Je kunt alleen maar je best doen voor de leerlingen en leerkrachten en dat heb ik ook geprobeerd”
In 2014 werd hij aan de zijde van Luc Van de Sompele halftijds directeur van SMIK, een functie die hij vanaf 2016 fulltime vervulde en de voorbije twee en een half jaar weer halftijds. “Het Sint-Martinusinstituut is een warme, landelijke school die sterk verweven is met de plaatselijke leefgemeenschap van Koekelare”, zegt Rik. “Het was een plezier en een eer om er directeur te mogen zijn. Als er al eens iets tegenzat, dan bleef ik daar meestal rustig onder. Ik lig niet snel ergens wakker van. Je moet nu eenmaal beseffen dat je nooit alles in de hand hebt en nooit iedereen tevreden kunt stellen. Je kunt alleen maar je best doen voor de leerlingen en leerkrachten en dat heb ik ook geprobeerd. Ik vond het belangrijk om leerlingen te laten uitgroeien tot weerbare, gedegen mensen.”
Naar Uitkerkse Polder
Rik heeft vanaf nu vrije tijd te over, al zal hij naar eigen zeggen zeker niet in het befaamde zwarte gat vallen. “Ik zal me niet vervelen”, klinkt het overtuigd. “Ik blijf op zaterdagvoormiddag mijn taken als hoefsmid behartigen en voorts hou ik van motorrijden, fotograferen, koken, letterkappen in steen en met de kleinkinderen bezig zijn. Voorts ben ik zot van paarden en geïnteresseerd in alles wat techniek betreft. Stilzitten is totaal niets voor mij.”
“Wat ik zalig vind? Zondag bij het ochtendkrieken op een mooie dag met de motorfiets naar de Uitkerkse Polder rijden, er paarden aantreffen en ze fotograferen. Dat is gewoon de max.”
“Met Wim Mattheus als directeur is het SMIK in goede handen en daar ben ik blij om. Hij kent de school goed en is een topper.” (JS)
The post Rik Gadeyne (61) met pensioen als directeur van Sint-Martinusinstituut in Koekelare: “Het was een plezier dit te mogen doen” is provided by KW.be.
