Op donderdag 28 maart wordt in Bellegem de Witte Donderdagprijs voor beloften en eliterenners zonder contract verreden. Ook de plaatselijke Niki Devoldere (47) en zijn zoon Yannis (18) zullen voor eigen volk aan de start verschijnen. “De tijd dat ik Yannis tijdens een intervaltraining op het vlakke kan volgen, is voorbij”, lacht Niki.
Niki Devoldere is beroepsmatig aan de slag als technicus bij ScioTeq. Zoon Yannis volgt sinds september de nieuwe bacheloropleiding Built Environment aan Howest in Kortrijk. Niki heeft een uitgebreid sportverleden als wielrenner, triatleet en duatleet. Yannis trad in de voetsporen van zijn vader en maakte de voorbije jaren, sinds de verhuis van het gezin naar Bellegem in 2019, vooral furore als duatleet en triatleet. Ook loopwedstrijden gaan hem heel goed af. Daarnaast is Niki ook actief als voorzitter van het Bellegems Multisport Team, dat in september het BK duatlon organiseert, en als secretaris van KSV Bellegem, dat jaarlijks drie wielerwedstrijden in de gemeente organiseert. De Witte Donderdagprijs van komende donderdag, de 70ste Grote Prijs Germain Derycke, is daar één van. “Het Bellegems Multisport Team is overigens onderdeel van KSV Bellegem”, licht Niki toe. “In het verleden, nog voor we in Bellegem kwamen wonen, nam ik hier elk jaar deel aan deze wedstrijd. Omdat het dicht bij mijn werk is, was dit perfect combineerbaar. De koers in Bellegem heeft een reputatie in het peloton. Er hangt een hele historiek aan vast. Een resem oud-profs heeft hier ooit deelgenomen en gewonnen. In Bellegem woedt er een koersmicrobe.”
Het is de eerste keer dat jullie samen aan de start van een wielerwedstrijd bij de elite zonder contract zullen staan. Schrik?
Yannis: “Twee weekends geleden koersten we samen bij de Elite 3 in Jeneffe-en-Condroz. Daar viel het goed mee. Ik was in elke ontsnapping mee en kon in het peloton makkelijk volgen.”
Niki: “Ik begin de jaartjes stilaan te voelen, maar de voorbije maanden heb ik er nog eens alles aan gedaan om goed door de winter te komen. Het was een droom van mij om ooit met mijn zoon te kunnen koersen. Dat we dit nu in eigen dorp mogen doen, maakt het heel speciaal. De voorbije jaren was ik vooral met Yannis bezig. Als hij bij de junioren koerste, ging ik met hem mee. Nu heb ik me wel goed voorbereid. Als ik in Bellegem kan uitrijden, zal ik tevreden zijn. Dat geldt trouwens ook voor Yannis. Dit is een heel stevige wedstrijd. Normaal zijn er 15 beklimmingen van ‘t Kruiske, ook wel gekend als Bellegemberg, maar dit keer zijn dat er door wegenwerken zelfs 19. Het wordt ongetwijfeld een slopende koers, net zoals dat de voorbije jaren in Bellegem telkens het geval was.”
De voorbije jaren namen jullie geregeld samen deel aan duatlons en triatlons. Wie won er de meeste onderlinge duels?
Niki: “Ik kom tegenwoordig nooit meer in de beurt van Yannis. We zijn al snel zware wedstrijden beginnen uit te zoeken, wat toen in mijn voordeel speelde. Ik was sterker op de fiets en kon mijn ervaring uitspelen. Nu kan ik zelfs hem tijdens intervaltrainingen op een vlakke weg soms niet volgen.”
Yannis: (grijnst) “Het is nog niet lang, pas sinds een half jaar, dat ik hem op het vlakke pijn kan doen. Ik ben een lichtgewicht. Op bepaalde parcours speelt dat in mijn voordeel, maar soms is het ook een nadeel.”
Niki: “Los van het feit dat ik hem tijdens intervaltrainingen niet meer kan volgen, is het is wel zo dat we elkaars beste trainingsmaten zijn. Tijdens duurtrainingen vullen we elkaar perfect aan. Looptrainingen doe ik wel niet meer met hem, maar op de fiets zijn we elkaars beste vrienden.”
Yannis: “Dat is waar. We zijn bijna dagelijks de weg op.”
Vertel eens wat voor type atleet de andere is.
Yannis: “Klimmen is niet mijn vaders sterkste punt. Hij moet meer kilootjes dan ik meesleuren.” (grijnst) “Zijn voornaamste kwaliteiten liggen nog altijd op de fiets. Ondanks zijn leeftijd blijft hij een goeie fietser, zeker in duatlons.”
Niki: “Yannis heeft een stalen karakter. Ik ben zot van zijn looptechniek, want hij heeft een unieke loopstijl waarmee hij op een offroadparcours de grond niet raakt. Hij is een echte hinde.” (lacht) “Zijn zwakste punt is lang zijn sterkste punt geweest: hij weegt namelijk slechts 50 kg. Als nieuweling en junior had hij het daardoor altijd moeilijk in kermiskoersen. Maar als we voor een duatlon of triatlon naar de bergen trekken, valt er niets tegen hem te ondernemen. Vorig jaar namen we aan de Xterra-triatlon in Italië deel, de lastigste van het hele circuit op vlak van hoogtemeters. Yannis werd er als jongste deelnemer 19de tussen de profs. Op Alpe-d’Huez in de Franse Alpen won hij de duatlon bij de jeugd A, maar werd hij tegelijkertijd eerste junior en tweede belofte.”
Waar liggen de doelen in 2024?
Yannis: “We zouden graag een selectie afdwingen voor het EK crossduatlon in Portugal, maar de criteria zijn verre van evident. Een andere optie is dat ik al dit jaar meer naar het langere triatlonwerk overstap. Sowieso worden de Cross Duathlon Series en Road Duathlon Series opnieuw een doel. Beide circuits zette ik als belofte in 2023 op mijn naam.”
Niki: “We kiezen sowieso triatlons uit waar hij kan uitpakken met zijn twee voornaamste kwaliteiten: bergop fietsen en offroad lopen. Ikzelf pas mijn programma een beetje aan dat van Yannis aan. Ik probeer zoveel mogelijk ook aan zijn wedstrijden deel te nemen, al hoop ik in de toekomst ook nog eens een uitdagende triatlon te kunnen afwerken. Ook de koersmicrobe blijft aanwezig. Ik denk dat ik tot de alleroudste categorie zal blijven koersen. Nu rijd ik bij de Masters B en ik amuseer me nog altijd. Als ik een wielerwedstrijd koers, ben ik helemaal in mijn element.”
Yannis: “Ik wil echt naar die langere afstanden in de triatlonsport gaan. Liever dat dan het korte werk, want dat vind ik minder uitdagend. De Inferno Triathlon in de Zwitserse Alpen is een grote droom van mij.”
The post Vader Niki Devoldere (47) en zoon Yannis (18) rijden koers voor eigen volk: “Zelfs op een vlakke weg kan ik hem niet meer volgen” is provided by KW.be.
