In alle stilte, zoals het er ook op het domein aan toegaat, bouwt Karin Lewyllie al 14 jaar aan haar zorgboerderij. Tieners kunnen er ontstressen tussen de beestjes. Maar Karin wil om het financieel rendabel te maken een vzw opstarten en de therapie tegen hondenfobie meer in de etalage zetten.
Karin was tot voor kort actief bij de dienst Burgerlijke Stand van het deelgemeentehuis Varsenare. Ze is een echte dierenliefhebber, toch is het idee voor een zorgboerderij eerder toevallig en gestaag ontstaan. “Mijn vader had hier een stuk grond op het einde van de Spoorwegstraat, gelijklopend met de spoorweg, en we waren aan het twijfelen om het te verkopen. Maar mijn dochter Alexandra wilde graag een paard. Het is dus met een paard en met het behoud van deze weide begonnen”, lacht de 60-jarige Alexandra.
“Toen kwam er een ezel, dan een schaap. Nu hebben we een paard, vijf ezels, drie geiten, negen schapen, twee varkens, een kat en drie honden. Kippen? Neen, dat lukt hier niet met de vossen in de buurt. Maar alle dieren zijn hier opgegroeid en vooral daardoor voorbestemd om te gebruiken voor therapeutische doeleinden. Zelf volgde ik daarvoor een tweejarige opleiding dierondersteunende therapie bij De Balans in Gent.”
Geen prikkels
De site van de zorgboerderij oogt nogal rudimentair. “Er is hier geen stromend water en geen elektriciteit”, zegt Karin Lewyllie. “Je komt hier echt in de natuur terecht. We laten ook geen gsm-gebruik of muziek toe voor mensen die hier belanden. Dat is voor sommigen echt confronterend. Maar geloof me, gewoon met het verzorgen van dieren bezig zijn in alle rust werkt helend.”
“We krijgen hier in samenwerking met het steunpunt Groene Zorg vooral jongeren over de vloer. Vaak zijn het jongeren met een rugzak, of jongeren met autisme. Momenteel komen er twee op regelmatige basis. Ik zorg ervoor dat ze hier alleen zijn met mij. Geen afleiding, ook niet van andere mensen. Wat ze hier doen, is erg variërend. Voor bepaalde jongeren gaat het niet verder dan hier gewoon zijn en de dieren observeren. Anderen werken dan weer heel actief mee in het voederen of verzorgen van de dieren.”
“We bieden ook verschillende activiteiten aan zoals yogasessies. In de zigeunerwagen kan je desgewenst zelfs overnachten. Nu kweek ik ook clumber spaniels en ik wil mijn therapie voor hondenfobie verder ontwikkelen.” Om de zorgboerderij verder uit te bouwen en vooral om het financieel haalbaar te maken, wil Karin een vzw uitbouwen. “Sinds kort bestaan er persoonlijke zorgportefeuilles voor mensen die ondersteuning nodig hebben. Dat zou het mogelijk maken om een vergoeding te vragen.”
“Nu steek ik veel persoonlijke centen in de dieren en het onderhoud, ik zou al blij zijn mocht dit een nuloperatie worden. En we kunnen vooral veel helpende handen gebruiken, mensen die met veel goesting dit domein samen met mij verder willen uitbouwen.”
(PA)
Meer info op de Facebookpagina van Hond en Harmonie of via 0499 10 85 51.
The post Karin Lewyllie wil haar zorgboerderij in Jabbeke rendabel maken: “Zou graag een vzw uitbouwen” is provided by KW.be.
