Zulte Waregem neemt eind deze maand afscheid van een klepper van formaat in het jeugdvoetbal. Tony De Bel was bijna twintig jaar lang jeugdcoördinator maar stopt er nu mee omdat hij samen met zijn vrouw naar Frankrijk verhuist, waar hij een chambres d’hôtes zal openen. “We spelen al vele jaren met dit idee en nu is het eindelijk zover.”
Op donderdag 29 februari zet Tony De Bel (62) voor de laatste keer jong talent op weg naar een betere voetbaltoekomst. Daarna zegt hij de club van zijn dromen definitief vaarwel voor een nieuw avontuur in de Franse Ardennen. Vriend en vijand zijn het over één zaak eens: Tony De Bel is een klasbak die hard zal gemist worden in het Waregemse voetbal. Het was geen toeval dat toenmalig voorzitter Willy Naessens en huidig algemeen manager Eddy Cordier een kleine twintig jaar geleden bij hem kwamen aankloppen met de vraag of hij de jeugd van Zulte Waregem onder zijn hoede wilde nemen. We spreken af op het oefencomplex van Zulte Waregem, de plaats waar hij honderden uren heeft gesleten.
Nog een week en het zit er hier op. Wat zal je het meest bij blijven?
“Dat ik hier heb kunnen doen waar ik enorm van hou: werken met mensen, met jongeren in een sportieve context. Ik was hier minstens vier dagen in de week met de 15- tot 21-jarigen aan de slag en vaak waren het er meer. Vaak tekende ik het weekend ook nog present om een thuismatch van het eerste elftal bij te wonen.” (lacht) “Het is dus niet overdreven te stellen dat dit achttien jaar een belangrijk stuk van mijn leven was. Ik heb deze plek vaak mijn tweede thuis genoemd.”
Je krijgt applaus op alle banken voor wat je hier gedaan hebt. Wat zie je zelf als je belangrijkste eigenschappen als jeugdcoördinator?
“Geen gemakkelijke vraag, maar ik vertel geen onwaarheden als ik zeg dat ik altijd geprobeerd heb om diplomatisch te handelen. Verder zorgde ik er toch voor dat iedereen altijd en overal de rust bleef bewaren, ook in moeilijke omstandigheden. Dat werd gewaardeerd in bestuurskringen. Bovendien overdrijf ik niet als ik stel dat ik een stabiele factor was in de jeugdreeksen, een wereldje dat toch bekend is om zijn vele wissels.”
Op welk jeugdproduct ben je het meest trots?
“Er zijn er veel, maar hij die het meest betekend heeft voor het eerste elftal van Zulte Waregem is zonder twijfel Jens Naessens. Hij heeft de club in het wonderseizoen 2012 – 2013 bijna de titel geschonken en dat is toch nog altijd iets unieks. Jens bracht het elftal op voorsprong in een rechtstreeks duel voor de titel tegen Anderlecht. Twee minuten lang waren we virtueel kampioen. Uiteindelijk is Zulte Waregem toen vice-kampioen geworden.”
Komt er nog een afscheid?
“Ik ben uitgenodigd op de thuismatch tegen Beerschot op 15 maart en heb hier en daar al horen waaien dat er dan wel iets te gebeuren staat.
“Ik zorgde ervoor dat iedereen altijd en overal de rust bleef bewaren”
We gaan dan al in Doumely-Bégny wonen, onze nieuwe thuis in Frankrijk maar daarvoor willen we met plezier terugkeren. We hebben al een weekendje geboekt in een B&B in Wakken, die vrienden van ons openhouden.”
Vorige zomer is jullie dochter Maxine overleden. I didn’t know how to help you, but I was there schrijf je op Facebook. Hoe gaat het nu?
“Het lukt maar het zal veel tijd vragen om dit helemaal een plaats te geven. Maxine was ook maar 34 toen ze onverwacht gestorven is.”
Speelt het overlijden van jullie dochter een rol in jullie beslissing om nu naar Frankrijk te trekken?
“Neen we waren daar al veel langer mee bezig, met medeweten van onze beide dochters. Wel hebben we nadien nagedacht over hoe we Maxine voor altijd bij ons kunnen hebben in onze chambres d’hôtes. Dat zal nu gebeuren door de eerste letter van haar voornaam te gebruiken voor het logo, een sierlijke M. Die komt bovenop La Tommelle, de naam van ons vakantiehuis. We hebben voor La Tommelle gekozen omdat je dat kan vertalen als duim omhoog. We blijven positief staan in het leven.”
Je mag ook nog een beetje publiciteit maken voor jullie chambres d’hôtes en de streek waar je terecht komt?
“Doumely-Bégny is een gemeente in de Franse Ardennen, midden in de natuur en niet zo heel ver van Reims. Het is er ideaal voor wie graag gaat wandelen of fietsen. Onze chambres d’hôtes telt vier ruime gastenkamers en bevindt zich op een domein van 5.500 vierkante meters waar we nog petanquevelden zullen aanleggen. De boekingen lopen vlot en die bestaan op dit ogenblik zeker voor de helft uit vrienden, kennissen en familieleden van de streek rond Zulte en Waregem.”
Je staat er ook zelf achter de potten, heb ik begrepen. Dat brengt me bij de slotvraag. Waar ga je graag iets eten in Waregem?
“Geen twijfel mogelijk, dat is in sterrenrestaurant Castor in Beveren-Leie. We zijn er twee keer geweest en het was er fabelachtig lekker, zijn twee sterren meer dan waard.”
Privé
Tony De Bel (62) is getrouwd met Rosy Bocaege (61). Ze hebben twee dochters: Maxine, die vorig jaar op haar 34ste onverwacht overleed, en Naomi (30). Ze wonen in de Knokstraat in Zulte, maar verhuizen naar Frankrijk.
Studies/Loopbaan
Tony is vanaf volgende maand met pensioen als leraar lichamelijke opvoeding. Hij gaf altijd les in twee basisscholen in Zulte en Machelen.
Vrije tijd
Tony werd op zijn 12de al jeugdvoetballer bij Zulte Waregem. Hij speelde jaren bij het eerste elftal van Zultse VV, was trainer en de voorbije achttien jaar jeugdcoördinator van de 15- tot 21-jarigen bij Zulte Waregem. (vfb)
The post Zulte Waregem wuift jeugdcoördinator Tony De Bel uit: “We openen een chambres d’hôtes in de Franse Ardennen” is provided by KW.be.
