Een zevenjarig meisje uit Lyon vecht al weken in het ziekenhuis voor haar leven door een besmetting met de E. Coli darmbacterie. Bij de ouders van Jef Ternier (9) uit Nieuwpoort komen alle emoties terug. “Twee jaar terug kwam hij ziek thuis van zomerkamp. Een buikgriepje, dachten we. Maar er bleek veel meer aan de hand”, doet mama Emely het verhaal. “Zijn nieren blokkeerden, hij was zichzelf aan het vergiftigen. Het beeld van hoe ze hem met reanimatiekit naar het operatiekwartier brachten, blijft op ons netvlies gebrand.”
Het gezinnetje van Emely Vandeputte (36) en Hans Ternier (37) leidde een leven zoals uit de boekjes. Hans runt zijn eigen bedrijf gespecialiseerd in grondwerken en tuinaanleg en Emely is deskundige marketing en promotie bij Toerisme Nieuwpoort. Hun liefde is bezegeld met twee fantastische kinderen: Jef en Marie (7). De zomer van 2022 gooide alles overhoop. Het zou een mooi moment moeten zijn wanneer het zomerkamp erop zit, maar voor de familie Ternier werd het de hel. Ziek en uitgeput kwam Jef thuis.
Falende nieren
“We maakten ons niet meteen zorgen na een weekje ravotten en waarschijnlijk niet veel slaap, maar de buikpijn verergerde”, vertelt Emely. “Toen we bloed in zijn diarree zagen, repten we ons dat laatste weekend van augustus naar de huisartsenwachtpost. ‘Dat is normaal na een weekje kamp’, zeiden ze daar. De situatie verergerde. ‘Salmonella’, was daarna de diagnose. We hadden er geen goed oog in en uiteindelijk werden we doorverwezen naar de spoeddienst van het AZ West in Veurne. Van daar ging het een paar dagen later in een ambulance met loeiende sirenes naar het Prinses Elisabeth ziekenhuis van het UZ Gent. Jefs nieren waren aan het falen. In Gent stond een team klaar toen we er aankwamen.”
Emely en Hans wisten niet wat hen aan het overkomen was. “Op dat ogenblik stond ons leven even stil. We wilden onze emoties bedwingen voor Jef en hem moed inspreken. Hij lag zo goed als levenloos voor zich uit te staren. Een team van professoren en kinderneurologen liep af en aan. Als afleidingsmanoeuvre kregen wij een rondleiding op de intensive care afdeling want op zo’n moment was het heel hard om te zien dat zoveel medische mensen tegelijk met onze zoon bezig waren. Hij lag in zijn eigen box met allerlei infuusjes, overal zagen we kabeltjes en hoorden we piepende alarmsignalen.”
Eerste schooldag
Het enige wat de ouders konden doen, was afwachten en hopen op het beste. Hans kon zijn zoon niet loslaten en bleef in het ziekenhuis. Emely reed met een klein hartje naar Nieuwpoort want dochtertje Marie stond aan de vooravond van de eerste schooldag en het werd een speciale dag want ze mocht naar het eerste leerjaar in de vrije basisschool Stella Maris. “Donderdag 1 september 2022 was de moeilijkste dag uit ons leven”, blikt de mama terug. “Terwijl Jef voor zijn leven vocht, moest ik mij als mama sterk houden en met een glimlach Marie naar school brengen. Daar zag ik alle leeftijdsgenootjes van Jef vrolijk rondlopen. Dat was zo hartverscheurend.”
En die eerste schooldag ging het snel bergaf met Jef. Het werd zo erg dat de nierdialyse werd opgestart want zijn nieren werkten helemaal niet meer. Jefs huidskleur was alarmerend en hij kon geen urine meer produceren. Hij was zichzelf aan het vergiftigen. “De witte bloedcellen namen de toxines, veroorzaakt door de E. Coli bacterie, mee door zijn lichaam. De bloedklontertjes die daardoor ontstonden, blokkeerden de fijnste adertjes met nierfalen als gevolg”, legt Emely uit. “Jef kreeg een buikdialyse. Er werd een hoeveelheid vocht via een buisje in zijn buik gepompt, dat vocht bleef daar even en verliet nadien met de gifstoffen het lichaam. Al die tijd mocht hij niet drinken terwijl hij zo’n dorst had.”
De kentering kwam toen Jef ook bloedplasma kreeg toegediend. Zijn HUS (hemolytisch uremisch syndroom red.), want dat is hoe de hevige reactie op de E. Coli bacterie heet, had zijn hoogtepunt bereikt. Intussen werd zusje Marie opgevangen door de grootouders. “Ze weende vaak en wilde haar broer zien”, vertelt de mama. “Met een ballon en knuffeltje in haar handen stapte ze aarzelend zijn box binnen. Ze wou meteen voor hem zorgen en we legden haar voorzichtig bij haar broer in bed. Dat was zo’n ontroerend en tegelijk confronterend beeld.”
Regenboog
Jef met de verpleegsters in zijn kamer in het ziekenhuis. © GF
Na de vierde dag begon Jef iets wakkerder te reageren. Hoe hij erin geslaagd is, weten zijn ouders nog steeds niet, maar hij heeft toen op de één of andere manier water binnengesmokkeld en dat onder zijn kussen verstopt. “Hij staat op de intensive care bekend als de jongen met ongelooflijke onderhandelingstechnieken en survival skills”, lacht Emely. Na een week mocht hij naar de vierde verdieping van het kinderziekenhuis waar het vol patiëntjes lag met een specifieke aandoening. Op de tiende dag was het feest op de kamer want Jef kon voor de eerste keer plassen, een paar milliliter slechts, maar die betekenden zoveel. De regenboog die net op dat moment verscheen, benadrukte het unieke moment.
Vanaf toen mocht Jef gecontroleerd meer drinken, heel even mocht hij op de gang in een rolstoel en zijn bewegingstherapie werd opgestart. “Hij moest terug van nul alle energie opbouwen”, zegt Emely. “Van armen strekken tot een ballon aantikken en een paar stapjes zetten. Ieder plasje, iedere verbetering in de bloedwaarden zorgden voor een voorzichtig vreugdesprongetje. Na 32 dagen mocht Jef eindelijk naar huis. Nadat zijn katheter voor de buikdialyse werd verwijderd, kreeg hij nog een buikvliesontsteking en moest hij opnieuw voor een paar dagen naar het UZ Gent.”
Zoutarm eten
Vandaag zit Jef op het moment dat hij pas om de drie maanden op controle moet. De volgende keer is komende woensdag, op Valentijnsdag. Het gaat inmiddels beter met de negenjarige knaap, maar zijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Zo moet hij zoutarm eten. “Rauw vlees, zoute snacks en drankjes zoals cola zullen nooit meer op zijn menu mogen staan. Na bijna anderhalf jaar kan hij daar beter mee om dan in het begin. Enkel op feestjes voelt hij zich soms het buitenbeentje.”
Dankzij de hulp van zijn leerkrachten kon Jef het nieuwe schooljaar alsnog in het vierde leerjaar starten met zijn vriendjes. Hij is zelfs opnieuw gestart met voetballen. “Zijn grote droom is om profvoetballer te worden zoals zijn helden Mbappé, Messi en Ronaldo. En als dat niet lukt, gaat hij werkman worden net als zijn papa, die toch zijn grootste held is.”
Jefs nieren zijn voor de helft beschadigd. Een cruciale fase is de pubertijd. “We wachten af, maar beseffen dat een niertransplantatie tot de mogelijkheden zal behoren. We hopen sterk dat één van ons een match is zodat we met onze nier zijn leven kunnen redden.”
Oorzaak?
Jef samen met mama, papa en zus tijdens een fietstocht. © GF
Tijdens de opname in het UZ Gent werden de ouders van Jef gecontacteerd door de FOD Volksgezondheid om de bron van de besmetting te achterhalen. Niemand anders op dat kamp is ziek geworden of heeft daar melding van gemaakt. Een bron is dus niet gevonden. “We zullen nooit weten wat aan de oorzaak van de besmetting door die darmbacterie lag”, besluit Emely. “Wat we wel weten is dat de vorm van E. Coli bacterie, die Jef zo besmet heeft, afkomstig was van de stoelgang van een rund of een schaap die ongewild in de voedselketen is terechtgekomen. Rauwe groenten goed wassen, alert zijn als kinderen in een plas in de weide spelen en rund- en schapenvlees goed bakken, zijn de tips die we kunnen delen.” (GUS)
The post Jef (9) uit Nieuwpoort keerde ziek terug van zomerkamp: “Buikgriep, dachten we. Het bleek veel erger te zijn” is provided by KW.be.
