Frans Allaert stopt als vrijwilliger bij Kunst & Deugd: “Alle muzikanten zijn mijn vrienden”

Frans Allaert (86) was jarenlang actief als vrijwilliger bij de harmonie Kunst & Deugd. Hij werd bestuurslid en kreeg later de taak van muziekbibliothecaris. Ann Velghe (49) neemt die verantwoordelijkheid nu over.

Harmonie Kunst & Deugd uit Wakken is een 80-koppig orkest met dirigent Peter Valck, voorzitter Stefaan Derijcke en tal van bestuursleden en medewerkers. Frans Allaert draagt de harmonie diep in zijn hart. Zijn kinderen speelden muziek bij de harmonie en zo rolde Frans in de muziekwereld. “In 1984 werd ik bestuurslid, als ik mijn archief mag geloven”, weet Frans. “Mijn kinderen waren muzikanten en ik wist totaal niks af van muziek. Mijn vrouw Nicole Verkinderen volgde notenleer bij onze huidige dirigent Peter en speelt nog altijd saxofoon. Op vraag van de leiding werd ik in 1997 muziekbibliothecaris. Door de jaren heen legde ik een groot archief aan. Alles werd netjes bijgehouden in mappen en ik schreef alles met pen op papier. Tegenwoordig verloopt alles digitaal, maar daar ben ik minder vaardig in.”

Prachtig archief

“Het unieke aan Frans is dat hij nooit notenleer volgde, dat hij geen muziekinstrument kan bespelen, en toch een grote kennis van muziek en instrumenten heeft”, vertelt voorzitter Stefaan. “Hij was een echte expert in zijn vak als muziekbibliothecaris en het was nooit teveel gevraagd om hulp te bieden of om iets bij te houden. Zijn archief spreekt boekdelen en is veel waard. Zoiets mag nooit verloren gaan. Hij was aanwezig op alle repetities. Hij begeleidde de muzikanten en hielp bij het zoeken naar geschikte partituren. Frans vervulde een grote en belangrijke taak die veel tijd in beslag nam. Het is een niet te onderschatten verantwoordelijkheid en misschien wel het minst dankbare werk. Na een concert sorteerde hij alle muziekpartituren en bracht orde op zaken. Hij beheerde onvermoeibaar de bibliotheek binnen onze harmonie.” Frans is zich bewust van het vele werk dat hij verrichtte en verzamelde door de jaren heen heel wat leuke anekdotes. “Mijn taak bestond erin om partituren te verdelen, kopies te nemen, muziekstukken ordelijk bij te houden, concerten helpen voorbereiden en na het concert orde op zaken te stellen. Een andere belangrijke opdracht was om tijdens een concert op te volgen wie wat speelt. Soms waren partituren onvolledig en dan ging ik op zoek naar volledige partituren, vaak bij anderen harmonieën.”

Liefdesbrieven

“Ik beleefde zo veel fantastische momenten met de muzikanten. Soms waren ze hun partituur vergeten en dan loste ik dat op. Bij het opruimen sorteerde ik de partituren en af en toe vond ik een liefdesbrief. Op het gebied van de liefde tussen de muzikanten, was ik vaak de eerste die wist hoe alles in elkaar stak. Ik kon heel goed geheimen bewaren! Al de muzikanten waren mijn vrienden. Ze zullen mij nog missen”, knipoogt hij.

Door gezondheidsredenen en het vele werk besloot Frans om zijn eervolle taak door te schuiven. Ann Velghe uit Wakken volgt hem op. “Ik leerde de harmonie kennen door mijn dochter Geike Boone (14). Zij speelt dwarsfluit. Ik ging vaak mee naar de repetities en leerde zo Frans kennen. Ik ken totaal niks van muziek, maar Frans leerde mij heel wat. Op drukke momenten hielp ik Frans met het plooien en kopiëren van de partituren. Toen Frans ziek werd, vroeg de harmonie mij om zijn taak eventjes over te nemen. Dat zag ik wel zitten. Ik kon van geluk spreken, want Frans was een schitterende leermeester en hij beschikt over een uitstekend geheugen”, vertelt Ann.

Nieuwjaarsconcert

“Mijn eerste groot concert zonder hulp van Frans was het nieuwjaarsconcert. Het verliep heel goed en zo kreeg ik de smaak echt te pakken. Het volgende groot concert is een dubbel nieuwjaarsconcert op 27 januari 2024 in de parochiekerk. De voorbereidingen zijn volop bezig. Bij problemen of vragen kan ik nog bij Frans terecht. Hij zal de harmonie niet volledig kunnen loslaten, daar ben ik zeker van”, besluit Ann.

The post Frans Allaert stopt als vrijwilliger bij Kunst & Deugd: “Alle muzikanten zijn mijn vrienden” is provided by KW.be.

Meer krantenkoppen in België

Voor het leven getekend en nog heel lang revalideren: stagiair Joe (37) die door chef Nick Bril werd overreden, mag ziekenhuis verlaten

De 37-jarige Brit Joe Claridge mag na bijna zes maanden het ziekenhuis binnenkort verlaten. De stagiair werd op maandag 8 januari overreden door sterrenchef Nick Bril (40) op de parking van The Jane, na een stevig feestje. Er wacht de hulpkok een lange revalidatie in Revalidatiecentrum Pellenberg, bij Leuven, waar hij beenprotheses zal krijgen. Dat schrijven de kranten van Mediahuis.

Lees meer »

Als koppel samen met pensioen na een onderwijscarrière van ruim 40 jaar: “Samen onze hobby’s uitoefenen”

Op dezelfde dag samen met pensioen gaan: daar kunnen de meeste koppels enkel van dromen. Na een loopbaan van meer dan veertig jaar in het onderwijs is het echter precies wat Patrick Schoonbaert (61) en Leen Walschap (61) uit Assebroek konden doen.
The post Als koppel samen met pensioen na een onderwijscarrière van ruim 40 jaar: “Samen onze hobby’s

Lees meer »

Stoffel Vandoorne eindigt elfde in ePrix in Portland

Zoals zaterdag, heeft de Portugees Antonio Félix Da Costa (Tag Heuer Porsche) zondag de tweede ePrix in Portland gewonnen. Landgenoot Stoffel Vandoorne (DS Penske) wist de elfde plaats te bemachtigen op de veertiende van de zestien manches van het Formule E-kampioenschap.
The post Stoffel Vandoorne eindigt elfde in ePrix in Portland appeared first on KW.be.

Lees meer »

TERUGLEZEN OEKRAÏNE. Afgelopen week 800 Russische bommen op Oekraïne, Zelensky vraagt opnieuw meer luchtafweer

Oekraïne kreeg afgelopen week te maken met 800 Russische glijbommen. Die werden boven het land gedropt door Rusland. De Oekraïense president Volodymyr Zelensky wijst op de noodzaak van meer luchtafweersystemen en middelen om de Russische gevechtsbommen neer te halen. Hij vraagt hiervoor nogmaals om meer hulp van het Westen. Lees hier de ontwikkelingen van zondag 30 juni terug.

Lees meer »

Voor één keer spreken we de inwoners van de meest chique wijk van het land: Knokke-Zoute. “Zelfs mijn rijhuisje is zéker een miljoen waard”

Knokke wil het unieke karakter van het Zoute bewaren: aan de kronkelende smalle paadjes en witte villa’s met rode dakpannen mag niet geraakt worden. Kortom, het Zoute wordt mogelijk nóg wat exclusiever. Maar wie zijn de mensen die er wonen nu écht? Welke clichés kloppen en welke niet? In witte sneakers en met een hemelsblauw linnen hemd trokken we op

Lees meer »