Met haar opvallende looks, grote hart en een lens die geen renner ontglipt, is Martine Verfaillie (61) uit Moorslede een vaste waarde in de West-Vlaamse koerswereld. Gratis foto’s, een warm bed en morele steun: Martine is er altijd, van de eerste tot de laatste aan de meet. Maak kennis met de punkrockmama van de koers.
Een wielrenner moet zich al heel diep in het peloton verstoppen om aan de lens van Martine Verfaillie (61) uit Moorslede te ontsnappen. Want Martine is er steevast bij, op zowat elke wielerwedstrijd in West-Vlaanderen. Ze fotografeert er telkens zo veel mogelijk wielrenners, van de meest tot de minst bekende en van de eerste die over de meet bolt tot de laatste. “Ik maak geen onderscheid, die jongens doen allemaal hun best”, klinkt het.
Ze bezorgt hen die foto’s ook graag, gratis en voor niets. “Rijk ga ik nooit worden, neen”, lacht ze. “Wat zou ik daar geld voor vragen, die jonge gastjes verdienen ook niets met hun velo. Integendeel, ze steken er aan toe.”
Voor het geld doet de opvallende verschijning met een voorliefde voor punkrock het dan ook allerminst. Martine voelt zich gewoon goed binnen de wielerwereld, waar ze al haar hele leven deel van uitmaakt. “Ik kan dat gevoel niet uitleggen, je moet erín zitten om het te verstaan”, meent ze.
Gastmoeder
Haar vader nam haar al vroeg mee naar de koers. “Ik ben die wereld ingerold, en ben er gebleven. Toen mijn twee kinderen opgroeiden, was ik er minder mee bezig. Maar oude liefde roest niet, en in 2015 werd ik voor het eerst gastmoeder voor een buitenlandse renner. Dat houdt in dat ze bij mij kunnen verblijven, terwijl ze in ons land proberen hun wielercarrière op te bouwen.”
(lees verder onder de foto)
Ze heeft intussen een reputatie opgebouwd op dat vlak: in het wielermilieu weet zowat iedereen dat jong koerstalent bij Martine terecht kan. Die bij haar bovendien niet alleen onderdak en eten vinden, maar met wie ze ook Vlaanderen rond rijdt om hen naar de wedstrijden te brengen en langs het parcours van proviand te voorzien. “Het is niet altijd gemakkelijk, maar al bij al heb ik vooral veel plezier met die jonge gastjes in huis.”
De foto’s die ze maakt worden door de renners en hun thuisfront erg gesmaakt, maar ook hun coaches gebruiken ze graag om er de prestaties van hun renners mee te verfijnen. “Ik maak talloos veel foto’s, ronde na ronde. Zo zien ze het bijvoorbeeld als een renner te veel voor- of achterin blijft hangen, en kunnen ze hen bijsturen.”
Onzekere toekomst
Momenteel heeft Martine enkele juniors in huis, en de eerstejaarsbelofte Nikolas Klimavicius. Binnenkort verwacht ze twee nieuwe“ Litouwers en een Amerikaan. Maar de tijden veranderen snel, vindt de Moorsleedse. “De grote ploegen scouten vandaag al van bij de juniors, voor kleinere ploegen wordt het steeds moeilijker om nog veelbelovende talenten binnen te halen. Nikolas heeft echt veel talent, werd vorig jaar nog nationaal kampioen in zijn land, maar het is zelfs voor hem moeilijk om aan een contract te geraken.”
“Ze komen hierheen om gezien te worden, België is nu eenmaal hét wielerland, maar het is verre van zeker dat hen dat ook lukt. Vaak weten ze ook pas op het laatst of ze al dan niet aan een wedstrijd kunnen deelnemen. Er wordt voorrang gegeven aan Belgische wielrenners bij de inschrijvingen, maar er zijn er tegenwoordig steevast veel meer ingeschreven dan dat er mogen starten.”
(lees verder onder de foto)
Martine volgde vroeger wedstrijden op alle niveaus, sommige toppers kent ze intussen persoonlijk. “Ik heb een boontje voor Wout van Aert, maar eigenlijk kan ik ze allemaal appreciëren. Ik kan het dan ook niet hebben dat sommigen hen afbreken op sociale media, of zelfs bespuwen langs het parcours. Zoiets doe je niet, elke renner doet zijn best!”, klinkt ze fel.
Martine gaat eerstdaags met pensioen, maar is niet van plan om het kalmer aan te doen. Ze blijft het wielrennen op de voet volgen en renners begeleiden, en haar gasten inspireerden er haar zelfs toe om haar eigen conditie onder handen te nemen. “Sinds een jaar ga ik bijna dagelijks lopen, fietsen of fitnessen. Ik kon een jaar terug zelfs geen vijftig meter lopen, nu kan ik al een halve marathon aan. Al doe ik er drie uur over, ik geraak er toch!”, klinkt het enthousiast.
The post Maak kennis met Martine (61), de punkrockmama van de koers: “Ik heb vooral veel plezier met die jonge gastjes in huis” is provided by KW.be.
