Tien jaar geleden bracht David Vandyck uit Zedelgem het album ‘David Vandyck zingt Will Tura’ uit. We zijn nu tien jaar verder en er komt een vervolg, zowel qua single ‘Stapelgek Op Jou’ als een groots concert. Tien jaar later brengt David ‘De Tura Collectie’ uit. In heel zijn leven is Will een constante. David bracht inderdaad al op regelmatige tijdstippen liedjes van Will uit. Op zaterdag 2 augustus – precies op de 85ste verjaardag van Will – brengt David Vandyck een groots concert rond Will Tura in het Casino van Blankenberge, de zaal waar Will Tura jarenlang zijn verjaardag vierde, samen met zijn fans.
Bij Vander Valk in Drongen hadden we een afspraak met David Vandyck, die al jaren regelmatig songs van Will Tura zingt.
‘David Vandyck Zingt Will Tura’ was een groot succes. Is de nieuwe single ‘Stapelgek Op Jou’ een voorbode om dat te evenaren?
David: “We willen het beter doen. Maar succes, dat bepaal je niet zelf. Succes is wat gesmaakt wordt door het publiek. Het is dus aan het publiek om te beslissen of ze de song, mooi of gepast vinden. In ieder geval ben ik zelf heel gelukkig met de nieuwe songkeuze. De productie – deze keer is het een duoproductie geworden – is van Gordon Groothedde én Rowan Smeets. Het is iets totaal nieuws. Sinds 2018 doet Gordon normaal gezien al mijn producties, maar dit keer kwam hij zelf met het idee om eens een extra frisse wind door de productie te laten waaien. Zo zijn we uitgekomen bij Rowan Smeets, die onder andere ook samenwerkt met Aaron Blommaert en Camille. En ja, het is met die superfrisse wind dat we deze song in een hedendaags jasje hebben gestoken. We hebben een song uit de jaren 80 vertaald naar: hoe zou dat anno 2025 klinken, productioneel gezien? Voor die benadering heb ik me vooral internationaal laten inspireren. Ik stelde mezelf de vraag: oké, wat speelt er nu internationaal? Wie zijn de trendsetters, de trendmakers van vandaag? Bij de vrouwelijke artiesten kwam ik al snel uit bij Dua Lipa, bij de mannen bij The Weeknd.”
Dat klinkt allemaal mooi..
David: “Ik denk dat we, zonder mezelf te verloochenen, een perfecte match hebben gevonden op het vlak van de productie. We hebben die huidige sfeer en muzikale tendens mooi weten te rijmen met een classic van Will. Het blijft natuurlijk spannend om een nieuwe song los te laten op het publiek. De tekst, melodie en akkoorden hebben we behouden uit respect voor de artiest en de componist. Maar het arrangement is compleet vernieuwd. Het heeft echt geen vergelijk met het origineel. De originele track van Will duurt vier minuten, terwijl mijn versie slechts 2 minuten en 55 seconden duurt. Gewoon, omdat het radiovriendelijker moest zijn.”
Moest je op voorhand toestemming vragen aan Will Tura of is dat niet meer nodig?
David: “Op zich was het niet per se nodig, maar voor alle zekerheid hebben we toch nog eens dubbel gecheckt bij Jean Kluger, de uitgever van het nummer. Het nummer is trouwens niet geschreven door Will zelf, maar door Pino Marchese. Will heeft trouwens wel vaker songs gezongen van Pino, ‘La Melodia’ was er ook zo eentje. Pino is dus iemand met wie Will en Jean heel vaak hebben samengewerkt, zowel op het vlak van songwriting als op het vlak van productie en arrangementen. Ik wist ook dat Pino in de jaren 80 verschillende producties en arrangementen heeft gedaan voor Will. Daarom heb ik even gecheckt bij Kluger: ‘“Kijk, die song zit bij u in de catalogus, mogen we daar iets mee doen? En daar is eigenlijk niet lang over getwijfeld. We kregen vrij snel een akkoord om de song opnieuw onder de loep te nemen. Trouwens, ook voor de tour heb ik opnieuw expliciet toestemming gevraagd aan Kluger. Want al die songs zitten natuurlijk in zijn catalogus, en ook de titel Tura Collectie is eigenlijk een titel die van Kluger komt. Hij heeft vroeger al heel wat platen uitgebracht onder de noemer van de ‘Tura 60’s Collectie’, de ‘Tura 70’s Collectie’, en later ook nog cd’s waarop telkens twee albums uit de jaren 80 gebundeld werden op één schijf – ook onder de naam ‘Tura Collectie’. Ook dat hebben we dus met hem afgestemd, en voor alles kregen we groen licht.”
Toen je besloot om een cover van Will Tura op te nemen, tussen welke songs twijfelde je dan of koos je direct voor Stapelgek Op Jou?
David: “Ik wou sowieso op zoek gaan naar een song, die qua sfeer goed aansluit bij de huidige tijdsgeest. Je hoort vandaag de dag veel nummers met een duidelijke jaren 80-vibe, en ook artiesten die die stijl omarmen. Ik verwijs nog eens naar Dua Lipa of The Weeknd, dat zijn eigentijdse songs, maar met een knipoog naar toen. Er zitten veel synths in, typische sounds uit de jaren 80, en dat soort instrumentatie hoor je nu overal terugkomen. Dan kom je natuurlijk vanzelf ook uit bij het repertoire van Will uit de jaren tachtig. Daar zitten voor mij persoonlijk een paar echte favorieten tussen. Ik ben zelf iemand die de jaren tachtig heel bewust heeft meegemaakt, dus het was voor mij echt een kwestie van kill your darlings. Maar ‘Stapelgek Op Jou’ is er zo eentje die ik altijd al heel vooruitstrevend vond. Zeker als je bedenkt dat die song bijna 40 jaar oud is – 39 om exact te zijn – en je luistert naar de originele versie van Will, dan hoor je dat het toen al een heel frisse en moderne aanpak had, met die breaks die erin zitten en de hele structuur. Die breaks hebben we in onze versie niet behouden, maar het toont wel hoe vernieuwend die song toen al was. Dat was uiteindelijk de reden waarom we bij ‘Stapelgek Op Jou’ uitkwamen, en die wilden herwerken in de huidige muzikale sfeer.”
Hoe ontstond het idee om weer uit te pakken met een concert rond uw idool Will Tura?
David: “Het idee is eigenlijk ontstaan omdat de plaat ‘David Vandyck zingt Will Tura’ exact tien jaar oud is. Die plaat heb ik destijds gemaakt met de medewerking van zowel Will als Jean Kluger. Will was daar trouwens heel nauw bij betrokken, en ook Jean, want ze hebben toen allebei dubbelinterviews gegeven ter ondersteuning van het project. Dat was dus tien jaar geleden, naar aanleiding van Will zijn 75e verjaardag. En nu, tien jaar later, is die plaat dus een decennium oud én wordt Will 85. Dat vond ik een heel mooi moment om een nieuwe versie van dat project te lanceren. Niet zomaar onder de noemer ‘David Vandyck zingt Will Tura’, maar met net wat meer cachet. En zo kwam ik uit bij De Tura Collectie. Daaruit is het idee gegroeid om dit alles echt te gaan vieren. Op Will zijn verjaardag – 2 augustus – geven we het startschot in het Casino van Blankenberge. En dat is trouwens geen toevallige locatie, of beter gezegd: Willy Moeyaert heeft die zaal heel bewust gekozen. Will heeft daar jarenlang zijn verjaardag gevierd, nadat hij stopte met die traditie in het Boudewijnpark in Brugge. Vanaf het moment dat het Casino van Blankenberge volledig gerenoveerd was, is hij daar zijn verjaardagsconcerten gaan houden in de Saveryszaal. Nu keren we dus symbolisch terug naar diezelfde plek om Will zijn 85ste verjaardag én het jubileum van de plaat te vieren. Alles valt op die manier mooi als een puzzel in elkaar.”
Is het een éénmalig concert?
David: “Ik zag gisteren de organisatoren – Willy en Sophie – en die zijn heel tevreden over de verkoop van de het concert. We gaan er dus verder mee op tour. We spelen éénmalig in het Casino van Blankenberge en daarna gaan we tot 2026 af en toe één datum spelen ergens in Vlaanderen.”
Met de vorige tournee zong je enkel liedjes die Will zelf componeerde. Welke richting gaat dit nieuwe concert?
David: “Sowieso wordt het opnieuw een gelaagd concert. Alles is doordrenkt met knipogen naar Will, niet alleen op auditief vlak, maar ook visueel. Mensen die komen kijken gaan dat meteen merken. Er zitten visuele elementen in het concert die automatisch refereren naar Will. En vooral de die-hard fans gaan daar plezier aan beleven: zij zullen dingen herkennen en denken: “Ah, dat is dát detail”, of “Dat verwijst naar dat moment.” Ook muzikaal gaan we dieper graven. We beperken ons niet tot wat Will zelf gezongen heeft, maar kijken ook naar wat hij voor anderen heeft geschreven. Er zijn maar weinig mensen die weten dat een van zijn allereerste composities ‘Nu Laat Ik Je Gaan’ – ook bekend als Tender Passion – oorspronkelijk een pianostuk was. En dat het later zelfs internationaal gecoverd werd door onder andere Caterina Valente in Italië. Will heeft trouwens ook muziek geschreven voor andere artiesten in Amerika. En wist je dat Ringo in Frankrijk ‘Goodbye Elvis’ heeft gecoverd? Hij was toen de echtgenoot van Van Sheila. Dat soort dingen willen we muzikaal ook laten horen. We gaan het dus echt breed opentrekken. Het is niet zo dat mensen puur voor de grote hits van Will moeten komen. Uiteraard komen er bekende nummers voorbij, maar ik zie mezelf in dit project vooral als een meerwaardezoeker. Ik wil ook refereren naar de minder gekende parels uit zijn carrière. Liedjes die misschien vergeten zijn geraakt, maar waarvan ik denk dat de echte fans heel blij gaan zijn dat we ze opnieuw onder het stof vandaan halen.”
Je zal ongetwijfeld gelukkige verjaardag zingen voor Will?
David: “Dat is een tip die je mij geeft waaraan ik nog nooit hebt gedacht (haha). Mocht de jarige er zijn, kunnen we eventueel trakteren met taart.”
Jij bent niet de enige die liedjes van Will Tura brengt. Ook Christoff is daar al een hele periode succesvol in. Voel je dat een beetje als concurrentie?
David: “Nee, totaal niet. Christoff heeft z’n eigen identiteit, en hij heeft natuurlijk ook zijn eigen geschiedenis met Will. Denk maar aan hun gezamenlijke duo-concerten. Voor hem is het dus een logische stap. Maar voor mij is het dat evengoed. Ik verwijs terug naar de plaat die ik tien jaar geleden maakte ‘David Vandyck zingt Will Tura’. En ik heb sindsdien heel wat opgenomen met en rond Will. Niet alleen die oorspronkelijke Tura-plaat, maar ook de deluxe editie die nadien verscheen. Daarnaast heb ik ook andere, anderstalige songs van Will opgenomen. Will is altijd een constante geweest in mijn carrière. Al op mijn debuutplaat stond een cover van ‘Er Is Een Plaats In Mijn Armen’. En kijk je naar mijn meest recente album, dan zie je ‘Wat Vliegt De Tijd’ erop staan. Op de plaat daarvoor schreef Will zelfs speciaal voor mij ‘Zoveel Heb Ik Van Jou Geleerd’. Voor mij voelt dus dit project als een heel natuurlijk vervolg. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ook mijn publiek dat zo aanvoelt – dat ze, wanneer ze naar mijn concert komen – merken: ja, dit klopt, dit is een logisch gevolg. Ik was trouwens ook de allereerste artiest in Vlaanderen die solo het lef had om een volledige plaat uit te brengen met bewerkingen van Will Tura – alleen. Er was natuurlijk ‘Turalura’ toen hij vijftig werd, en de ‘16 voor Tura’-compilatie in 1990, maar dat waren verzamelaars met meerdere artiesten. Mijn plaat was de eerste soloplaat die volledig gewijd was aan zijn werk, met de medewerking van Will zelf én Jean Kluger. Will is dus niet alleen een constante in mijn carrière, maar ook in mijn leven. Ik zie hem al aan het werk sinds ik acht jaar oud was, en hij is sindsdien nooit meer uit mijn muzikale wereld verdwenen. Daarom voelt het voor mij ook niet als zomaar een project, maar als een stukje van mijn DNA dat ik breng tijdens mijn concerten.
Je nieuwe single bracht je uit in eigen beheer. Raar, want je zit toch bij platenfirma Warner Music?
David: “Ja, dat klopt, maar die samenwerking is gestopt.”
Is deze sound die je gebruikte bij de cover de sound die David Vandyck typeert?
David: “Ik denk het wel, ja. Het klinkt modern, eigentijds, en het typeert mij volledig. Wanneer je luistert naar ‘Stapelgek Op Jou’, hoor je meteen dat het helemaal aansluit bij wie ik ben als artiest. Ondanks dat het een cover is van Will Tura, zit het op een duidelijke lijn met mijn vorige werk. Je hoort daarin bijvoorbeeld verwijzingen naar ‘Licht Aan De Overkant’ en ‘Heeft Samenzijn Nog Zin’, mijn laatste singles, die gelukkig ook succesvol zijn geweest. Zo kreeg ‘Licht Aan De Overkant’ maar liefst 27 weken airplay gehad op Radio 2, waarvan een hele tijd in de dagrotatie. Dat is natuurlijk iets waar ik ontzettend dankbaar voor ben. En toch blijft het altijd mijn eigen muzikale identiteit. Zelfs bij ‘Stapelgek Op Jou’, in z’n huidige productie, is het duidelijk: dit is een nummer dat volledig past in mijn stijl en mijn geluid. Dus ja, hoewel het een bewerking is van een klassieker van Will, voel ik dat deze versie ook echt mij weerspiegelt. Het is trouw aan wie ik ben als artiest, met de invloeden van mijn eerdere werk subtiel maar duidelijk aanwezig.”
Betekent samenwerken zonder platenfirma meer vrijheid voor een artiest?
David: “Als je met een platenlabel werkt, zijn er sowieso altijd E&R-A&R-meetings, dat hoort erbij. Een label heeft vaak al een bepaalde visie over een artiest en stuurt daar ook op aan. Nu ligt dat anders: ik ben mijn eigen baas. Samen met mijn manager bepalen we de koers. We kijken echt zelf: oké, wat is de toekomst? Waar willen we naartoe? Dat geeft vrijheid, maar ook verantwoordelijkheid. En vooral: het laat toe om heel dicht bij mezelf te blijven.”
Heel vroeger, in uw beginjaren, trad je vaak op in kostuum, terwijl het nu wat losser mag. Hoe anders ben je veranderd sinds de start van je carrière?
David: “Ik denk dat je sowieso mee evolueert met je tijd. We zijn nu bijna twintig jaar verder en alles verandert: de muziek, het mediagegeven, de mode… Het is dus niet alleen je persoonlijkheid die bepaalt wie je vandaag bent als artiest, maar ook de tijdsgeest waarin je leeft. Ik geloof dat het een combinatie is van beide. Als je kijkt naar een carrière als die van Will Tura, of bijvoorbeeld Rob de Nijs, zie je bij hen exact diezelfde evolutie. Die ontwikkeling zie je ook bij mij. Je groeit als persoon, en tegelijk beweeg je mee met wat er rondom je gebeurt. De manier waarop je je kleedt, hoe je op een podium staat, dat verandert mee met wie je bent, maar ook met het tijdsbeeld van 2025. Het is een natuurlijk proces.”
Is het allemaal wel beter geworden met sociale media?
David: “Qua bereik is het zeker een voordeel dat je vandaag een heel breed publiek kunt aanspreken. Social media en digitale platforms maken het makkelijker dan ooit om zichtbaar te zijn. Maar aan de andere kant is dat ook een uitdaging – en soms zelfs een belemmering. Want doordat het zo toegankelijk is geworden, zijn er veel meer mensen die hun kans wagen. Er is een enorm overaanbod, en dan moet je als artiest nog meer moeite doen om op te vallen. In die overvloed aan content dreigt je werk soms wat verloren te gaan. En ik begrijp ook dat het voor het publiek moeilijker wordt om nog het onderscheid te maken, om door de bomen het bos te zien. Dus ja, op dat vlak is het echt een mes dat aan twee kanten snijdt.” (PADI & Mervyn)
Zaterdag 2 augustus om 20.30 uur: ‘David Vandyck – De Tura Collectie’ in het Casino van Blankenberge. Tickets: 48, 38 euro. www.concertevents.be
The post David Vandyck brengt ‘Stapelgek Op Jou’ van Will Tura uit “ We vonden op het vlak van productie een perfecte match” is provided by KW.be.
