Wanneer je zondag Yves Lampaert en co over de kasseien van de Hel van het Noorden ziet dokkeren, weet dan dat die elk jaar door een groep dolenthousiaste vrijwilligers onder handen worden genomen. Les Amis de Paris-Roubaix maken er een punt van om de vele ‘pavées’ tegen de start van de helleklassieker piekfijn en zo veilig mogelijk af te leveren. Onder hen zowaar ook West-Vlaamse helpende handen. “Die kasseien zijn onze kindjes. Daar móéten we voor zorgen.”
“Ils vont manger de la poussière. Het wordt een gortdroge editie.” Doornikenaar Guy Mathon (62) declameert het met een brede glimlach, terwijl hij ons rondleidt in de lokalen van Les Amis de Paris-Roubaix.
Die liggen in de schaduw van de mythische Vélodrome André Pétrieux en pal naast de legendarische douches waar iconen als Eddy Merckx, Johan Museeuw en Fabian Cancellara hun afgepeigerde lijven na de helletocht afspoelden.
“Een flink deel van onze leden komt uit West-Vlaanderen”
Sinds het gezegende jaar 1977 vervullen Les Amis een essentiële rol binnen Paris-Roubaix. “We zijn de hoeders van het erfgoed van deze mooie sport. Onze belangrijkste missie is om de reputatie van PRB te garanderen en de kasseistroken te onderhouden en te renoveren.”
“We willen ze zo veilig mogelijk maken, zodat Pogacar, Wout van Aert en andere Mathieu van der Poels er straks zo vlot mogelijk over kunnen zoeven.”
Kassei per kassei
En dat doen ze volledig belangeloos. “We werken uitsluitend met vrijwilligers. Mensen met een hart voor de koers – en vooral voor het unieke karakter van Paris-Roubaix. Elk jaar nemen we een vijftal secteurs onder handen.”
En dat mag je letterlijk nemen, want de heraanleg gebeurt zo goed als volledig manueel. “We halen kassei per kassei uit het wegdek en pakken eerst de ondergrond aan. Een laag van 20 tot 30 centimeter kiezelsteentjes zorgt voor natuurlijke waterinfiltratie. Die gaat op zijn beurt erosie van de omliggende velden tegen.”
Voor de heraanleg kan de vereniging rekenen op de steun van twee landbouwscholen uit Noord-Frankrijk. “Zowel het Lycée Horticole van Lomme als van Raismes is een vaste partner.”
Zeventig kasseien gestolen
Dit jaar streken Les Amis de Paris-Roubaix onder andere aan de Pont Gibus en Orchies neer. “En daar hebben we ook nieuwe kasseien moeten plaatsen, want elk jaar worden er een zeventigtal gestolen. Sommige fans gaan blijkbaar erg ver, maar zo’n gat in een van de kasseistroken kan voor de renners levensgevaarlijk zijn. Aan ons om die op te vullen.”
De jaarlijkse trofee voor de winnaar is uit een originele kassei vervaardigd. “Maar die vervanging is uiteraard ingecalculeerd”, glimlacht Guy. “De vijftien kilo zware opperkassei is een goeie maand voor de koers in ons museum te bewonderen. En waarschijnlijk de meest gefotografeerde ter wereld.”
“Eigenlijk is Paris-Roubaix een Vlaamse klassieker die op Franse bodem wordt gereden. Iedereen kijkt hier jaar na jaar met grote ogen naar het enorme aantal (West-)Vlamingen dat de grens oversteekt om de dwangarbeiders van de weg vooruit te schreeuwen”
Mathon en co onderhouden een intensieve relatie met ASO, organisator van Paris-Roubaix. “Alles gebeurt in onderling overleg. En we worden door hen meer dan naar waarde geschat. Want zonder ons zouden de pavées er een stuk slechter aan toe zijn. Terwijl die net tot het DNA van deze koers behoren.”
De werkzaamheden starten traditioneel begin januari, met een grondige inspectieronde. “Daarna bepalen we welke secteurs we zullen aanpakken. Twee keer per week – op donderdag en zaterdag – trekken we met schop, pikhouweel en hamer de weg op. Anderhalve week voor het startschot in Compiègne willen we klaar zijn, zo kunnen onze om en bij de negentig leden ook zelf in alle rust naar de hoogmis toeleven.”
Van die negentig Amis is een goeie dertig procent uit ons land afkomstig. “En een flink deel uit West-Vlaanderen. Eigenlijk is Paris-Roubaix een Vlaamse klassieker die op Franse bodem wordt gereden. Iedereen kijkt hier jaar na jaar met grote ogen naar het enorme aantal West-Vlamingen dat de grens oversteekt om de dwangarbeiders van de weg vooruit te schreeuwen.”
John Degenkolb
Guy Mathon omschrijft de beroemdste kasseien van deze planeet als de baby’s van Les Amis de Paris-Roubaix. “Daar móéten we gewoon voor zorgen. Daarvoor krijgen we ook vanuit het peloton erkenning. John Degenkolb, die hier in 2015 nog won en dit jaar door een zware val in de Ronde van Vlaanderen er helaas niet bij zal zijn, is onze ambassadeur. Dat zegt alles.”
De vriendengroep zal zondag bij de start aanwezig zijn en zich daarna richting Vélodrome haasten. “We willen geen minuut van de koers missen”, klinkt het. “Wie zal winnen? Een van de Grote Drie, denk ik. Zij zijn haast buitenaards. En de beslissing zal vallen op de Carrefour de l’Arbre. Geen mooiere plek om Roubaix op je naam te schrijven.”
The post “Zonder ons geen goeie kasseistroken in de Hel”: Les Amis de Paris-Roubaix zorgen al bijna 50 jaar voor ‘les pavées’ is provided by KW.be.
