Het zomer- en winteruur. Ik ben er absoluut geen fan van. Wie heeft ooit voor deze nachtmerrie gekozen? Kinderen snappen het niet, volwassenen ook niet, en onze biologische klok al helemaal niet.
Wij hebben een zoon van 4,5 jaar die weinig slaap nodig heeft. En sinds de klok een uur versprongen is, klinkt het weer elke avond: “Maar mama, ik moet toch nog niet gaan slapen? Het is nog niet donker buiten!” En dan is er nog ons baby’tje van bijna acht maanden met haar sprongetjes, onstabiele slaapritmes… Combineer dat met het zomeruur en je hebt zombiemodus.
Ik ben moe. Echt moe. Het standje vermoeidheid waarbij je heel onlogische of onsamenhangende zaken doet. Laatst zette ik de koffiemachine aan zonder water. Of dat is de wasmachine klaarzetten, maar vergeten om op ‘start’ te duwen. Naar boven lopen om luiers te halen en weer beneden staan met een volle wasmand en geen enkele luier.
Ik ben echt moe en toch kan ik de slaap niet kunnen vatten. Om 1 uur ’s nachts staar ik moedeloos naar het plafond. Er was een tijd dat ik met vier uur slaap zonder problemen een dag doorkwam. Vroeger was ik enthousiast om eens een avondje weg te gaan en nu ben ik enthousiast als we eens vroeg in de zetel kunnen zitten. Vandaag voelt één uur slaap minder alsof ik een jetlag heb zonder een vliegtuig te hebben genomen. Geen cocktail. Geen strand. Alleen wallen. Is dat geen drie maal zeven meer zijn of is dat kleine kindjes hebben?
The post Wie heeft deze nachtmerrie ooit gekozen? is provided by KW.be.
