Het begon met een klein kraampje op de 1-meimarkt in Roeselare. Dries Pannenkoeken is dik 30 jaar later een merknaam geworden. Ondertussen ligt het lekkers van Dries Vandamme ook al in grootwarenhuizen, maar de markt blijft hij trouw. “We hebben nu zelfs een nieuwe marktwagen.”
Tijdens de Maand van de Markt houden we op Izegemse markt wekelijks halt bij een van de marktkramers. Starten doen we bij Dries Vandamme (53) die al als jonge snaak droomde van pannenkoeken. “Mijn verste herinnering, ik moet toen een jaar of vier geweest zijn, was toen ik een Bretoense pannenkoek at op reis in Bretagne. Die werd bereid op een ambachtelijke manier. Ik groeide op in Gullegem, mijn moeder had de gewoonte om op vrijdagavond pannenkoeken te bakken. Daarbij mocht ik dan al helpen, de hele buurt kwam mee smullen. En dat was toen al met een recept van mijn oma. Dat stond nog niet uitgeschreven, het was een klets van dit en een kluts van dat. Maar het zou dat recept zijn dat we later zijn gaan verfijnen.”
“Marktkramer zijn blijft het mooiste beroep ter wereld”
Dries was niet bepaald een student, maar had wel het commerce doen in zich. “Ze zijn eigenlijk van boerenafkomst, maar mijn nonkels waren allemaal commerçanten. Mijn nonkel Germain Thermote was eigenlijk mijn leermeester. Hij had in Kortrijk een beenhouwerij die Carillon heette. Hij was toen ook al op zoek naar nieuwe dingen, hij verkocht er kip aan ‘t spit, maar begon toen ook met pizza’s. Dat werd eens uitgetest op een markt, een pizza was 35 jaar geleden nog niet zo ingeburgerd als nu, maar het sloeg aan. En Carillon was vertrokken met de naam van de slagerij van mijn nonkel.”
Denderende start
En nu is het pizzakraam van Carillon op zaterdagvoormiddagen de buur van Dries Pannenkoeken op het pleintje voor de bieb in Izegem. “Zelf heb ik dus ook nog met pizza’s de markten gedaan.” Dries hoorde nog tot de laatste generatie die de legerdienst moest vervullen en toen hij uit Soest terugkeerde zette hij meteen zijn grote droom om in de praktijk. “Tot 30 april zat ik in het leger, een dag later, op 1 mei 1993 trok in naar de 1-meimarkt in Roeselare. Toen bekend omdat je als marktkramer ook 18de eeuwse kledij moest aantrekken. Daar wist ik meteen dat mijn concept zou aanslaan, tegen 18 uur was ik al uitverkocht. Die eerste markt zal ik nooit vergeten, de tweede overigens ook niet. Ik stond in Koksijde met mijn zelf ineen geknutselde stand, de pannenkoeken waaiden er letterlijk van mijn bakplaat. Maar we waren vertrokken…”
Ondertussen was vriend Danny Cornelis een van de eigenaars van Carillon geworden. “Onze carrière loopt vrij gelijk. We zijn ook eigenlijk bijna familie, hij is peter van mijn zoon, ik van zijn dochter. En samen hebben we ook jarenlang de avondmarkten georganiseerd. We huurden in onze jonge jaren ook een boerderijtje niet ver van de kust, waar we konden overnachten. Maar we konden in die tijd ook nog eens goed uitgaan”, lacht Dries.
(Lees verder onder de foto)
Hij had ook altijd goed het advies van zijn oom in de oren geknoopt. “Als je iets op de markt wil doen moet je zorgen dat het vers is. Onze pannenkoeken ter plaatse bakken, dat zorgt mee voor de sfeer en ambiance. De geur lokt ook de mensen. Bij ons kun je ze kopen per gewicht, maar ook een pannenkoek met suiker het het vuistje blijft altijd populair.”
Van 100 naar 2.200 vierkante meter
In de beginjaren trok Dries met een aanhangwagen naar de markten, een dikke 20 jaar geleden kocht hij zijn eerste grote marktwagen. “We hebben nu opnieuw geïnvesteerd in een marktwagen, die maakt straks ook zijn opwachting in Izegem. Die is nog gebruiksvriendelijk en moderner. Een nieuw rijdend pannenkoekenfabriekje.”
“We kunnen op ons bedrijf tot vier ton per dag bakken”
Zijn zaak bouwde hij aanvankelijk uit in de Izegemsetraat in Sint-Eloois-Winkel waar hij bij zijn woning een atelier had. “Maar uitbreiden was daar niet meer mogelijk, in 2010 zijn we dan naar de Nijverheidslaan in Ledegem getrokken. We wonen daar ook en gingen van 100 vierkante meter bedrijfsruimte naar 2.200. Vijf jaar daarvoor hadden we de eenmanszaak ook laten omvormen tot een BVBA.”
Sinds de verhuizing is Dries ook meer op het bedrijf zelf te vinden. “Ik blijf graag in de buurt, zeker in de winter. Want ons bedrijf is in al die jaren geëvolueerd. Als snel vond men de weg naar ons voor pannenkoekenslagen, we bakten dus voor verenigingen en scholen. En op de duur werden we ook gevraagd om te leveren aan grootwarenhuizen. Nu liggen we ook in winkels van Delhaize, Carrefour en SPAR in West-Vlaanderen. We houden alles zelf in handen, ook het uitvoeren.”
Ook echtgenote Connie Kesteloot is mee een drijvende kracht achter Dries Pannenkoeken. “Opvolging? Onze zoon Victor is nog maar 13 jaar, maar wie weet…” Maar er staat ook een klein, maar trouw team klaar. “Ward staat mee in voor de productie en weet je dat mijn boekhouder Jonas ooit startte bij ons als jobstudent en nu ook nog eens zou inspringen. En Marnix en Sabine zijn als koppel nu al sinds 2018 de vaste gezichten in ons marktkraam, aangevuld met flexi’s en jobstudenten.”
De wekelijkse markten zijn naast Izegem (zaterdag), ook Roeselare (dinsdag), De Haan (woensdag), Middelkerke (donderdag) en Nieuwpoort (vrijdag). “En op vrijdagmiddag staan we in Ledegem aan de kerk. Voor eigen publiek dus, maar we amuseren er ons. En in de zomer ga ik ook graag mee naar de avondmarkten aan de kust. De sfeer van de markten, ik zou dat niet kunnen missen. De markt zal ook altijd blijven bestaan, ik vind het ook de mooiste job ter wereld. Je moet ook niet noodzakelijk grote investeringen doen om op de markt te staan, je kan dat ook met een simpel kraam, zolang je product maar goed is.”
Net als Coca-Cola
In de fabriek kunnen tot vier ton pannenkoeken per dag gebakken worden. “In de zomer is het wat kalmer, de scholen zijn dan dicht en de verenigingen liggen stil. Ons recept is nu al 20, 25 jaar hetzelfde. Ook dat is een van de voordelen van de markt, je krijgt meteen feedback van de klanten. Als je iets kleins verandert, dan weet je de week nadien van de klanten of ze het smaakten of niet. Je klanten zijn meteen je testpanel.”
De naam Dries Pannekoeken deed de intrede nadat een klant Dries altijd aansprak met ‘Drieske Pannenkoeke’. “En ondertussen is het heen merknaam geworden. En net zoals bij Coca-Cola is het recept een goed bewaard bedrijfsgeheim.”
En anekdotes, die heeft Dries bij de vleet. “Toen ik op de markt in Roeselare wilde binnen geraken, had men geen plaats voor mij. Behalve net buiten de markt pal aan het stadhuis. Niemand wilde er staan, ik wel. Maar dat bleek uiteindelijk de beste plaats, nu staan we na de werken aan het stadhuis in de Noordstraat. Daar werken we ook goed, maar je krijgt er ander volk aan je marktkar.”
“Toen Stijn Meuris in 2007 pannenkoeken voor heel België beloofde als de Stroopfabriek van Borgloon de Monumentenstrijd zou winnen en dat ook lukte, werden wij aangezocht om die te bakken. We hebben er toen gebakken voor 20.000 mensen. Een jaar later mochten we op tien jaar K3 gaan bakken, maar voor de nieuwe concertreeks zijn we nog niet gevraagd”, knipoogt Dries.
Volgende week: De Zoete Droom van Petra Verkinderen.
The post Wie at er nog nooit van ‘Dries Pannenkoeken’?: “Recept van de deeg even geheim als dat van Coca-Cola” is provided by KW.be.
