In 2024 waren er in het Jan Yperman Ziekenhuis 108 meldingen van verbale agressie en 83 meldingen van fysieke agressie. Dat is een stuk minder dan in 2022 en 2023, maar volgens Dennis Jacques van de werkgroep agressie van het ziekenhuis komt dat ook door meldingsmoeheid. De campagne #ZieElkaar roept patiënten, bezoekers, medewerkers en artsen op om agressie geen kans te geven.
Het Ieperse Jan Yperman Ziekenhuis is een van de 26 ziekenhuizen in Vlaanderen en Brussel die nu deelnemen aan de campagne #ZieElkaar. Met de slogan ‘Jouw glimlach doet goed’ willen de ziekenhuizen patiënten, bezoekers én personeel aansporen om oog te hebben voor elkaar. Het doel? Agressie geen kans geven.
Nochtans lijken de cijfers aan te tonen dat het aantal gevallen van agressie in het Jan Yperman Ziekenhuis daalt. In 2022 ging het nog om 168 meldingen van verbale agressie en 125 meldingen van fysieke agressie. In 2023 daalde dat aantal al naar respectievelijk 133 en 106. In 2024 waren er nog ‘slechts’ 108 en 83 meldingen van agressie.
“De cijfers zijn steeds in stijgende lijn gegaan, maar de laatste jaren merken we toch een daling”, zegt Dennis Jacques, diensthoofd patiëntenbegeleiding en geestelijke gezondheidszorg. Hij zit al sinds jaar en dag in de werkgroep agressie van het ziekenhuis. “We vermoeden dat het niet te maken heeft met minder incidenten, maar wel met meldingsmoeheid. Slachtoffers van agressie kunnen bij een melding een cijfer geven van 0 tot 10 over de mate waarin de agressie een impact heeft op hen. We merken ook dat de ernstgraad van de meldingen daalt. Dat wil daarom niet zeggen dat de incidenten minder erg zijn, maar eerder dat de subjectieve ervaring minder erg blijkt te zijn.”
Politie
Vorig jaar werd ook één keer de politie gebeld voor een geval van agressie in het ziekenhuis. “Dat ging dan om bezoekers die er niets beter op gevonden hadden om een feestje te organiseren, met halve liters bier en dergelijke. Toen onze mensen vriendelijk vroegen om te vertrekken, zagen ze dat niet zitten”, vervolgt Dennis. “Voor alle duidelijkheid: op de spoedafdeling wordt er veel meer naar de politie gebeld, maar daar hebben we geen cijfers van. Naast de spoed is de Sp Geriatrie de afdeling waar de meeste meldingen vandaan komen. Dat is een dienst waar dementerende bejaarden verblijven. Dat noemen wij pathologische agressie, die dus voortkomt uit het ziektebeeld van de patiënten.”
“De cijfers dalen, maar we vermoeden dat het te maken heeft met meldingsmoeheid” – Dennis Jacques
“Op de spoed hebben we sowieso een hogere tolerantiegrens wat agressie betreft”, zegt Maarten Delaere, hoofdverpleegkundige spoed. “Agressie blijkt part of the job te zijn. Op de spoed hebben we twee à drie agressiemeldingen per maand, wat meer dan een vierde is van het totaal aantal meldingen. Meestal gaat het om verbale agressie, maar soms ook om fysieke agressie. Veel daarvan zijn pathologische agressies van mensen die onder invloed zijn van alcohol of drugs. Hier in onze regio zien we dat vaak met de nieuwe drug flakka. Dat wordt ook niet getolereerd, maar het kadert wel binnen de problematiek waarvoor ze binnenkomen.”
Panic buttons
“Op vijf plaatsen op de spoed hebben we panic buttons geïnstalleerd om een directe lijn te hebben met de politie, zonder te moeten bellen”, gaat Maarten verder. “Maar dan komt de politie met alle middelen die het op dat moment ter beschikking heeft. Vandaar dat we die buttons heel weinig gebruiken. Maar als hier iemand staat met een wapen of iemand slaat letterlijk alles kort en klein, dan gebruiken we ze uiteraard wél. Maar als het gaat om een verbale discussie, is er altijd wel nog marge genoeg om te bellen naar de politie en dan kunnen we ook downscalen, zodat ze niet met drie of vier combi’s komen.”
De ervaring die de spoeddienst heeft met agressievelingen wordt gebruikt door heel het ziekenhuis. “Als er incidenten zijn, dan zijn wij het eerste agressieteam dat ter plaatse ondersteuning biedt”, vervolgt Maarten. “Omdat we met twee of drie afkomen – vaak ook mannen ten opzichte van de vrouwelijke collega’s op de afdeling–, maakt dat bij 60 à 70 procent van de gevallen een bepaalde indruk en zo kan je al de situatie ontmijnen. Maar we hebben zeker al voor situaties gestaan dat het ook voor ons onveilig is, en dan bellen wij natuurlijk wel de politie. We gaan ons niet in de vuurlinie plaatsen om ons knock-out te laten slaan.”
Het voorbije jaar werd drie keer een arbeidsongeval geregistreerd dat te maken had met agressie. “Naast de registratie van meldingen staat de werkgroep agressie ook in voor de opvolging van de slachtoffers”, duidt Dennis Jacques. “Het uitvallen van medewerkers is dan wel vaak door het fysieke aspect, maar door hen een psychisch opvangnet aan te bieden, vermijden we volgens mij nog meer uitval. Mensen mogen ons ook altijd contacteren om te praten en soms helpt het wel als ze gewoon eens kunnen ventileren.”
The post Meer dan 200 meldingen van agressie per jaar in Iepers ziekenhuis: “Het lijkt soms wel ‘part of the job’” is provided by KW.be.
