Het begon ooit als een grap, tussen pot en pint, op een studentencafé. Ondertussen is het nog net geen Olympische discipline met kampioenschappen en rangschikkingen. We spreken hier natuurlijk over Beerpong, de topsport die best wel wat meer aandacht mag krijgen. In Hooglede werd het West-Vlaamse kampioenschap georganiseerd en wij? Wij namen zelf deel.
“Beerpong? Dat is met een balletje in een beker met bier proberen te gooien!” De uitleg van het uiterst competitieve spel, sport zelfs, is bijzonder eenvoudig. Toch is het spelen ervan heel wat complexer dan dat. Er is de precisie, er is de stressbestendigheid, maar er is ook de tactische afleiding van de tegenstander.
Voor Staf Putman, lid van Chiro Sint-Joris Hooglede en mede-organisator van het West-Vlaams Kampioenschap, is beerpong dan ook een echte topsport. “We organiseren het al langer dan vandaag, al is het de eerste keer dat we het op dergelijk grote schaal doen. Niet minder dan 33 teams doen mee aan het kampioenschap en ook de huidige Belgische kampioen is ingeschreven. Voor hem is het trouwens een thuismatch.”
Voor de eer
Een echte prijzenpot is er volgens Staf ook niet echt. “Het winnende team krijgt wel een beker”, lacht hij nog. “Maar wat er wel is, is dat de winnaars rechtstreeks doorstoten naar het Belgische kampioenschap in Lichtervelde. Het gaat hier in Hooglede dus vooral om de eer en de mogelijkheid om nadien een jaar lang te kunnen ‘stoefen’ met je gewonnen titel.”
Teams dus, want wie beerpong op het hoogste niveau wil spelen doet dat met een partner. Om de kansen op winst te verhogen, besluit ik in zee te gaan met een ander competitief beest uit de regio. Sebastien Maes, die net niet het wereldrecord ‘glazen dragen in één hand’ haalde, sluit zich aan. Een kampioen frikandellen eten en een glazendrager hors-normes? Het is een team dat alle troefkaarten in handen heeft.
Onze eerste tegenstanders? Dat zijn Emilia en Lisa. “We zijn hier eigenlijk gewoon voor de lol”, lachen ze beiden. “Dat competitieve is heel wat minder ons ding.” Een fluitje van een cent dus, of toch niet? Blijkt dat de twee dames in kwestie over een arendsoog en militaire precisie beschikken. Heel even slagen we erin één beker voorsprong te nemen, waarna het vrouwelijke duo ons verpulvert. Terwijl ze nog drie bekers aan hun zijde van de tafel hebben staan, plonst hun pingpongballetje in ons laatste stuk. Van een slagveld op tafel gesproken!
Herkansing
Een slechte start dus, al krijgen we nog een herkansing. Tijdens de eerste ronde moet ieder team twee wedstrijden spelen, en wordt de rangschikking bepaald op het aantal overgebleven bekers. Dit moet een eenvoudige opdracht worden, we moeten gewoon met minstens vier bekers voorsprong winnen. En winnen doen we, zij het dan met slechts één beker voorsprong.
Het is op dat moment duidelijk dat het er voor ons op zit, en dat we pas in 2026 opnieuw onze kans zullen kunnen wagen. De huidige titel ging naar team De Kawouters, samengesteld uit Wout Decoster en Wout Debruyne. Zij kregen de gigantische cheque, goed voor hun deelname aan het Belgisch kampioenschap, in handen gestopt waarna de afterparty op gang werd getrokken.
33 deelnemende teams met slechts 1 winnaar? Dat staat gelijk aan 32 verliezers, al leek niemand daar echt wakker van te liggen. De kern van beerpong is en blijft nog steeds oertraditionele ‘leute’, en dat hebben ze in Hooglede goed begrepen. De Chiro wist er een evenement op poten te zetten waarmee ze de gemeente een overduidelijke plaats op de sportieve kalender hebben gegeven. Ons rest weinig anders dan morgen al te starten met trainen voor onze herkansing volgend jaar.
The post Onze man nam deel aan het West-Vlaams kampioenschap Beerpong in Hooglede: “Dit is topsport!” is provided by KW.be.
