Ze zorgde in menig huiskamer voor rode oortjes als brievenmeisje in de Pin Up Club, schitterde naast Eddy Wally in Lava en vond uiteindelijk voor kijkend Vlaanderen de liefde van haar leven bij haar ‘Franske’. Wendy Van Wanten – in het dagelijkse leven Iris Vandenkerckhove – blaast donderdag 6 februari 65 kaarsjes uit. Het uitgelezen moment om eens terug te blikken op haar mediacarrière van meer dan 40 jaar. “Het is één lang buffet geweest.”
Wendy heeft er een paar slapeloze nachten op zitten. “Balou, onze twaalf jaar oude border collie, heeft een week in het ziekenhuis gelegen en ons Fleurke was ontroostbaar”, vertelt ze. Fleurke is de maltezer des huizes. “Ze was zó blij dat grote broer weer thuis is.”
Taxi mama
Zelf is ze tegenwoordig ook ferm op ‘haar nestje’ gesteld. Ze zal het in de loop van het gesprek nog een paar keer herhalen. “Onze dochter Estelle is nu zestien en begint stilaan haar vleugels uit te slaan. Ik probeer daarom zoveel mogelijk van haar aanwezigheid te genieten: de dag dat ik haar los moet laten, zal het met een klein hartje zijn. Maar eerst speel ik graag nog een tijdje taxi mama.”
“Als jong fotomodel was ik veel eenzaam. Ik was pas 20 en werd plots alleen op dat vliegtuig naar Arizona gezet”
Wendy Van Wanten legde als mediafiguur een onnavolgbaar parcours af. Z’is moeilik in een vaksje te steekn, staat op haar Oostendse Wikipediapagina te lezen. Haar eerste stapjes in de spotlights zette ze destijds als fotomodel – al was dat toen nog gewoon als Iris Vandenkerckhove. “Mijn modellenwerk bracht me op plaatsen die ik anders nooit gezien zou hebben. Best avontuurlijk, zo’n fotoshoot aan de Grand Canyon. We overnachtten daar ter plekke in een mobilhome, kookten zelf ons potje. Maar ik was in die periode ook veel eenzaam. Ik was pas twintig en werd plots alleen op dat vliegtuig naar Arizona gezet.”
Stoeipoes
De echte doorbraak kwam er met de Pin Up Club, een soft-erotisch televisieprogramma dat van 1987 tot 1991 liep op de Nederlandse zender Veronica. Het was zo’n programma waar niemand naar keek, maar dat iedereen stiekem wel gezien had. “Heel Vláánderen keek daarnaar, en het is me al die jaren blijven achtervolgen”, zegt Wendy. “Eigenlijk was de Pin Up Club best wel braaf en zedig, maar ‘t waren andere tijden hé. Het internet bestond nog niet.”
De Pin Up Club lag aan de basis van haar imago als wulpse stoeipoes. “Toen ik in 1986 als zangeres Iris de Baccarabeker won in het casino van Middelkerke, kwam ik daar in contact met Jef Rademakers. Hij was medeauteur van Barbarella’s We cheer you up, en hij zocht nog meisjes voor een fotoshoot. Dat weigerde ik toen, maar een jaar later belde hij me terug met de vraag of ik die brievenrubriek wou doen. Ik was hem om de een of andere reden bijgebleven”, vertelt Wendy.
“De opnames voor Pin Up Club hebben vier dagen geduurd, maar hebben heel mijn carrière bepaald”
In die rubriek behandelde ze ‘erotisch getinte probleempjes’ van kijkers. “Daar en toen is ook Wendy Van Wanten geboren: Iris Vandenkerckhove vonden de makers niet zo goed bekken, en Rademakers zei: jij bent een meisje die weet wat ze wil – jij weet van wanten. Toen zochten ze nog een voornaam, en zei er iemand van het productieteam: nou, dat moet toch een Wendy zijn. (lacht) Vier dagen hebben die opnames geduurd, maar het heeft wel mijn hele verdere carrière bepaald.”
Eeuwige jeugd
Het erotische imago is altijd aan haar blijven kleven. “Ik heb mezelf nooit bewust zo willen profileren. Dat imago van stoeipoes is rond mij gecreëerd geweest. Maar ik heb het uiteindelijk wel omarmd. Het is de springplank naar mijn succes geweest, een opstapje naar de zangcarrière waar ik als klein meisje al van droomde. Met de komst van VTM en Tien Om Te Zien was de trein helemààl vertrokken.”
Er volgden duetten met Willy Sommers, Johnny Logan en Vader Abraham. “Plots gingen alle deuren voor mij open: ik heb musicals gedaan, toneelstukken, soaps… Ik speelde bijvoorbeeld ook de strenge schooldirectrice naast Frank Dingenen in Meester, met een piepjonge Werner De Smedt. Zo is mijn carrière eigenlijk één lang buffet geweest. Ik heb overal van mogen proeven.”
Ze woont al jaren in Aalter, maar af en toe weerklinkt nog de roep van ‘t zeetje. “Als ik in Oostende ben, ga ik frietjes eten in ‘t Hazegras. De beste frituur van Oostende. Ook Arno ging daar graag. Ik heb zovéél leuke herinneringen aan mijn geboortestad. Ik wandelde er over het strand naar school. Hoeveel mensen kunnen dat zeggen? En misschien lag die gezonde zeelucht wel aan de basis van mijn eeuwige jeugd?”
“Botox en fillers, da’s voor mij niet nodig. Laat de natuur haar gang maar gaan”
Want Wendy Van Wanten vóelt zich geen 65. “Ik heb daar eigenlijk nooit veel bij stilgestaan. Ook niet toen ik zestig werd. Die zes was daar opeens. Nu, ik voel wel dat ik geen drie optredens op een dag meer moet doen. Maar die 65, dat voel ik zo niet aan. Het kind in mij is ook nog altijd sterk aanwezig. Weet je, als je ouder wordt komen er andere waarden in je leven. Botox en fillers, da’s voor mij niet nodig. Laat de natuur haar gang maar gaan.”
Ware liefde
Ondertussen is ze al bijna negentien jaar samen met haar Franske. “Ik heb lang naar de ware liefde gezocht en toen ik die uiteindelijk vond, was dat een wonder. Net als de geboorte van onze dochter zestien jaar geleden ook een wonder was. Ik was toen al 48, vijf jaar ouder dan mama toen ze mij kreeg. Op mijn negentiende ben ik haar verloren. Dat verklaart ook waarom ik al snel op eigen benen stond. Ik heb zelf mijn weg moeten zoeken.”
Of ze haar dochter in haar voetsporen ziet treden? “Estelle zoekt het eerder in het sportieve. Ze tennist. Maar zeg nooit nooit hé. Ik ben zelf ook pas op mijn dertigste Wendy Van Wanten geworden. Misschien zou je ’t niet geloven, maar toen ik zo oud was als Estelle, was ik best een preuts meiske. Al heeft dat showbeestje er altijd wel ingezeten: ik stond vaak te zingen en te dansen voor de spiegel.”
The post Wendy van Wanten is 65… en daar heeft ze vrede mee: “Ik laat de natuur haar gang gaan” is provided by KW.be.
