De Kasseivrienden, de inwoners van de Sportstraat in Bredene, verzamelden onlangs rond de vuurschaal voor de winterse editie van hun straatfeest. Ook Fatima Laleman, eerstejaarsstudent sociaal werk aan Howest, was van de partij. “De organisatie van het straatfeest paste perfect in een lesopdracht rond eenzaamheid en het organiseren van sociale diensten hierrond. En zeg nu zelf, een straatfeest is toch ideaal om de contacten tussen vaak alleenstaande buren te bevorderen…”
De straatfeesten van de Sportstraat zijn al enkele jaren een vaste afspraak voor haar bewoners. Achter de organisatie schuilen de Kasseivrienden, toepasselijk genoemd naar de kasseien, die lang de straat sierden. “De Kasseivrienden organiseren hun straatfeesten al 13 jaar, één in de zomer en één in de winter. Peter Crombez, die een kinepraktijk uitbaat in de straat, is al die jaren de drijvende kracht achter het initiatief. Onze vereniging telt vandaag een tiental vrijwilligers, die deze keer instonden voor het opslaan van de tent, de verkoop van de tartiflettes, de bediening…”, opent Fatima Laleman (33). Het winterse straatfeest stond dit jaar in het teken van ‘après-ski’.
“En het idee sloeg aan. De Sportstraat, een lange straat die zich uitstrekt van het August Plovieplein tot de Spuikomlaan, telt zo’n 80 woningen. Zo’n 50 inwoners hadden zich vooraf al ingeschreven voor onze après-ski. We hadden met de Kasseivrienden onze tartiflettes de voorbije weken deur aan deur verkocht. Dat was meteen een uitgelezen kans om het gesprek aan te gaan met de straatbewoners, hen even goeiendag te zeggen en waar nodig een luisterend oor te geven.”
Straatfeest
Het straatfeest was voor Fatima meer dan een gezellig samenzijn. “Het maakte deel uit van een opdracht, die ik in het kader van mijn opleiding bachelor ‘sociaal werk’ diende te vervullen. De bedoeling was een sociaal project te organiseren, in mijn geval rond eenzaamheid. Straat- en buurtfeesten zijn natuurlijk een uitgelezen kans om mensen bijeen te krijgen, ook en vooral alleenstaande en bejaarde buren, die vaak nog weinig contact hebben met de buitenwereld.” Voor Fatima was 2024 met de start van haar bacheloropleiding zonder meer een buitengewoon jaar. “Ik ben ooit afgestudeerd aan de Hotelschool in Oostende en werkte lange tijd in de sector. Dat viel, met het vele weekendwerk, uiteindelijk niet meer te combineren met mijn gezin. Ik heb dan even bij Daikin gewerkt, maar toen we daar met velen werkloos werden, heb ik beslist mijn hart te volgen. Ik ben altijd iemand geweest, die graag anderen helpt. Toen wij na het overlijden van een kindje bijstand kregen van een maatschappelijk werker, wist ik het: dat wil ik ook doen. Na mijn opleiding, die drie jaar duurt, wil ik dan ook bij voorkeur iets rond gezinsondersteuning gaan doen, in een CLB of het CKG (Centrum voor Kinderzorg en Gezinsondersteuning).”
Pittig
Op je 33ste nog bachelorstudies starten, het is niet vanzelfsprekend. “Dat besefte ik ook, maar mijn man heeft me overtuigd om er toch aan te beginnen. ‘Denk nu eens aan jezelf en doe het gewoon’, vertrouwde hij me toe. Een gezin runnen en tegelijk elke dag les volgen aan Howest Brugge, het is best pittig, hoor. De dertig voorbij is studeren ook niet meer zo eenvoudig. De hersencellen zijn dat blokken niet meer gewoon. Anderzijds, er zijn zoveel mensen die de school voor hun 18de verlieten en op latere leeftijd nog aan het studeren slaan. Die beseffen dan meestal beter waarvoor ze studeren. Dat geldt ook voor mij. Deze opleiding moet leiden naar een job waarin ik mezelf kan zijn en die me ongetwijfeld veel voldoening zal geven.”
The post Fatima (33), lid van de Kasseivrienden, studeert sociaal werk: “Via straatfeest eenzamen even uit isolement halen” is provided by KW.be.
