Tuur Hancke was net negentien, topfit en vol levenslust. Toch overleed de jonge student in luttele uren aan de gevolgen van een infectie. In de kerk van Lo werd zaterdag massaal afscheid genomen. “Wij hebben nog zo hard gesupporterd, maar het mocht niet zijn.”
Zich amuseren op de mountainbike en daarna zijn negentiende verjaardag vieren met kotvrienden in Gent: Tuur Hancke was zondag nog gezond en gelukkig. Een plotse infectie werd hem begin deze week erg snel fataal. Het nieuws van z’n onverwacht overlijden sloeg in als een bom bij al wie hem kende. De volledige Sint-Pieterskerk van Lo was gevuld om afscheid te nemen van Tuur. Tussen talloze bloemen bij het altaar prijkte een afbeelding van de jongeman met helm, racefietsbril en de boodschap ‘Tuur, je bent weggerukt uit ons leven, maar niet uit ons hart!’ Vlakbij werden z’n echte helm en bril uitgezet. Ze vertoonden nog spatjes modder van z’n laatste tocht.
Beloftevolle renner
De beloftevolle renner zei recent het wielrennen vaarwel en stoomde zich klaar om met zijn broer het familiale metaalbedrijf Hancke over te nemen. Papa Regis verwelkomde de vele aanwezigen in de kerk. “Moeder natuur besliste om een streep te trekken door de toekomst van onze Tuur”, sprak hij. “Dit afscheidsmoment kan de pijn hopelijk wat verzachten. We waarderen jullie steun. Dankuwel allemaal.” Volgens begrafenisondernemer Cornelis Uitvaartzorg, die het aantal bidprentjes bijhield, zakten zeker 1.500 mensen af naar de kerk. Onder hen ploeggenoten van z’n voormalige wielerteam The Lead Out Cycling Academy, vrienden van de vroegere KSA, leden van zijn studentenclub LILA en studiegenoten van Hogeschool Gent.
Schokgolf
“Als geschokte en gewonde mensen zijn we hier samen”, zei de pastoor “Wat met Tuur gebeurd is, is als een vuist neergekomen in ons bestaan. Wij kunnen niet geloven dat dit het einde is van alles wat eens goed en schoon en vol belofte was in hem. Help ons opstaan uit onze verslagenheid.” De pastoor sprak over “een schokgolf” sinds het overlijden. “Een broer, een zoon, een geliefde is niet meer. Het is ondraaglijk soms hoeveel lijden op mensenschouders wordt geladen. Het leven is kort en soms ongenadig hard. Tuur was een goede kameraad, een vriend van eenieder.”
Doorzetter
“Ik zal je voor altijd missen, dikke zoen van je grote zus”, klonk het bij Liza Hancke, waarna broer Thomas het woord nam. “Tuurtje, lieve Tuur. Hier sta ik dan. In de nacht van maandag op dinsdag heb je je laatste sprint gereden. Veel te kort, veel te rap. En wij hebben nog zo hard gesupporterd: komaan, komaan... maar het mocht niet zijn.” “Je moest blijven vechten, zo kennen we jou: een doorzetter, een vechter, een genieter”, aldus mama Kristien. “Je was zo dankbaar voor alles. Wel, lieve Tuur: wij zijn ook zo dankbaar dat we jou als zoon hadden, jammer genoeg veel te kort. Dikke knuffel van mama.”
Levenslustig
In de gebeden werd benoemd hoe “levenslustig en energiek” Tuur was. “Dat hij nu verder mag leven op een plaats waar wij alleen maar van kunnen dromen. Dat hij rust mag vinden en gelukkig mag zijn. Dat hij vanaf die plaats ons in het oog zal houden en als een engelbewaarder voor ons klaar zal staan.” “Voor alle mensen die rondom Tuur staan en die nu verbijsterd en verslagen zijn door zijn dood: dat ze mogen blijven geloven in de kracht van het leven en erop vertrouwen dat het leven sterker is dan de dood.”
Laatste groet
Alle aanwezigen konden een laatste groet brengen aan de kist, die op het einde van de plechtigheid naar buiten werd gebracht. Bij het buitengaan weerklonk Out of Space van The Prodigy, een lied dat Tuur nog in zijn afspeellijst wou zetten. Na de uitvaart bood de familie nog een hapje en drankje aan. Iedereen kreeg een bidprentje mee, met een tekst die Tuur typeerde. “Je dromen waren groot, je horizon wijd, de wereld lag open, vol mogelijkheden en tijd. Met elke rit voelde je je vrij, als een vogel die vliegt, zo ver de lucht in, zo blij.” (TP)
The post Massa volk voor afscheid van wielrenner Tuur Hancke (19): “Moeder natuur besliste om een streep te trekken door zijn toekomst” is provided by KW.be.