Hein Schouteten (44) en z’n gezin leefden lang op hoop. Een aangeboren afwijking verhoogt de kans op hersenbloeding en is niet te behandelen. Dit jaar sloeg het noodlot toe. De man raakte deels verlamd, maar werkt nu hard aan herstel. Voetbalclub KVK Westhoek engageerde zich een hele dag voor Hein en het centrum waar hij revalideert.
Hein Schouteten (44), een zelfstandige vakman uit Heuvelland, zag op 4 maart plots dubbel toen hij aan het werk was bij zijn broer. “En hij hoorde precies dubbel. Voor hem waren dit meteen duidelijke tekenen van een nieuwe beginnende hersenbloeding”, getuigt zijn vrouw An Rommens (42).
“Hein heeft een aangeboren afwijking ter hoogte van zijn hersenstam, waardoor die plek erg gevoelig is voor bloedingen. Dat gebeurde negen jaar geleden al eens, maar de gevolgen vielen mee. Er had zich een litteken gevormd, waardoor de specialisten van het universitair ziekenhuis hoopten dat een bloeding zich niet meer zou herhalen.”
Leven op hoop
Leven op hoop, meer konden Hein en zijn gezin niet doen. “Er kon niet geopereerd worden, want die plek zit te diep in de hersenen.” Toen het dit jaar toch mis ging, reageerde man zeer alert. “Hij voelde zich misselijk worden en achteruitgaan, maar kon nog zeggen tegen z’n broer dat ze hem meteen naar de spoedafdeling van het ziekenhuis moesten voeren”, aldus An.
“Daar hebben ze direct een drain gestoken om de druk in zijn hoofd te verminderen. De bloeding wegnemen lukte helaas niet, want die zat veel te diep. Ik trok naar de spoedafdeling en heb hem nog tien minuten gezien. Hein kon antwoorden, maar ik zag hoe hij wegviel en de druk alsmaar groter werd.”
Verlamd
De schade is aanzienlijk. “Hij is halfzijdig verlamd en heeft moeite met praten, slikken en zien. Dat is intussen wat verbeterd, want hij is volop aan het trainen in het revalidatiecentrum van het ziekenhuis. Een keer per week oefent hij er in het zwembad, dat de zwaartekracht verlicht en dagelijks heeft hij twee keer kinesitherapie en sessies ergotherapie, neurotherapie en logopedie. Het is vrij intensief.”
Hein is vastberaden. “Hij heeft veel courage om beter te worden en blijft positief, ook al is het ene moment het andere niet. Hij zegt zelf dat het geen zin heeft om zijn hoofd te laten hangen. Of progressie mogelijk is? Het gaat traag en het eerste jaar is belangrijk. In zijn spraak hoor je de gevolgen nog, maar dat zijn we intussen gewoon. Het grootste probleem is zijn evenwicht, waardoor het erg moeilijk is om zelfstandig te stappen.”
Drie zonen
Hein en An hebben drie zonen: Yaro (16), Tobe (13) en Jore (11). “De impact op ons gezinsleven is niet evident. Onze zonen zitten in hun puberteit en moeten daar mee om kunnen gaan. Chapeau voor wat ze allemaal doen, want het is niet vanzelfsprekend. Ze voeren Hein rond en helpen hem met de tillift op het toilet, zelfs de jongste. Eigenlijk wil je dat niet verwachten van je kinderen op die leeftijd, maar het is mooi dat ze het doen.”
Benefiet
De jongste zonen voetballen bij KVK Westhoek. De club stond de hele zaterdag in het teken van Hein en het centrum waar hij revalideert. De man achter de benefietdag is Geert Glorie, de technische verantwoordelijke van de jeugdopleiding.
“De mensen betaalden een kleine inkomprijs om naar verschillende voetbalmatchen te komen kijken, onder meer op het veld van de eerste ploeg”, vertelt Geert. “Op het terrein van de club werden onder meer frieten, hamburgers, gebak en soep verkocht.”
“Ook de volledige opbrengst uit de kantineverkoop van die dag gaat integraal naar het centrum, waar Hein werkt aan zijn herstel. De serviceclub Lions Heuvelland kwam gezelschapsspelletjes schenken voor een ruimte in het revalidatiecentrum, waar het gezin van Hein en andere families kunnen spelen. Het was een warme dag bij KVK Westhoek. We duimen voor hem.”
Dankbaar
“Een schitterend initiatief. Het doet deugd dat de mensen denken aan ons”, reageert An. “Hein wordt voortdurend omringd. Ik heb een speciale agenda gemaakt om te voorkomen dat bezoekers tegelijk zouden komen en er dan dagen zouden zijn zonder bezoek. Dat werkt goed. We hebben ook een grote familie die ons steunt. We zijn dankbaar voor alle lieve mensen rond ons.”
Giften zijn nog mogelijk op het rekeningnummer BE35 8538 4787 7537 met vermelding ‘power in pals’.
(TP)
The post Hein (44) vecht terug na hersenbloeding en krijgt steun van velen: “Ook van onze zonen, maar op die leeftijd wil je dat nog niet verwachten” is provided by KW.be.