Op de Markt er in de Geerwijnstraat werd stilgestaan bij het overlijden van Mikey Peeters en Alexander Belocheev, die respectievelijk meer dan tien jaar en één jaar geleden in onvergelijkbare maar tragische omstandigheden om het leven kwamen in de Brugse binnenstad. “Ik kom elke week bloemen brengen. De stad zou toch wel een vaasje kunnen voorzien zodat ze niet zo vlug verwelken”, zegt Mikey’s oma Allanah Weranga.
Vrijdagavond 20 september om 17 uur werd onder impuls van Tijs Synaeve, historicus en conciërge van de Koninklijke Stadsschouwburg in Brugge, een herdenkingsmoment georganiseerd voor Mikey Peeters en Alexander Belocheev. Beiden kwamen gewelddadig om het leven in de Brugse binnenstad, al is dat wel in nogal uiteenlopende omstandigheden.
Vlindertegel
Mikey Peeters werd op 30 mei 2014 neergestoken op de Markt, in het kader van een avondje uit en na schermutselingen die begonnen op het uitgaansplein De Eiermarkt. Alexander Belocheev overleed in 2023 aan de gevolgen van een schotwond door de politie nadat hij de agenten, niet los te zien van een zware heroïneverslaving, met messen bestormde.
“De stad zou toch wel eens een vaasje kunnen installeren bij die lantaarnpaal waar we water in kunnen doen zodat die bloemen niet zo vlug verwelken.”
Voor wat betreft Mikey Peeters werd door de Stad Brugge, meer specifiek door de stedelijke preventiedienst, op de plaats op de Markt waar hij werd neergestoken een zogenaamde ‘Vlindertegel’ geplaatst. Deze tegels zijn een initiatief van de vzw Zinloos Geweld en eerder werd er ook al zo’n tegen geplaatst op de Eiermarkt naar aanleiding van eerdere geweldsincidenten. Doorheen de jaren kwam er echter letterlijk sleet op deze vlindertegel. “Ik was erbij toen deze Vlindertegel geplaatst werd in 2015 door het toenmalige stadsbestuur en vond dat toen wel een mooi gebaar”, zegt Meggy Declercq, de toenmalige jonge vriendin van Mikey Peeters. “Maar doorheen de jaren is die herdenkingssteen echt vervaagd doordat de afvalzakken van de horeca op de Markt er telkens op gezet werden. De goudgele invulling van de belettering van de de vlinder en van de woorden is verdwenen. Het zou mooi zijn mochten de stadsdiensten dit kunne herstellen.”
Kleine erkenning
“Ook namens de familie wil ik zeggen dat wij geen schrijn, foto of naambordje vragen maar wel een kleine erkenning van dit verdriet en een teken van zorgzaamheid. We willen deze plekken wat zachter maken en plaats bieden voor troost en heling”, zegt Tijs Synaeve, die zich betrokken voelt omdat hij vaak langs de ‘plaatsen des onheils’ passeert. “In de deelgemeenten zijn er diverse troost- en rouwplaatsen maar dat zou ook het geval moeten zijn in de binnenstad. Een vaasje om water in te doen waardoor de bloemen niet zo vlug verwelken is al voldoende.”
Verwelken
Ook voor Alexander Belocheev werd een moment van stilte gehouden, en werden ook bloemen eergelegd, op de plaats in de Geerwijnstraat waar hij door politiekogels om het leven kwam. De toen 41-jarige man was dertig jaar eerder samen met zijn moeder Mira in Brugge terechtgekomen, op de vlucht voor de oorlog in Nagorno-Karabach. Hij was getraumatiseerd en kampte al geruime tijd met een zware drugsverslaving. Op de ochtend van 20 september 2023, net een jaar voor de herdenking sloegen de sloppen bij hem door en trok hij zwaaiend met een mes de straat op, waarna de politie geen andere keuze zag dan hem neer te schieten. “Iedere woensdag ga ik naar de openbare markt op de Markt hier vlakbij om er bloemen te kopen. En die plaats ik dan altijd op de plaats waar hij neergeschoten is”, zegt Alexander’s moeder Mira. “Maar de bloemen worden vaak weggenomen of ze verwelken.”
Opnieuw inkleuren
“Zelf kom ik elke zondag naar de plaats op de Markt in Brugge waar Mikey overleed. Dat doe ik al meer dan tien jaar lang, dus van kort na de begrafenis van Mikey. Die ‘Vlindertegel’ destijds tegen zinloos geweld was een mooi initiatief maar ik heb al enkele jaren geleden aan het stadsbestuur gevraagd om die eens opnieuw in te kleuren, want nu is die nauwelijks zichtbaar, maar daar werd nog steeds geen gevolg aan gegeven”, vult Mikey’s oma Allanah Weranga aan. “We vragen niet veel maar de stad zou toch wel eens een vaasje kunnen installeren bij die lantaarnpaal waar we water in kunnen doen zodat die bloemen niet zo vlug verwelken.”
The post “Ik kom elke week bloemen brengen”: nabestaanden Mikey en Alexander vragen erkenning voor verdriet aan stad Brugge is provided by KW.be.
