E-bike wordt beschouwd als een van de jongste disciplines in de motorsport. In deze variant tussen motorcross en mountainbike werd Marino Roets onlangs wereldkampioen downhill en probeert hij straks voor de vierde keer op rij Belgisch kampioen te worden in de categorie EX2.
Marino Roets (45) uit Tielt was tot zijn achttiende motorcrosser. Een knieblessure noopte hem te stoppen met het competitieve MX. In een zoektocht naar iets nieuws kwam hij in het touwtrekken terecht. Twintig jaar met de Mertensmannen uit Hoogstraten waarmee hij diverse titels behaalde en in het buitenland actief was. Ook dat verhaal liep ten einde en de dokter raadde hem aan te fietsen. “Omdat ik nogal competitief ben ingesteld ontdekte ik dat er via FMB-BMB en Motorsport Vlaanderen een competitie E-bike bestond. In mijn eerste jaar werd ik meteen Belgische kampioen”, klinkt Marino, die zich aan de kust had aangesloten bij KV Ostend Motorsport. Beroepshalve is hij zelfstandig mecanicien voor een bedrijf dat elektriciteits- en spoorwegwerken uitvoert.
Een eendagswedstrijd ‘downhill’ was beslissend voor je wereldtitel?
“In het Italiaanse Sestriere, een bekend wintersportoord. Er is daar een zeer mooi parcours aangelegd, specifiek om die sport te beoefenen. Het WK had daar voor het tweede jaar op rij plaats. Vorig jaar was ik wat in twijfel of ik al of niet zou meedoen. Nu had ik de knoop doorgehakt. Ik ben al een gans jaar goed op dreef, vrij van blessures en mijn fiets staat helemaal op punt. Ik wilde dit niet aan mij laten voorbijgaan. Vorig jaar ging het nog om een nieuw fietsmodel dat ontwikkeld was. Ik stond voortdurend in contact met de fietsfabrikant LMX Speed Bikes in Lyon om verbeteringen aan te brengen.”
Downhill gaat uiteraard om een afdaling?
“Het ging om zes klassementsproeven waarbij de piloot met de minst samengetelde tijden tot winnaar werd uitgeroepen. Na bijvoorbeeld een ronde van 14 kilometer met drie proeven. Die afdaling duurt ongeveer tussen drie en vijf minuten. De kracht en de rijervaring uit de motorcross heb ik nog. Ook de techniek, het lef en het inzicht komen mij hierbij goed van pas.”
“Zonder pech is ook die Belgische titel weer van mij”
Het BK reed je in EX2, het WK in EX3. Ondertussen zijn er andere benamingen?
“Er is nu ook de EX1 Heavy, de volledige elektrische moto. Ook al omdat die volledig in opmars zijn, ter vervanging van een verbrandingsmotor. Die staat volledig los van de E-bike. Het WK won ik met een EX2, en fiets met trappers en een gashendel. Deze motor is iets krachtiger dan een gewone E-bike die je op straat ziet, met een vermogen van 250 watt. Deze van mij gaat tot 2.500 watt in piek. Qua topsnelheid haal ik hiermee zo’n 65 km per uur. Uiteraard heb je dit bij een afdeling niet nodig. Omdat je dan op eigen kracht naar beneden gaat.”
Op het BK gebruik je nog een andere E-bike?
“De eerste twee jaar was dit een EX2 zonder gashendel. Een opgedreven E-bike met een elektrische chip die gemakkelijk 45 km per uur reed. Vorig jaar startte ik met die LMX, omdat ik de kans kreeg om voor dat merk te fietsen, met trappers en een gashendel. Nu rijd ik nog altijd in die klasse.”
De volgende manche van het BK is overigens in je eigen club in Oostende?
“In Sportpark De Schorre. Op een redelijk geslaagd parcours dat speciaal is aangelegd om te fietsen. Het gaat bergop, bergaf. Er zijn technische zones, single tracks door de bosjes, lange stukken langs de voetbalvelden. Na Oostende is er dan nog een manche in Lille, op het bekend motorcrossterrein dat onlangs voor die sport geen vergunning meer kreeg. Omdat wij een stille gemotoriseerde sport zijn, mogen wij daar nog rijden.”
Je gaat er uiteraard voor je vierde Belgische titel op rij?
“Er zijn nu nog 175 punten te verdienen over drie wedstrijden. Ik ga mijn best blijven doen. Mijn ding doen zonder pech te hebben. Daarna volgt er nog een ander WK, opnieuw in Italië, in de buurt van Milaan. Een crossterrein met veel hoogtes, springwerk. Ik hoop daar beter te doen dan vorig jaar, waar ik in die klasse tweede werd in de eindstand.”
Marino Roets (45) uit Tielt was tot zijn achttiende motorcrosser. Een knieblessure noopte hem te stoppen met het competitieve MX. In een zoektocht naar iets nieuws kwam hij in het touwtrekken terecht. Twintig jaar met de Mertensmannen uit Hoogstraten waarmee hij diverse titels behaalde en in het buitenland actief was. Ook dat verhaal liep ten einde en de dokter raadde hem aan te fietsen. “Omdat ik nogal competitief ben ingesteld ontdekte ik dat er via FMB-BMB en Motorsport Vlaanderen een competitie E-bike bestond. In mijn eerste jaar werd ik meteen Belgische kampioen”, klinkt Marino, die zich aan de kust had aangesloten bij KV Ostend Motorsport. Beroepshalve is hij zelfstandig mecanicien voor een bedrijf dat elektriciteits- en spoorwegwerken uitvoert.
Een eendagswedstrijd ‘downhill’ was beslissend voor je wereldtitel?
“In het Italiaanse Sestriere, een bekend wintersportoord. Er is daar een zeer mooi parcours aangelegd, specifiek om die sport te beoefenen. Het WK had daar voor het tweede jaar op rij plaats. Vorig jaar was ik wat in twijfel of ik al of niet zou meedoen. Nu had ik de knoop doorgehakt. Ik ben al een gans jaar goed op dreef, vrij van blessures en mijn fiets staat helemaal op punt. Ik wilde dit niet aan mij laten voorbijgaan. Vorig jaar ging het nog om een nieuw fietsmodel dat ontwikkeld was. Ik stond voortdurend in contact met de fietsfabrikant LMX Speed Bikes in Lyon om verbeteringen aan te brengen.”
Downhill gaat uiteraard om een afdaling?
“Het ging om zes klassementsproeven waarbij de piloot met de minst samengetelde tijden tot winnaar werd uitgeroepen. Na bijvoorbeeld een ronde van 14 kilometer met drie proeven. Die afdaling duurt ongeveer tussen drie en vijf minuten. De kracht en de rijervaring uit de motorcross heb ik nog. Ook de techniek, het lef en het inzicht komen mij hierbij goed van pas.”
Het BK reed je in EX2, het WK in EX3. Ondertussen zijn er andere benamingen?
“Er is nu ook de EX1 Heavy, de volledige elektrische moto. Ook al omdat die volledig in opmars zijn, ter vervanging van een verbrandingsmotor. Die staat volledig los van de E-bike. Het WK won ik met een EX2, en fiets met trappers en een gashendel. Deze motor is iets krachtiger dan een gewone E-bike die je op straat ziet, met een vermogen van 250 watt. Deze van mij gaat tot 2.500 watt in piek. Qua topsnelheid haal ik hiermee zo’n 65 km per uur. Uiteraard heb je dit bij een afdeling niet nodig. Omdat je dan op eigen kracht naar beneden gaat.”
Op het BK gebruik je nog een andere E-bike?
“De eerste twee jaar was dit een EX2 zonder gashendel. Een opgedreven E-bike met een elektrische chip die gemakkelijk 45 km per uur reed. Vorig jaar startte ik met die LMX, omdat ik de kans kreeg om voor dat merk te fietsen, met trappers en een gashendel. Nu rijd ik nog altijd in die klasse.”
De volgende manche van het BK is overigens in je eigen club in Oostende?
“In Sportpark De Schorre. Op een redelijk geslaagd parcours dat speciaal is aangelegd om te fietsen. Het gaat bergop, bergaf. Er zijn technische zones, single tracks door de bosjes, lange stukken langs de voetbalvelden. Na Oostende is er dan nog een manche in Lille, op het bekend motorcrossterrein dat onlangs voor die sport geen vergunning meer kreeg. Omdat wij een stille gemotoriseerde sport zijn, mogen wij daar nog rijden.”
Je gaat er uiteraard voor je vierde Belgische titel op rij?
“Er zijn nu nog 175 punten te verdienen over drie wedstrijden. Ik ga mijn best blijven doen. Mijn ding doen zonder pech te hebben. Daarna volgt er nog een ander WK, opnieuw in Italië, in de buurt van Milaan. Een crossterrein met veel hoogtes, springwerk. Ik hoop daar beter te doen dan vorig jaar, waar ik in die klasse tweede werd in de eindstand.”
The post Marino (45) kroont zich in E-Bike tot wereldkampioen downhill: “Mijn fiets staat helemaal op punt” is provided by KW.be.
