Bij haar Tourdebuut heeft Mieke Docx (28) in de voorlaatste rit de strijd moeten staken. Achteraf bleek pas dat de renster van Lotto Dstny met corona kampte. Toch houdt de uitgeweken Koksijdse ook goede herinneringen over aan haar kennismaking met het grootste wielercircus. “Ik heb nog nooit zoveel mijn naam horen roepen op La Redoute.”
De afgelopen jaren had Lotto Dstny geen startrecht in de nieuwe Tour de France Femmes, maar deze keer werd de Belgische formatie wel uitgenodigd door ASO. “Vanaf dat moment heb ik sowieso op een selectie gehoopt, maar na de Vuelta had ik toch wat schrik. Die ronde valt voor ons niet ideaal, zo kort na de klassiekers. We wisten ook pas laat dat we mochten starten in de Vuelta. Ik stond daar dus met weinig voorbereiding aan de start en was daar dan ook niet echt top.”
Hoogtestage
Na enkele bange weken gingen de lichten kort na de Tour de Bretagne wel allemaal op groen. “Daar heb ik laten zien dat ik er toch echt wel stond voor onze kopvrouw Thalita de Jong, die nu mooi tiende eindigde in de Tour. Ondertussen testte ze nochtans zelf ook positief op corona.”
In de aanloop naar haar Tourdebuut trok Docx in juli op hoogtestage naar Andorra. “Daar heb ik drie weken echt keihard gewerkt. Daarna heb ik enkel in Ruiselede nog een wedstrijd gereden om de snelheid op het vlakke wat aan te scherpen. Ik kon direct goed meekoersen en aanvallen. Sowieso ben ik iemand die niet echt veel wedstrijdritme nodig heeft.” Tijdens de eerste etappes plukte de naar Oordegem uitgeweken Koksijdse duidelijk de vruchten van het harde labeur. “In Rotterdam voelde ik me echt supergoed. Ik denk dat ik niet uit de eerste dertig tot veertig rensters ben geweest. Dat was nodig ook, met de vele bochten en de kans op waaiers. Ik voelde dat ik in orde was.”
“Op La Redoute heb ik van beneden tot boven met de glimlach gereden”
Tijdens de vijfde rit – de eerste op Frans grondgebied – kende de renster van Lotto Dstny een eerste slechte dag, al voelde ze zich nog niet ziek. Een dag later volgde richting Morteau een ware calvarietocht. Liefst 34 minuten na de winnares en meer dan een kwartier na de voorlaatste haalde Docx nog net de tijdslimiet. “Ik heb veel nagedacht, maar als er zoveel volk staat dan denk je niet aan opgeven. Mentaal was het tegelijk een van mijn vreselijkste en een van mijn sterkste dagen op de fiets. Ik reed lang helemaal alleen zonder volgwagen, met enkel nog de bezemwagen achter me.” Na de rit voelde ze zich wat ziekjes en dat was de volgende ochtend absoluut niet beter. “Ik heb een heel slechte nacht gehad en ben opgestaan met keelpijn. Op de fiets had ik heel veel spierpijn, op een manier die ik nog nooit gehad had en die met niets te vergelijken valt.”
Uiteindelijk moest ze onderweg naar Le Grand Bornand er na vijf kilometer al de brui aan geven. Toen de ziekte zondag echt doorbrak, nam een positieve coronatest heel wat vraagtekens weg. “Het is raar om te zeggen, maar dat was echt een opluchting. Ik weet nu waar het aan lag. Het blijft natuurlijk wel het slechtste moment om ziek te worden. Van mijn vorige besmetting begin 2021 had ik zelfs helemaal niets gemerkt.”
Emotioneel
Ondanks de noodgedwongen opgave blijft Mieke enthousiast als ze terugdenkt aan de mooie momenten in de grootste wielerwedstrijd ter wereld. “De eerste dag was ik al superemotioneel omdat er zoveel volk aanwezig was op de ploegenvoorstelling. Iedereen riep mijn naam voor een handtekening. En dan begin ik te wenen als Sporza mij interviewt (lacht). De eerste dagen heb ik enorm genoten van de sfeer.”
De passage over Waalse wegen bracht iets minder publiek op de been, maar bleef toch indrukwekkend. “Ik heb nog nooit zoveel mijn naam horen roepen op La Redoute. Van beneden tot boven heb ik met de glimlach gereden.” Nergens anders is er ook zoveel aandacht voor de tragiek en de heroïek van de zogenoemde dwangarbeiders van de weg. En dat heeft Docx in Morteau gemerkt. “Dat was zo raar. Toen ik in de Vuelta zo aan het afzien was, heb ik niemand gehoord of gezien (lacht). Nu waren er superveel lieve berichtjes, zelfs van oud-klasgenoten waarvan ik niet eens wist dat ze me nog kenden. Het doet wel deugd dat mensen appreciëren wat je doet. Al kom ik wel liever in het nieuws met een goed resultaat dan door twee keer bleitend op tv te komen (lacht).”
The post “Enorm genoten van de sfeer”: Mieke Docx blikt tevreden terug op Tour de France Femmes, die ze helaas niet kon beëindigen door corona is provided by KW.be.
