Twintig jaar na de eerste editie van Beaufort klokt het beeldenpark straks af op 50 monumentale kunstwerken verspreid over onze kust. De huidige editie loopt nog tot dit najaar, maar wij polsten al eens welke werken dit jaar blijven bestaan.
Voor de achtste keer al vindt aan onze kust de Triënnale aan Zee plaats. Het gaat om een initiatief van Westtoer, de toeristische dienst van de provincie West-Vlaanderen, waarbij er elke drie jaar een unieke openluchttentoonstelling plaatsvindt. Telkens worden er ook werken aangekocht, die jaren na datum nog steeds een toeristische trekpleister zijn.
Dit jaar werden er 18 werken geïnstalleerd van De Panne tot Knokke. Net zoals voorgaande jaren krijgen de lokale overheden de kans om het werk aan te kopen. In de negen badplaatsen die deelnemen (Bredene kiest voor een eigen initiatief met een lokale kunstenaar, red.) blijven er straks acht werken staan. Enkel Zeebrugge past, wat betekent dat zowel het stalen kunstwerk in het Sint-Donaaspark als de buizenconstructie op het strand straks weer verdwijnt. Die laatste was overigens een coproductie met de Triënnale van Brugge. (lees verder onder de foto)
Kunstwerk Monobloc Moments. Er is al heel wat te doen geweest rond deze stoelen. © Westtoer
De opvallendste aankoop van dit seizoen is wellicht Monobloc Moments van de Finse kunstenares Sara Bjarland. Het kunstwerk met de gestapelde stoelen op de rotonde aan de Manitobahelling in Wenduine was van bij de start een veelbesproken werk. Het was bedoeld als aanklacht tegen de wegwerpmaatschappij, maar op sociale media regende het negatieve reacties van zodra het werk er stond. Toch bleef het bestuur achter het werk staan en wordt het dus ook aangekocht. (lees verder onder de foto)
Staging Sea. © Westtoer
Ook het werkMoeder van de Nederlandse Femmy Otten ging over de tongen. Haar beeld – vlak voor het Kursaal in Oostende – is er eentje van een zwangere vrouw, die neerligt in de stijl van Liggend Naakt, of Dikke Mathille zoals het beeld in de volksmond wordt genoemd. Het werk zal er permanent blijven liggen. In het nabijgelegen Middelkerke opteren ze voor het behoud van Gazing Ball: Reflective Dialogues van het Brits/Argentijnse kunstenaarsduo Lucy + Jorge Orta, dat opgesteld staat in het Normandpark. De betonnen uitkijktoren op het strand, op een boogscheut van de werken van Wim Delvoye en Nick Ervinck, verdwijnt dan weer. De Panne koopt het werk Staging Sea, vlak bij de kerk, aan.
At Rest. © Westtoer
In Blankenberge maken de drie art-nouveaubanken straks definitief deel uit van het straatbeeld. Die andere indrukwekkende zitbank, langs het Koolhof-wandelpad in Nieuwpoort, is ook aangekocht. Het organisch vormende beeld N/E/W/S, te bewonderen in het Burgemeester De Ghelderepark in Knokke-Heist, blijft eveneens behouden.
The Herring. © Westtoer
Koksijde ten slotte zal wellicht het werk The Herring (foto) opnemen in zijn patrimonium: de blote vrouw met een haring in haar hand staat op het strand van Sint-André. Het reusachtige toetsenbord op de Zeedijk verdwijnt straks wellicht, al hebben alle gemeentes nog tijd tot begin november om een extra werk aan te kopen.
Uit een rondvraag blijkt dat de kuststeden en -gemeenten nog steeds enthousiast zijn over de samenwerking. Algemeen worden ze omschreven als een meerwaarde, die ook nog eens flink wat volk lokken. Bij Westtoer wordt er een schatting gemaakt van 650.000 bezoekers voor de maanden april, mei en juni. Verwacht wordt dat het cijfer nog flink zal oplopen. (Camille Jonckheere en Bert Vanden Berghe)
The post Teller staat straks op 51 kunstwerken van Beaufort: welke werken blijven nu aan onze kust? is provided by KW.be.
