In 1964 werden de Olympische Spelen gehouden in Tokio. Gaston Roelandts won er goud op de steeple, Patrick Sercu in de 1000 meter tijdrit en Walter Godefroot brons in de wegwedstrijd. België werd vertegenwoordigd door één deelneemster in de gymnastiek, maar er waren geen mannelijke Belgische turners. Noël Vandamme, Wevelgemnaar en nu 83 jaar, was er nochtans klaar voor.
Noël is geboren Wevelgemnaar. “Wij woonden op de Wijnberghoek, naast de bierhandelaar. Ik ben begonnen in het zaaltje boven den Bond, het gebouw van het Christen Werkers Verbond. Nu turnen ze op matten met vering, maar bij ons waren dat nog harde cocosmatten en gewoon op de vloer. Mijn broer was ook heel goed. Toen ik 15 was, ging ik werken in de tapijtindustrie. Ik was toen ‘de Witten’ en op een keer stond ik in handenstand bovenop de machine. ‘Kom daar maar rap af’, riep den baas. Ik voelde mij daar goed hé, liever op mijn handen dan op mijn voeten”, lacht Noël. Hij leerde ook zijn eerste vrouw Monique Vansteenkiste kennen tijdens het turnen.
Het was drie keer per week oefenen, en met hun groep werden ze regelmatig gevraagd voor optredens. “Zo stonden we eens op de markt van Kortrijk, het podium was al 10 meter hoog, en dan hadden we nog ladders van 4,5 meter. Daar stonden ook vlaggenzwaaiers bij en door de wind vielen we bijna naar beneden. We hebben wel toeren meegemaakt.”
“Ik ben Belgisch kampioen geweest bij de junioren en de senioren. Maar toen kwam je als kleine jongen uit West-Vlaanderen nog terecht en in een wereld waar de heren uit Antwerpen en Brussel het voor het zeggen hadden.”
Japanse toppers
“Toch werd ik als enige geselecteerd om te gaan oefenen bij professor Bandts in Keulen. Dat had ik nog nooit gezien. Die voetbalvelden, er kwam een tribune uit de muur als je duwde op de knop. Er mochten per land twee turners komen, zelfs uit Rusland en Japan. Ik heb geturnd met Abe en Mitsikuri (Takashi Mitsikuri won goud in ploeg in Rome en Tokio, red.). We leerden er betere technieken en nieuwe oefeningen. Ik deed er veel voor, gaan lopen met mijn vriend Jacques Ghekiere, veel zwemmen, we sprongen zelfs van torens. Maar door een conflict tussen de verschillende turnfederaties kon ik niet naar de Olympische Spelen van Tokio.”
Noël won wel de medaille van sportverdienste in 1963 en nam deel aan verschillende wedstrijden in het buitenland zoals het West-Europees kampioenschap in Zaragossa. Zo is hij toch een beetje voorloper van Aagje Vanwalleghem, die als eerste Belgische een turnmedaille won. Maar toen hij na een telefoontje van hooggeplaatsten zijn eerste plaats verloor aan de kleinzoon van de latere president Mitterand, gaf hij er de brui aan.
Bowlingkampioen
Of hij nu nog sport? “Na het turnen heb ik nog bowling gedaan. Ook daar werd ik Belgisch kampioen met een topscore. En ik heb al mijn kinderen en kleinkinderen leren salto’s springen van de duikplank. Ze keken nogal naar hunne pépé. Ik mag niet meer op mijn handen staan van mijn vrouw, maar ik doe wel nog zelf alle werk in mijn tuin. Vorige week heb ik nog de haag geschoren en alles naar het containerpark gebracht. Ik kijk wel nog altijd graag naar het turnen. Ik supporter zeker voor Nina Derwael.” (HV)
The post Noël Vandamme was klaar voor Olympische Spelen in 1964: “Medaille werd me onthouden” is provided by KW.be.
