Na twintig jaar bij Bellewaerde en tien jaar als diensthoofd van de groendienst is Ria Cardoen sinds 1 juni met pensioen. De Ieperse zette met haar visie over groenstructuren en stadsgroen haar stempel op het uitzicht van de stad, maar was zich ook bewust van de keerzijde van de medaille.
Hoewel ze met pensioen ging als diensthoofd, werkte Ria Cardoen eigenlijk niet zo lang voor Stad Ieper. “Ik ben pas tien jaar geleden gestart bij de stad. Voordien werkte ik twintig jaar als landschapsmanager voor de parkengroep rond Bellewaerde. Dat was een zeer toffe job en zeer uitdagend. Ik heb daar enorm veel geleerd. De familie Florizoone heeft me ook altijd gesteund. Ik vond dat fantastisch. Je moet weten: een vrouw in die job was niet evident in de jaren tachtig. Het is grotendeels een mannenwereld.”
Waarom ben je dan vertrokken bij Bellewaerde?
“De verplaatsingen werden er te veel aan en het moment was gekomen om iets anders te doen. Ik heb vijf overnames meegemaakt, maar na de laatste overname door Compagnie des Alpes zou ik nog meer buitenlandse verplaatsingen moeten doen en dat zag ik niet meer zitten. Ik wilde niet te veel meer weg van huis zijn.”
Waarom koos je dan voor de job van diensthoofd van de technische dienst?
“Ik was altijd al geïnteresseerd in het inrichten van de open ruimte, en liefst zo groot mogelijk. Na het werken in de privé wou ik me ook eens inzetten voor de maatschappij. Dat was een heel bewuste keuze. Ik geloof enorm in de visie dat groen rust en gezondheid brengt. Alleen al kijken naar groen heeft al een grote invloed op de gezondheid.”
Kon je gemakkelijk nieuwe ideeën implementeren?
“Je kan altijd ideeën aanbrengen, maar uiteindelijk is het de politiek die beslist. Niet iedereen staat daarvoor open, maar je kan altijd proberen om je visie uit te leggen. Vaak zitten mensen die er niet mee akkoord gaan vast in een idee over hoe er moet omgegaan worden met groen. De natuur is niet bedreigend. Mensen die hun tuinen netjes geschoren en gemaaid willen, willen in feite die natuur zo ver mogelijk van zich af houden. Het is een soort afschermen voor het onbekende.”
Wat vond je belangrijk als diensthoofd?
“In de eerste plaats sta je aan het hoofd van een team mensen. Ik heb het geluk van een mooi team achter te laten. Je start daarmee en dan moet je iets proberen op te bouwen. We ondersteunen ook enorm veel. Ik kan bijna geen dienst noemen waarmee we niet samenwerkten. In Ieper is dat wel fijn, omdat we allemaal gemotiveerde en gedreven mensen zijn.”
Hoe zou je jezelf omschrijven als leider?
“Mijn deur stond altijd open. Iedereen mocht met zijn verhaal aankloppen. Ik wilde niet dat er geroddeld werd. Als er iets was dat vanuit het privéleven invloed had op het werk, dan wilde ik dat dat mij gesignaleerd werd. Ik denk dat het goed gewerkt heeft.”
“Ik zal altijd kunnen blijven genieten van de resultaten van mijn werk”
De groendienst heeft een hele waslijst aan taken. Hoe behield je het overzicht?
“Dat is een uitdaging. Maar omdat je er al jaren mee bezig bent, geraak je er ook bedreven in. Je staat er ook niet alleen voor. Voor mijn opvolger Arno Verstraete zal het ook wel lukken. Dat is een dertiger die uit ons eigen team komt en al vijf jaar meedraait. We hebben de switch al in het begin van het jaar gemaakt, zodat de opvolging goed zou verlopen.”
Je lijkt me iemand die de job met passie deed.
“Jazeker. Ik ben altijd iemand geweest die graag in teamverband werkt. Ik heb ook graag een mix van leeftijden en disciplines in het team. Het is ook fijn om ergens volledig voor te gaan en dan het resultaat te zien. Dat geeft energie.”
Zijn er ook minder leuke kanten aan de job?
“Die mailbox die elke dag vol zit met belangrijke en minder belangrijke zaken. Op een openbare dienst moet je rekening houden met heel veel verschillende standpunten. Op mijn vorige werk was er een baas of een opdrachtgever, maar hier heb je de ambtenarij, de politiek, de gebruikers, de bewoners… Door de sociale media zijn er ook allerlei meningen waarmee je rekening moet houden. Vaak zijn dat mensen die zich deskundig achten, terwijl dat niet het geval is. Ik vind dat een uitdaging. De eerste twee jaar was ik daarmee bezig, maar wanneer je door hebt dat het maar om een kleine hoeveelheid mensen gaat, kan je dat wel een plek geven.”
Wat zal je het meeste missen?
“Ik woon in mijn werkgebied, dus ik zal altijd kunnen blijven genieten van de resultaten van mijn werk. Anderzijds zal ik het ook zien wanneer er iets niet juist is of aangepakt moet worden. Maar ik denk dat ik het wel zal kunnen loslaten. Ik mis ook wel de collega’s. Als je 42 jaar gewerkt hebt tussen mensen is dat een grote verandering, maar ik ondervind dat ik mij niet verveel.”
Wat zal je nu allemaal doen in de extra vrije tijd?
“Ik heb gelukkig veel vrienden. Mijn broer woont in Oostende en heeft jongdementie. Hij zal dus tevreden zijn dat ik meer tijd heb voor hem. Een heel goeie vriendin van mij is ook al een hele tijd aan het sukkelen met de gezondheid. Ik heb het zelf ook van dichtbij meegemaakt, want mijn man is overleden aan kanker. Toen heb ik beseft dat je tijd moet maken voor de mensen die je hebt. Nu besef ik dat ik die tijd krijg. Ik zal me op die manier inzetten.”
Privé: Ria werd geboren op 5 mei 1961 in Ieper. Ze is de weduwe van Koen Pyfferoen, die overleed in 2013, en mama van Eva (24). Ze woont in de Elverdingestraat.
Loopbaan: Ze werkte twintig jaar als landschapsmanager voor de groep rond Bellewaerde. Na enkele jaren bij de VLM werd Ria in 2014 diensthoofd van de groendienst. Sinds 1 juni is ze met pensioen.
Vrije tijd: Tekenen en schilderen. Ze start vanaf volgend schooljaar de cursus schilderen aan de Academie.
The post Ria Cardoen is met pensioen als diensthoofd groendienst: “Kijken naar groen is al goed voor gezondheid” is provided by KW.be.
