Westtoer huldigde 624 vrijwilligers naar aanleiding van het 25-jarig jubileum van het meter- en peterprogramma. Zij controleren hun traject minutieus en zorgen er zo voor dat de miljoenen recreanten die jaarlijks komen wandelen en fietsen in West-Vlaanderen optimaal kunnen genieten.
Wij zetten twee meters en één peter in de kijker.
Jacques (70) uit Koekelare: “Mijn generatie houdt vast aan wegwijzers”
© Foto Coghe
Jacques Van Holen (70) kwam negen jaar geleden vanuit Stekene in Koekelare wonen. Als fervent fietser controleerde hij al een paar jaar een fietstraject in Oost-Vlaanderen, sindsdien doet hij dat in onze provincie. “Ik zag op de website van Westtoer dat ook in West-Vlaanderen peters gezocht werden om fietsnetwerken te controleren, en heb me meteen aangemeld. Ik kreeg een traject in de Westhoek toegeschoven, dat ik telkens een keer in het voorjaar en in het najaar controleer. En ik fiets echt enorm graag in die streek. De openheid van het landschap, de blik op oneindig: dat vind ik geweldig”, klinkt het. Zelf houdt hij het op pure spierkracht “een beetje inspanning is gezond” -, maar het snel stijgende aantal elektrische fietsen ontgaat hem uiteraard niet. Al zorgt dat volgens hem vooralsnog niet voor problemen.
Jacques werd in de eerste plaats peter omdat hij graag fietst. “Maar toch ook uit een maatschappelijke impuls: het is voor iedereen prettig om langs een traject te fietsen dat duidelijk bewegwijzerd is. Daar draag ik graag mijn steentje toe bij.” Hij vermoedt dat controlewerk over afzienbare tijd niet meer nodig zal zijn, als steeds meer mensen met het knooppuntennetwerk op hun smartphone op stap gaan. “Maar zeker voor mijn generatie blijft het belangrijk dat ook de fysieke bewegwijzering voorlopig goed onderhouden blijft.”
Kristien (60) uit Roeselare: “Een traject van 30 of 100 kilometer? Geef ze mij maar allebei!”
© JOKE COUVREUR
Voor Kristien Deré was fietsen als kind al vanzelfsprekend: ze trapte gezwind naar school, om boodschappen voor haar ouders en naar de Chiro. “We gingen zelfs op kamp met de fiets.” De fiets bleef haar favoriete vervoersmiddel. Sinds haar twintigste gaat ze mountainbiken met de vriendengroep Ups and Downs, ze beklom al meerdere Franse Alpencols maar ook de Stelvio en Mont Ventoux en ze begeleidt fietsvakanties voor haar werkgever Reizen Patteeuw uit Moorslede. “Maar toen sloeg corona toe en kwam ik al googelend uit bij Westtoer waar ik de oproep vond naar peters en meters om de fietsnetwerken te controleren. Dat leek me wel iets voor mij en al snel kreeg ik het voorstel om de route Gent-Wevelgem voor mijn rekening te nemen. Ik mocht kiezen uit een traject van 30 of 100 kilometer. Ik antwoordde dat ik ze allebei wel wilde doen”, lacht Kristien. “Ik controleer nu dus twee keer per jaar de staat van het parcours en de bewegwijzering, langs een ronduit magnifieke route. Ons werk wordt heel goed opgevolgd door Westtoer, je krijgt feedback over de aanpassingen ook. Ik doe het zo graag dat ik dit ook na corona ben blijven doen. Het voelt echt niet als een opdracht voor mij.”
Kristien onderneemt de controles doorgaans in haar eentje, gezien de pittige afstand. “Maar dat is geen bezwaar voor mij. Dan kan ik eens goed duwen en zweten”, besluit ze.
Nadine (67) uit Brugge: “Ik hou van de golven en van de wind in mijn haar”
© Tom Brinckman
Nadine Boydens woont in Brugge en is meter op het wandelnetwerk Westkust. Ze ontdekte het peter- en meterschap tijdens een bezoek aan Westtoer in 2011, op Open Bedrijvendag. “Mijn man ik waren op zoek naar een leuke vorm van vrijwilligerswerk. Een paar keer per jaar een wandelnetwerk controleren op mankementen onderweg leek ons ideaal en het bevalt uitstekend: je doet het in open lucht, geniet van mooie plekjes in onze provincie, en wordt enorm goed ondersteund door het team van Westtoer”, vertelt ze enthousiast. Het zet er hen ook toe aan om andere stukjes van de provincie te verkennen, met als doel fit en gezond te blijven. En contact te houden met andere actieve West-Vlamingen, onder meer via de Facebookpagina voor peters en meters.
Nadine vindt onze hele provincie het wandelen waard, maar voor haar is een stukje zee onderweg het summum. “Ik groeide op in Nieuwpoort, de zee zit in mij. Ik hou van de golven en van de wind in mijn haar. Maar het allermooiste stukje vind ik het brede strand van De Panne.”
Grote problemen onderweg heeft ze nog nooit vastgesteld: “Het gaat om bordjes die verkleurd zijn, of die verplaatst werden voor wegenwerken, een omgewaaide boom, heel af en toe vandalisme. Het is goed dat dat aangepakt wordt zodat iedereen op een prettige manier van wandelen in onze mooie provincie kan genieten.”
Speedpedelecs dan tóch welkom op groene assen
Amper twee weken nadat er verbodsborden voor speedpedelecs werden geplaatst langs de zogenaamde groene assen, zijn de ultrasnelle e-bikes er nu toch welkom. De borden kwamen er toen bleek dat er, ondanks een al langer geldend verbod, nog altijd veel speedpedelecs rijden op die groene assen. Dat zijn fietsverbindingen op voormalige spoorwegbeddingen. Vooral op de Groene 62 tussen Torhout en Oostende lapten heel wat fietsers het verbod aan hun laars.
Even snel als ze geplaatst werden, zijn de verbodsborden nu weer weggehaald. Speedpedelecs zijn voortaan wél welkom op de groene assen, maar ze moeten zich wel aan een snelheidslimiet van 30 kilometer per uur houden. Dit vernieuwde politiereglement zal in 2025 in werking treden. (PS)
Problemen op de West-Vlaamse fiets- en wandelnetwerken kun je ook als ‘gewone’ wandelaar of fietser signaleren via www.routechirurg.be
The post Fouten zoeken voor je plezier: deze peter en meters zetten onze wandel- en fietsnetwerken op punt is provided by KW.be.
