‘Een goede vriend is als een klavertje vier; moeilijk te vinden, een geluk om te hebben’. Zo luidt een Iers gezegde. Van de onwrikbare waarheid die achter deze gevleugelde woorden schuilgaat, hoef je Bart Deman alvast niet te overtuigen. Sinds 1986 is de joviale Kortrijkzaan de boezemvriend van Deerlijknaar Wim Decock. Vorige week was hij nog present op het huwelijksfeest van zijn ‘spitsbroeder’ in Londen.
Bart Deman (52) woont met zijn echtgenote Darline Devos zes hoog aan de Dam in Kortrijk. Hij is al bijna vier decennia twee handen op een buik met Wim Decock, zoon van Dirk Decock en Jenny Vanhove en broer van Ann en Gert uit de Mezenlaan in Deerlijk. “Wanneer het allemaal begonnen is? Daarvoor moeten we terug naar 1 september 1986”, start Bart zijn verhaal. “Na twee jaar VSO aan het Sint-Amandscollege trok ik naar het Instituut Voor Voeding (IVV), beter bekend als Ter Groene Poorte in Brugge.”
“Ik wachtte op het perron van het station op de trein en raakte er aan de babbel met een leeftijdsgenoot die met de bus vanuit Deerlijk naar Kortrijk was gekomen en blijkbaar naar dezelfde bestemming moest. Het zou het begin zijn een langdurige vriendschap. We hebben uiteindelijk vijf jaar samen gezeten in de befaamde bakkerijschool. We waren allebei extern en gingen elke dag op en af naar Brugge. We doodden de tijd met manillen.”
Allebei bij de Marine
Bart Deman en Wim Decock vervulden beiden hun legerdienst bij de marine. De afzwaai werd telkens stevig gevierd. © GF
“Op school leerden we de knepen van het bakkersvak en tijdens de weekends gingen we beiden werken bij de bakker: Wim bij Frans Adens en ik bij Pol Hanssens. Elke vrijdag- en zaterdagnacht waren we paraat en op maandagmorgen terug naar school waar we niet zelden van vermoeidheid in slaap vielen. Nog een geluk dat de leerkrachten op de hoogte waren van onze drukke weekendactiviteiten en onze hazenslaapjes door de vingers zagen. In die tijd werd dat gelukkig nog getolereerd…”
“Na de bakkersopleiding wachtte voor alle twee de legerdienst. Ook daar werd een gelijklopend parcours afgelegd want we hebben beiden opleiding gekregen aan de marinebasis Sint-Kruis in Brugge. Wim was steward op de mijnenveger Primula M923, ik bakker-kok op het fregat Wielingen F910. Ik herinner me nog heel goed dat het goddelijke gerstenat rijkelijk vloeide tijdens de afzwaai van Wim en die van mij vier maanden later…”
Samen op reis
De twee vrienden bleven elkaar volgen, ook toen hun professionele bezigheden een andere weg op gingen. “We speelden iedere maandagavond samen minivoetbal in de sporthal in Deerlijk. Ook Wims vader Dirk en zijn oom John waren telkens van de partij. Ook in de cafetaria bij Dirk Warnez waar er het verloren vocht steevast moest aangevuld worden en werd nagepraat over die niet te missen doelkans…”
“In Londen hielp ik mee aan de bruidstaart die Wim zelf had gemaakt”
“Op dinsdag trokken we er vaak samen op uit omdat de bakkerijen op die dag gesloten waren. We trokken vaak samen op reis, onder meer naar New York. We speelden het zelfs eens klaar om vanop het terras van het Brouwershof in het centrum van Deerlijk rechtstreeks naar het Zuid-Franse Pau te rijden om de Tour de France live mee te maken… We waren niet verlegen om een stuntje… Ik ben nog samen gaan skiën met Wims familie, ik was getuige van zijn huwelijk en hij mijn getuige tijdens mijn trouw tien jaar geleden in het stadhuis van Kortrijk. Om nog maar eens te benadrukken dat we echt boezemvrienden waren en nog altijd zijn.”
Huwelijk in Londen
“Ik werk ondertussen al een drietal jaar als bakker-traiteur in de Carrefour in Wevelgem. Wim woont al 11 jaar in Londen waar hij als ‘pastry head chef’, zeg maar de chef-kok van het gebak, is tewerkgesteld bij Do & Co. Een wereldfirma die onder meer toppatisserie levert voor first en businessclass in de vliegtuigwereld. Vorige donderdag is hij in het huwelijksbootje gestapt met Lidia Tur. En ik was uiteraard present op die heuglijke dag. ’s Morgens heb ik meegeholpen met de afwerking van de bruidstaart die Wim zelf had gemaakt.”
Beperkt gezelschap
“Darline hielp de dames bij de versiering van het zaaltje. Het was een ceremonie met een beperkt gezelschap maar alles is vlekkeloos verlopen. Lekker gegeten, een ontspannen sfeer, een dansje geplaceerd en ik heb mijn allerbeste Engels en enkele flarden Pools bovengehaald om het kersverse koppel te feliciteren. Onze vriendschap gaat nooit meer stuk. Zoveel is zeker.”
The post “We horen elkaar elke dag”: Bart Deman en Wim Decock zijn al 38 jaar boezemvrienden is provided by KW.be.
