Claudine Delapierre (65) uit Moen ging in 2018 met vervroegd pensioen en doet sindsdien aan vrijwilligerswerk. Het voorbije jaar belde ze mensen op die mogelijks in aanmerking kwamen voor een verhoogde tegemoetkoming bij de mutualiteit Solidaris.
Claudine werkte 42 jaar bij de voormalige Bond Moyson. Daar werkte ze zich op tot directiesecretaresse in Kortrijk. “Dat was in de tijd waar er nog geen personeelsdienst was of een afdeling voor pers en marketing. Ik nam dat allemaal op mij”, vertelt Claudine. In 2018 ging ze met vervroegd pensioen, maar dat was met pijn in het hart: “Ik deed mijn werk met heel veel passie, dus het was moeilijk om het achter te laten. Daarnaast was ik ook bang om in een zwart gat te vallen.”
Belvrijwilliger
In 2020 brak de coronapandemie uit en kreeg Claudine de vraag van haar oude werkplaats of ze belvrijwilliger wilde worden. “Ik was meteen enthousiast. Tijdens de eerste lockdown was ik helemaal alleen. Mijn kinderen zijn al een poos het huis uit en ik ben al 29 jaar weduwe. Als belvrijwilliger belde ik initieel mensen op om te vragen hoe het met hen ging”, gaat Claudine verder. Die gesprekken tijdens de pandemie konden soms heftig zijn. “Ik kreeg veel appreciatie voor die telefoongesprekken. Met veel mensen ging het goed, maar vaak ging het ook iets minder. Een persoon die je niet kent, deelt dan veel persoonlijk leed met je en dat kon best intens zijn. Omdat ik zelf alleen ben, kon ik dat leed ook echt met me meedragen, wat niet altijd even gezond is.”
Claudine besloot daardoor om een andere soort belvrijwilliger te worden. Het voorbije jaar belde ze mensen op die mogelijks kans maakten op een verhoogde tegemoetkoming. Een verhoogde tegemoetkoming zorgt ervoor dat zorgkosten dragelijker worden voor mensen met financiële moeilijkheden. “Solidaris gaf me lijsten waarop potentiële kandidaten stonden. Dat kon iemand zijn die onder andere van een invaliditeitsuitkering moet leven, gepensioneerd is of een beperking heeft. Met hen ging ik in gesprek om te kijken of ze op de hoogte waren van deze dienst en of ze een afspraak wilden maken”, aldus Claudine. De Zwevegemse is één van de 149 belvrijwilligers die ervoor zorgde dat ondertussen 347 extra leden genieten van een verhoogde tegemoetkoming.
“Mensen zijn dankbaar dat we hen willen helpen”
Negatieve reacties heeft ze vrijwel nooit gehad. “In het begin was ik bang dat leden slecht gingen reageren op zulke telefoontjes, want ik dacht dat ze me gingen aannemen voor iemand die hen gewoon iets wou aansmeren. Na al mijn lijsten te hebben afgewerkt, kan ik zeggen dat al mijn gesprekken op een positieve noot eindigden. Mensen waren net dankbaar dat we hen wilden helpen”, vertelt de vrijwilligster.
Daarmee kaart ze ook het belang aan van vrijwilligerswerk: “Niet iedereen weet waarop hij recht heeft en niet iedereen heeft een sociaal vangnet dat je kan helpen om de weg te vinden naar de juiste faciliteiten. Het geeft me voldoening om te weten dat ik echt iets tastbaars heb kunnen bereiken met deze telefoongesprekken.”
Geen vast stramien
Naast belvrijwilliger zijn, begeleidt Claudine ook uitstappen van Solidaris op vrijwillige basis. “Ik geniet ervan om bezig te blijven, maar ik vind het goed dat mijn soort vrijwilligerswerk niet in een vast stramien gegoten is. Het is niet zo dat ik wekelijks op een vast tijdstip op een bepaalde plaats verwacht word. Ik kan zelf kiezen hoe ik het invul. Vrijwilligerswerk op vrijwillige momenten dus”, lacht de Zwevegemse.
De tijd dat ze niet bezig is met vrijwilligerswerk, steekt ze in haar familie en vrienden: “Als alleenstaande ben je zelf verantwoordelijk voor alles: je huis, je papieren en je sociaal leven. Vroeger ging ik nooit gedacht hebben dat ik het alleen ging kunnen bolwerken, en ik heb dat uiteindelijk toch gedaan. Ik geniet van de wekelijkse wandelingen met mijn vriendinnen en ik volg het sportparcours van mijn kleinkinderen ook nauwgezet op.” (SV)
The post “Ik geniet ervan bezig te blijven”: Claudine (65) helpt mensen de weg vinden naar verhoogde tegemoetkoming is provided by KW.be.
