Versleten matrassen die worden omgedraaid, poetsvrouwen die medicatie verdelen, zorgkundigen die injecties geven: het rijtje overtredingen in een woonzorgcentrum in Bredene die er eigenlijk officieel geen is, blijkt lang te zijn. Zo lang dat zelfs de gemeente wil dat het zo snel mogelijk de deuren sluit en ook het Departement Zorg is bezig met een onderzoek. De eigenares doet de aantijgingen van twee ex-werkneemsters en een familielid van een ex-bewoner dan weer af als nonsens. “Die kennen elkaar en willen mij kapotmaken”, zo zegt ze.
De besloten vennootschap Serving You, gerund door N.S., een verpleegkundige met naar eigen zeggen 32 jaar ervaring, heeft twee locaties in Bredene waar mensen – volgens hun website – een warme thuis krijgen. Alleen blijkt die thuis niet zo warm te zijn als ze wordt voorgesteld. Meer nog: eigenlijk worden beide opvanglocaties uitgebaat als woonzorgcentrum terwijl daar eigenlijk geen vergunning voor werd afgeleverd. In de Tulpenlaan worden 26 mensen ‘verzorgd’ en in de Duinenstraat verblijven vijftien mensen. “De situatie is er al jaren schrijnend”, zegt burgemeester van Bredene, Steve Vandenberghe (Vooruit). “Al jaren halen we de situatie aan bij het Departement Zorg. Het is de hogere overheid die daar uiteindelijk een beslissing in moet nemen.”
Schrijnende toestanden
N.V. werkte in 2023 welgeteld een maand bij Serving You en getuigt over de schrijnende toestanden. “Ik werd er verplicht om handelingen uit te voeren waarvoor ik niet ben opgeleid”, vertelt de vrouw. “Als zorgkundige – waarvoor ik werd opgeleid – mag je bijvoorbeeld geen intramusculaire toedieningen (injecties in de spier, red.) doen, je mag geen medicatie klaarzetten of wondzorgen uitvoeren. Dat zijn allemaal taken die een verpleegkundige toekomen. Voerde ik die niet uit, dan was er geen zorg.”
Dat wordt bevestigd door een poetsvrouw die er heeft gewerkt. “Zelfs ik moest soms helpen om medicatie in de doosjes te verdelen”, zegt ze. “Maar er is zo veel meer die daar het daglicht niet mag zien. Matrassen die tot op de naad versleten waren, werden omgedraaid. Was ook die kant versleten, dan moest ik een deken zoeken om erover te leggen. Mensen verblijven bovendien niet altijd waar ze gedomicilieerd zijn. Zo heeft N.S. een privéwoning in de Golvenstraat, waar ook mensen worden ondergebracht. Er was eens een aangekondigde controle van de brandweer en alles moest ontruimd worden. Na de controle werd alles gewoon teruggeplaatst zoals daarvoor. Pillen die werden gestolen door een van de werknemers voor zelfgebruik. Ik kan zo nog uren doorgaan.”
Nonsens
Alle aantijgingen zouden worden afgedaan als nonsens door N.S. “Men wil me kapotmaken”, zo zegt de vrouw. “Alleen de mensen die daarvoor opgeleid zijn, verdelen medicatie.”
Er zou ook geen nachtopvang zijn. “Als ik tot 17.30 uur moest werken, moest ik tegen 15.30 uur in de Tulpenlaan zijn. Mensen die naar het toilet moesten? Gewoon in hun pamper. ’s Nachts was er niemand aanwezig en waren ze op zichzelf aangewezen. Ook de hulpbehoevenden”, aldus N.V. “Wij hoeven geen opvang te hebben, want wij zijn geen woonzorgcentrum”, duidt N.S. “Er is wel altijd iemand bereikbaar en die staat hier dan in vijf minuten.”
Geld
Tijdens die vier weken tewerkstelling van N.V. werd een van de bewoners ziek. “Een ziekenwagen bellen mocht niet, want dat kostte volgens N.S. te veel geld. ‘Geef hem een boterham met confituur, wat water met zout voor zijn bloeddruk en leg hem op bed’, was het antwoord. Die man bleek een trombose gedaan te hebben.”
Volgens de ex-poetsvrouw draaide alles er rond geld. “Ze beheert het geld van de bewoners en ze krijgen een aalmoes als zakgeld”, zo zegt ze. “Doen ze iets niet wat er van hen wordt gevraagd, dan krijgen ze niets of worden ze zelfs onder druk gezet dat ze hun familie niet zullen mogen zien.” Ook N.V. bevestigt dat verhaal. En dan is er nog een familielid van een ex-bewoner die de schrijnende toestanden in het ‘woonzorgcentrum’ aanhaalt. “Mijn vader verbleef enkele maanden in de Duinenstraat, maar we hebben hem daar weggehaald”, klinkt het. “Hij moest onder andere zijn bankkaart afgeven en kreeg daar geen toegang meer toe. Uren werd hij aan zijn lot overgelaten zonder dat er ook maar naar hem omgekeken werd. Zijn kamertje liet te wensen over, hij kon er amper draaien noch keren. Zijn toestand is heel snel achteruit gegaan toen hij daar zat.”
De locatie in de Duinenstraat is een woonhuis waar je gewoon moet aanbellen. Binnen kom je er alvast niet zomaar. Als de deur open gaat – op een kier weliswaar – krijgen we meteen te horen dat we alles met N.S. moeten regelen. Dat is de normale gang van zaken. We mogen uiteindelijk met de eigenares afspreken, maar niet in de Duinenstraat, want dat blijkt verboden terrein. “Wij hebben niets te verbergen, maar dit is de locatie waar we de mensen ontvangen”, zegt N.S. “Waarom die aantijgingen? Jaloezie is een erge ziekte. We hebben de burgemeester in twaalf jaar tijd nooit gezien. De ene mag hier alles en een ander mag hier niets. We doen dit met de beste bedoelingen.”
Sluiten
Ook het Departement Zorg wil nu dat beide locaties gesloten worden. De Bredense burgemeester hoopt dat de minister haar verantwoordelijkheid neemt en de zaak sluit. “Wij willen als gemeente gerust de coördinatie op ons nemen om de bewoners een nieuw onderkomen te geven. We gaan die mensen uiteraard niet op straat laten staan. Maar er moet dringend iets gebeuren”, aldus de burgervader.
“Als we moeten sluiten, dan staan heel veel mensen op straat en dat vind ik erg”, komt N.S. nog een laatste keer terug. “Heel weinig mensen krijgen nog bezoek van familie, wij zijn hun familie.”
Minister Hilde Crevits (CD&V) zegt informatie en uitleg gevraagd te hebben. “Ik verwacht dat dit goed opgevolgd wordt en dat er ingegrepen wordt als e kwaliteit van zorg niet gegarandeerd kan worden.”
The post Ex-werkneemsters en familie van ex-bewoner getuigen over schrijnende toestanden in illegaal woonzorgcentrum: “Veel mag er het daglicht niet zien” is provided by KW.be.
