Maandag vierde Jerôme Noppe zijn honderdste verjaardag. Het blijft speciaal, maar die van Jerôme is nog een tikkeltje specialer. Ook zijn vrouw Agnes is namelijk een eeuwelinge. Samen 200 jaar? Dat is uniek én werd dus gevierd. Maar niet te uitbundig. “Een stukje taart en gezellig samenzijn, meer moet dat niet zijn”, klinkt het.
“Ik begin wat te vergeten, maar dat is normaal zeker? En de grote afstanden lukken niet meer. Ik zou nog naar de Plaats kunnen wandelen, maar ze zouden me moeten kunnen halen. Maar mijn bankzaken, die doe ik nog allemaal zelf”, vertelt Jerôme Noppe. Maandag 15 januari vierde hij zijn honderdste verjaardag. Een beetje vergeten, dat kan al eens gebeuren dan.
In zijn kamer in woonzorgcentrum Sint-Camillus in Wevelgem wordt hij geflankeerd door zijn vrouw Agnes Raes. Een bijzonder koppel. In april 2023 vierde ook Agnes namelijk haar eeuwfeest. Samen 200 jaar. “Dat is toch een prestatie”, lacht Agnes. Ze slapen dan wel niet op dezelfde kamer, dat houdt de liefde niet tegen. “Je moet geen bus of tram nemen om elkaar te zien, hé. Ze woont hier om de hoek. Makkelijk dus om elkaar nog elke dag ne pieper te geven.”
Tegenslagen
Twee keer honderd, daar moet toch een geheim voor zijn? “Iedereen vraagt me raad, maar ik kan geen tip geven eigenlijk. Ik heb veel gewerkt in mijn leven, dat wel”, klinkt het. “Maar ik heb net als Agnes ook veel tegenslagen gekend. En dan mag je niet te veel naar het verleden kijken.”
Ze zijn intussen 65 jaar getrouwd. Voor beiden hun tweede huwelijk. Agnes, die geboren werd in Esen en opgroeide in Lauwe, werd al vroeg weduwe. “Mijn man, Maurice Vlieghe, stierf naast mij aan een hartaderbreuk. Hij was 27, onze zoon Bernard was net vier maanden oud.”
Jerôme, die een geboren en getogen Moorselenaar is, verloor zijn Germaine Boudry. “Ik had toen al twee kinderen. Roos was toen 7 jaar, Rik was nog een boorling”, klinkt het. Een harde klap. “Maar gelukkig had ik mijn vrienden bij onder andere de KWB en het ACW bij wie ik veel steun vond. Plus, je hebt dan twee keuzes. Aan de toog gaan hangen of doorwerken om eruit te geraken.”
Nieuw liefdesgeluk
Jerôme koos voor het tweede. 32 jaar werkte hij bij Vanmarcke. Hij installeerde en repareerde kachels en hielp zo heel wat streekgenoten. Ook Agnes bleef niet bij de pakken zitten en wrocht als poetsvrouw bij de gemeente Wevelgem. Het was ook zo dat ze de liefde bij elkaar vonden. “Ik was net aan het werk in het kasteel van Wevelgem en zij begon tegen me te praten. De dag nadien praatten we nog een beetje. En zo is dat gegroeid. Het leven kan toch soms een rare draai kennen, hé”
Een rare draai die zorgde voor nieuw liefdesgeluk. Liefde die ze nu in het woonzorgcentrum vieren. Sinds eind vorig jaar pas. De zoon en schoonzoon van Jerôme verblijven er ook – ook van die tegenslagen. Voor Agnes ligt de verhuizing nog altijd wat moeilijk – ook door een tegenslag. “Ze was gevallen en moest naar het ziekenhuis, daarna verhuisde ze hierheen. Ik kreeg toen te horen dat er nog een kamer vrij was en ben haar gevolgd.”
Het was zijn eerste verjaardag in het woonzorgcentrum, maar eentje waarvan hij genoten heeft. “Een stukje taart en gezellig samenzijn, meer moet dat niet zijn. Het was leuk voor mij, maar ook voor alle anderen die zo ook konden meevieren. De hele living zat propvol. Het was een mooie namiddag.” (JDr)
The post Veel tegenslag gekend, maar nu zijn Jerôme en Agnes samen 200 lentes: “We geven elkaar nog elke dag ne pieper” is provided by KW.be.
