De 71ste St-Antonius Winterommegang vindt op zondag 21 januari plaats. Deze jaarlijkse Sint-Antoniusviering ter ere van de patroonheilige van Yvegem Sint-Antonius-Abt, is sinds vorig jaar erkend als immaterieel cultureel erfgoed. Christine Furniere (67) is met het hele gebeuren vergroeid.
Alvorens de plechtige eucharistieviering om 10 uur aanvangt, is er de dierenzegening voor de kerkdeuren op zondag 21 januari. Daarna volgt de prachtige optocht naar de kerk die vertrekt aan café d’Halve Maan. Voorgegaan door de Koninklijke Harmonie De Eendracht Anzegem-Ingooigem, volgen na de geestelijkheid de Patertjes met de varkens en andere offergiften. Gehuld in een paterskleed met daarover een cape met een kap, torsen zij de lasten samen met KLJ Yvegem. “Mijn grootouders Anna Vanwynsberghe en Aron Duprez, woonden heel hun leven in D’Halve Maan sinds de jaren tussen de twee oorlogen”, vervolgt Christine.
“Mijn overgrootouders gingen hen voor wat maakt dat er ongeveer 135 jaar café werd gehouden doorheen de verschillende generaties. Na mijn ouders nam nonkel Hugo het café over waarna een nichtje, Lieve Debode, tot ongeveer vijftien jaar terug. Vanaf dan is het niet meer in handen van de familie.”
Koffie en druppels
Als kind was Christine de rechterhand van haar grootmoeder. “De druppels voor de stoet waren een vaste traditie. Oma kleedde de paters en ik moest dan koffie maken. Mijn opa verzorgde voornamelijk de ‘PR’ “, lacht Christine hartelijk. Ze is getrouwd met Stefaan Defoor. “De Bolhoeden kwamen zeker op tijd binnengedruppeld in ’t café om hun koffie en borrel niet te missen. Soms zongen de Bolhoeden al tegen dat ze aan de kerk aankwamen. Ik heb niet anders gekend sinds ik kind was. Ondertussen doe ik dit nu al vijftig jaar alleen. Ook draag ik zorg voor de kledij.
De kinderen die de rol van Paterkes mogen bekleden, komen nog altijd uit het zesde leerjaar van de jongensschool, ondertussen gemengd gemeentelijk onderwijs, waar Stefaan een heel aantal jaar les gaf aan het derde en vierde leerjaar. De kinderen van het derde, vierde en vijfde leerjaar mogen de offergaven, die bestaan uit levende dieren zoals kippen, ganzen, duiven en konijnen.
Doorzeefd met motten
De kledij ziet er nog steeds hetzelfde uit zoals jaren geleden. “Vroeger was de stof van de pij, zoals een paterkeskleed wordt genoemd, van zuivere wol”, legt Christine uit. “Maar na veertig jaar waren ze doorzeefd door de motten en waren we genoodzaakt om een nieuwe serie te maken. Dit keer in een waterafstotende en kreukvrije stof die tegen alle weersomstandigheden bestand was.” Na 2005 werd de eerste serie paterskleren vervangen door nieuwe die Christine zelf maakte. “Omdat ik het gebeuren met de paplepel meegekregen had, was dat dus mijn taak. Alhoewel ik geen naaister ben en maar een beetje kan naaien van vroeger op school – toen dat nog aangeleerd werd – heb ik de acht paterskleden gemaakt. Ik blijf dit verder doen, omdat mijn grootmoeder het zo gewild zou hebben”, zegt Christine.
Erfgoed
Sinds 2023 zijn de Sint-Antoniusvieringen erkend door Vlaanderen als immaterieel erfgoed en sedert dan wordt het relikwie meegedragen in de optocht.
“Er is dit jaar besloten door De Bolhoeden van Yvegem Sportief en de Kerkfabriek Sint-Antonius-Abt, dat het wenselijk is dat dit klein beeldje van Sint-Antonius mee gedragen wordt. Vroeger mochten beelden niet uit de kerk, maar omwille van de speciale erkenning nu wel. De drager dient dan ook een paterkeskleed te dragen waar ik momenteel de laatste hand aan leg. Alleszins zullen wij zondag heel de dag van de partij zijn. Van ‘s morgens bij den dreupel tot ‘s avonds het slaapmutske in ’t Smesseplein. Maar ik zal geen tijd hebben om te drinken, want de kledij van de Paterkes moet deftig aangetrokken worden”, zegt Christine lachend.
The post Christine Furniere staat al vijftig jaar in voor de kledij van de Paterkes: “Mijn oma had het zo gewild” is provided by KW.be.
