Café Den Blauwvoet op de Marktplaats herleeft als nooit te voren. Ann-Sophie Toorré (35) zette er haar schouders onder en als dochter uit een café én met hart op de tong heeft ze op vier maanden tijd al een mooi cliënteel opgebouwd.
Café Den Blauwvoet stond al zes jaar leeg, maar Ann-Sophie Toorré die al sinds 2015 in de gemeente woont, vond het de ideale plek om haar horecaverhaal nieuw leven in te blazen. “Mijn ma Ann Vuylsteke hield 18 jaar café Drum open in Passendale. Dat heb ik in 2008 van haar overgenomen, maar ik was pas 20 jaar oud. Eigenlijk veel te jong, ik ging nog zelf veel te graag uit”, klinkt het eerlijk.
“Schrijf maar op: vrijdag 5 januari houden we hier onze nieuwjaarsreceptie”
Na drie jaar hield Ann-Sophie het voor bekeken, de jongste negen jaar werkte ze voor de stad Roeselare waar ze onder meer feesten en recepties hielp organiseren. “Ik zat dus nog min of meer in dezelfde wereld.”
Pand gekocht
Maar Anne-Sophie was ondertussen met dochter Lily-Roos (6) in Moorslede komen wonen. “Ik krijg ook veel steun van mijn mama, met wie ik echt twee handen op één buik ben. Toen we op een terras zaten, opperde ik dat ik wel weer café wilde houden. Ik was ook al gaan helpen bij de opstart van d’Oude Glorie, waar ik veel van mijn oude klanten terug zag. Het begon dus ook bij mij weer te kriebelen. Mijn dochter is nu al iets ouder. En ik vond ook dat Moorslede wel een extra café kon gebruiken. Als we hier naar de kermis kwamen, kon je haast nergens terecht. Den Blauwvoet stond al zes jaar leeg, Annemie (Dezitter, red.) die het lang openhield was zelfs al acht jaar vertrokken. Het pand stond te huur, maar na een gesprek met de eigenaar kon ik het ook kopen. Dat was toch wel een voorwaarde van mij om er aan te starten, ik was immers niet graag afhankelijk van een brouwer en wilde graag volledig mijn eigen boontjes doppen. In mei vond het eerste gesprek plaats, op het einde van die maand was alles al in kannen en kruiken.”
Op vrijdag 1 september openden de deuren van Den Blauwvoet opnieuw en het volk vond snel de weg naar de toog van Ann-Sophie. “Ik had ook het geluk dat het in september en ook een groot stuk van oktober nog echt goed weer was. Ik kon hier mijn terras buiten zetten en hier op de markt in Moorslede, beter kun je toch niet zitten…? Het café zelf is niet zo heel groot. Maar dat is voldoende, zo kan ik het in de meeste gevallen ook alleen aan.”
Tijd voor dochter
Den Blauwvoet gaat van donderdag tot en met zondag om 10 uur open tot sluitingstijd. “De eerste drie dagen van de week ben ik hier inderdaad gesloten. Ik ben zelf dochter uit een café, ik weet dat het hard werken is. Ik wil ook voldoende tijd doorbrengen met mijn dochter. Ik kan bij de zorg voor mijn dochter ook altijd rekenen op mijn mama en heb ook een goede verstandhouding met mijn ex. Het café is dus vier dagen open, maar vaak tot een stuk na middernacht. Het zijn dus korte nachtjes om hier tegen tien uur terug te zijn om te openen. Maar ik heb me de keuze zeker nog niet beklaagd.”
Pintendrinkerscafé
Bij ons bezoekje ervaren we aan den lijve dat Ann-Sophie als er ervaren herbergierster omgaat met de klanten, een kwinkslag is nooit ver weg. “Het publiek dat hier over de vloer komt is erg divers. Dat gaat van jonge gasten die eigenlijk op weg zijn naar het jeugdhuis hiernaast, maar die zien dat er hier ook ambiance is, tot zestigers, zeventigers…”
Ann-Sophie zet ook haar schouders onder heel wat events. “De Sint kwam al op bezoek, ik organiseerde een rockavond, er is de kerstmarkt en schrijf maar op: op vrijdag 5 januari is er hier nieuwjaarsreceptie. Dan voorzien we ook wat hapjes voor de klanten.”
In Den Blauwvoet worden Jupiler en Stella getapt, ook Sint-Bernardus Triple en Rodenbach kun je er van het vat krijgen. “We verkopen ook wel wat sterke dranken, maar het is hier eerlijk gezegd eerder een pintendrinkerscafé.
Papa is muzikant
Francois Toorré, de papa van de waardin, was overigens te gast als muzikant bij de opening én op de kerstmarkt. “Hij is echt een muzikale duizendpoot, zingt liedjes van R.E.M. tot Vlaamse zangers, speelt gitaar en drums… Die muzikale vaardigheden heb ik niet geërfd, maar ik ben wel een echte muziekliefhebber. Je kunt dat hier ook wat zien aan de inrichting van ons café en ik leg graag ook mijn eigen muziek op. Liedjes van de jaren zestig tot tachtig, ja voor ik geboren was eigenlijk. Maar er staat hier ook een muziekcomputer, soms draaien de klanten hier zelf muziek. De ambiancie zit er hier vaak goed in.”
Het café is eigenlijk te klein om verenigingen te herbergen. “LiefhebbersvoetbalploegThe Rangers, het wandelvoetbalteam en de reserven van KSV Moorslede,… die springen hier allemaal wel eens binnen hé. Het is hier een en komen en gaan. Op ieder moment van de dag heb je wel een ander publiek, maar dat maakt het ook aangenaam. En ik ken ook behoorlijk wat mensen. We zijn ook blij dat we er kunnen zijn voor de Moorsledenaars. Ook in de Drum in Passendale zaten destijds veel Moorsledenaars aan mijn toog”, gaat ze gedreven verder terwijl ze ondertussen ook bestellingen en babbeltjes met de klanten moeiteloos combineert.
Horecakoppel
Ann-Sophie vormt een koppel met Steve Grymonprez, de man achter Historic in Dadizele die nu met zijn broer ook kerstchalet Les Frères op het Roeselaarse Stationsplein runt.
“Het is nu super druk. Zijn moeder springt bij in Historic. Soms komt hij hier ook plaatsjes draaien na zijn shift, maar het moet ook allemaal doenbaar blijven. We moeten zorgen dat we niet op ons tandvlees zitten. Momenteel zien we elkaar wat minder, maar we kennen de reden. Het is voor de goede zaak.”
Volgende week: café ’t Peerdeken in Meulebeke
The post “Als cafédochter weet ik dat dit een zware job is”: Ann-Sophie blaast Den Blauwvoet nieuw leven in is provided by KW.be.
