Het was een druk nieuwsjaar in Gistel. De inrichting van park Dokter Egide Defever, de renovatie van centrum Zomerloos, de opening van een nieuwe recreatiezone… Maar één doldwaas feitje stak er toch bovenuit: Kris Osaer en Aloïs Gevaert die het Belgisch record toogzitten vestigden. “Dit was zó’n banale stunt, maar eentje die blijkbaar veel respect oplevert”, lacht het duo zes maanden na de recordpoging.
“Er waren eens twee kameraden…” Het klinkt als het begin van een sprookje. Maar wat Kris en Aloïs midden juli klaarspeelden, hadden ze zelf niet durven dromen. Tussen pot en pint besloten de vrienden het Belgisch record – en met de info voorhanden ook het wereldrecord – toogzitten aan te vallen. Het vorige record stond op naam van Chiro Joho uit Antwerpen: 52 uur. “Kan beter”, dachten ze in Gistel.
En zo geschiedde. Kris en Aloïs lapten er een uurtje bij. Let wel: om het record te vestigen, mochten ze niét slapen. Het hele evenement werd gelivestreamd vanuit horecazaak Teas & Bees, de zaak van Kris. “Ik heb in m’n leven nog wel domme dingen gedaan, maar dit is toch wel de domste stoot ooit die zodanig uit de hand is gelopen”, lacht Aloïs. “Ik werk als mecanicien bij wielerploeg Intermarché-Circus-Wanty. Enkele dagen voor de recordpoging sprak ik nog met de clubdokter. Die vond het te zot voor woorden en ongezond. Ook mijn vriendin geloofde niet waar ik aan begon. Maar waaróm toch?, vroeg ze zich continu af. Eerlijk: die 53 uur zijn voorbij gevlogen en achteraf gesproken was het makkelijker dan gedacht.”
“Er zat 300 man in het café en 250 man volgde onze livestream”
Tijdens de recordpoging kwam – bij wijze van spreken – half Gistel de mannen ondersteunen en een babbeltje slaan. “Dat was ongelooflijk sympathiek, maar als je 53 uur aan een stuk tegen honderden, zelfs duizenden mensen hetzelfde riedeltje moet afsteken, dan zijn je sociale batterijen vollédig op. Anderzijds, het was op geen enkel moment saai. We hebben veel nieuwe mensen leren kennen en aparte verhalen gehoord. Beeld je in: op het einde van de dag zat maar liefst 300 man in het café en volgde 250 man onze livestream, waaronder zelfs een cafeetje in de Ardennen nabij een camping waar Kris vaak op vakantie gaat.”
Internetheld
“Ja, ik word nog altijd aangesproken over het record”, vervolgt Aloïs. “Neem nu bijvoorbeeld met vrienden op café. Dan gaan ze tegen anderen zeggen: Eyla, je hebt hier wel met een wereldkampioen te maken, hé. Daarop gaan die mensen me googelen en, ja, vinden ze foto’s en krantenartikels over mij terug (lacht). Moet je weten: naast mecanicien heb ik ook nog een eigen fietsenzaak Geal, werk ik als flexi bij een bevriende fietshandelaar in Aalter Café Vitesse, en koers ik zelf ook nog. Voor al die dingen doe ik zó hard m’n best: trainen, bijscholen… Maar door één keer op een barkruk te zitten ben je plots meer bekend. Dat toogzitten was zó banaal, maar levert blijkbaar heel veel respect op”, grapt Aloïs nog.
Evenaring?
Voor Kris, die zo’n vier jaar terug samen met z’n vrouw Elisha Vandewaetere place to be Teas & Bees opstartte, was de stunt eveneens een verrassing. “Eigenlijk mondde het uit in een dorpsfeest dat 53 uur heeft geduurd”, blikt Kris terug. “Zoiets kan je niet plannen. Op een bepaald moment vallen alle puzzelstukjes gewoon in elkaar en ongewild leverde het ook reclame op voor onze zaak. In de tijd na de recordvestiging kwamen mensen hier ook een kijkje nemen naar de toog waar we hebben gezeten.”
Net als Aloïs behoudt Kris een nuchtere terugblik. “Fysiek stelde het weinig voor, maar mentaal was het best belastend. Op een bepaald moment zit je kop vol, hé. (lacht) Tja, dan ben je enkel nog fysiek aanwezig. Na afloop van de recordpoging heb ik nog tot 1 uur gefeest. En een dag later trokken we naar de Gentse Feesten. Ik kan je verzekeren: dat was toch nog een stuk zwaarder hoor”, knipoogt Kris. “Ik weet niet of en wanneer we nog een recordpoging zullen ondernemen. Soms zien we wel eens iets passeren waarvan we denken dat we het ook moeten kunnen. Maar het moet vooral spontaan blijven. Daarom: de ervaring van afgelopen zomer was zó ongepland, zó ongezien dat het allemaal moeilijk te evenaren valt.”
The post “Dit gaan we nooit evenaren”: Kris (37) en Aloïs (26) bleven 53 uur aan toog gekluisterd is provided by KW.be.
