Terwijl bijna alle kranten en tijdschriften in Vlaanderen achteruit boeren, bereikt Humo evenveel lezers als het jaar voordien en dat zijn er 791.000 per week. Dat succes is mee op naam te schrijven van Matthias Vanderaspoilden, adjunct-hoofdredacteur bij het weekblad. De journalist, die zes jaar geleden Kortrijk inruilde voor Antwerpen, stond ooit mee aan het roer van De Krant van West-Vlaanderen.
Matthias Vanderaspoilden (42) is een topper in zijn vak. Hij behoort tot het kringetje journalisten dat zich niet moet aanprijzen om een interessante nieuwe uitdaging te bekomen. Dat is best wel comfortabel maar wennen doet het niet, zo blijkt.
Toen Jörgen Oosterwaal, creatief directeur bij De Morgen en Humo bijna drie jaar geleden bij hem kwam aankloppen met een hoogst aantrekkelijk aanbod, wist Matthias even niet wat gezegd. Vandaag is dat gelukkig wel het geval als de gewezen basketbalspeler aanschuift voor een interview dat op zijn vraag in boekenhuis Theoria plaatsvindt. “Dit is mijn favoriete plek in Kortrijk”, zegt hij. “Als ik in de streek ben, spring ik hier altijd binnen.”
Onlangs pakte je op Facebook trots uit met de nieuwe CIM-cijfers die goed zijn voor Humo.
“Ja ik was daar zo mee opgezet dat ik het niet kon laten. We leven met de geschreven pers al vele jaren in een afkalvende markt en dan doet het deugd te zien dat de CIM-cijfers (Centrum voor Informatie over Media, red.) tonen dat Humo standhoudt. We moeten nu alleen nog het weekblad Libelle laten voorgaan als het om lezersbereik gaat. Zelfs Dag Allemaal laten we nu net achter ons. Vooral digitaal hebben we de voorbije twee jaar flinke stappen vooruit gezet, met een duidelijke strategie.”
Het lijkt wel of jij er iets mee te maken hebt, want je hebt nog maar enkele jaren mee de leiding van het blad.
(lacht) “Ik wil hiervoor niet te veel pluimen op mijn hoed steken. Dit is de verdienste van alle Humo-medewerkers. Ik ben een van hen en speel de rol die ik moet spelen.”
Wat was precies de aanleiding dat Humo jou kwam vragen voor een topfunctie?
“Heel exact is me dat nooit gezegd, maar ik vermoed dat het onder meer te maken had met enkele stukken van mij die verschenen zijn in Het Nieuwsblad waar ik op dat ogenblik politiek redacteur was. Een scherp interview met Bart De Wever moet in de smaak zijn gevallen. Als jonge snaak had ik twee journalistieke dromen die voor mij totaal onbereikbaar leken: dat was ten eerste politiek journalist worden en dat was ten tweede een job krijgen bij Humo. Een kleine drie jaar geleden ging ook mijn tweede wens in vervulling.”
Wil een journalist in de eerste plaats toch niet altijd het liefst artikels schrijven?
“Dat is ergens wel zo en ik doe dat ook nog altijd bijzonder graag. Het probleem bij mij is evenwel dat ik er als schrijvend journalist nooit in slaagde om te stoppen. Bij Het Nieuwsblad was het zelfs zo erg dat ik me kapot aan het werken was en mijn privéleven onder druk kwam te staan. Het kan vreemd klinken, maar door mijn huidige job heb ik opnieuw een leven. Als adjunct-hoofdredacteur moet je er ook hard tegenaan gaan, maar ik slaag er makkelijker in om werk en privé gescheiden te houden. Bovendien hou ik er ook van om enigszins vanuit de anonimiteit een poging te doen om wekelijks het beste blad van Vlaanderen te maken. Ooit zal ik als journalist wel opnieuw schrijven, maar niet nu.”
Zal dat dan bij Humo zijn? Eén blik op je curriculum volstaat om te zien dat je een echte jobhopper bent.
“Ik ben nochtans nooit bewust op zoek gegaan naar nieuwe jobs, ze zijn altijd toevallig op mijn pad gekomen. Wat ik nu doe is echt een kinderdroom die uitkomt. Of had ik dat al gezegd?” (lacht) “Met hoofdredacteur Bart Vanegeren vorm ik bovendien een uitstekende tandem.”
Hoe ben je in de journalistiek gerold?
“Ik ben als correspondent beginnen schrijven bij Het Kortrijks Handelsblad en De Weekbode, regionale edities van De Krant van West-Vlaanderen. Ik speelde basketbal in Wevelgem en kreeg de vraag of ik zin had om verslagjes te maken over basketbalwedstrijden in de streek. Ik wilde evenwel meer en het was mijn vader die me aanspoorde om eens enkele proefartikels te bezorgen aan de hoofdredacteur Noël Maes. Wat hij te lezen kreeg moet hem bevallen zijn, want niet lang daarna kreeg ik een vast contract aangeboden.” (glimlacht)
Hoe kijk je terug op die periode op de redactie van KW?
“Dat is met heel veel warmte. In die tijd dat ik daar aan de slag was, heb ik alle mogelijke kansen gekregen en heb ik het vak ook ten gronde geleerd. Daarvoor blijf ik de krant eeuwig dankbaar. Ik lees die trouwens ook nog elke week.”
The post Matthias Vanderaspoilden is adjunct-hoofdredacteur Humo:“Gestart als medewerker bij Kortrijks Handelsblad” is provided by KW.be.
