Wie wint zondag de Brugse stadsderby? Twee bekende Brugse advocaten kruisen op onze uitnodiging de degens: hoogleraar fiscaal recht Michel Maus (‘Cercletrutte’) en Paul Maertens (‘Clubzot’). “Voor het eerst trek ik niet met een gerust hart naar de derby.”
Afspraak in L’Estaminet aan het Astridpark in Brugge, bij herbergier en Cercle-supporter Ward Devriese. “Oeps, bij de vijand”, knipoogt Paul Maertens (60). Hij heeft het gesprek goed voorbereid, als was het een pleidooi voor een strafzaak, en toont plagerig een foto van een elfjarige Michel Maus… in Club-tenue.
Jeugdzonde
“Een jeugdzonde, vlak voor mijn plechtige communie”, bekent de professor. “Toen speelde ik nog bij het ploegje Sint-Anna. Korte tijd nadien heeft Cercle mij ‘ontdekt’. Tot mijn twintigste heb ik voor de Vereniging als mandekker gevoetbald. In het gezelschap van Yves Vanderhaeghe. Ik speelde bij de reserven van groen-zwart, de eerste ploeg haalde ik niet, omdat politieagent Peter Carly nooit out was met een blessure.”
Paul Maertens, voormalig doelman bij FC Ambiorix in het liefhebbersverbond, kreeg de liefde voor Club met de paplepel: “Ik mocht mijn vader vergezellen naar De Klokke en had een stoeltje mee. Het was de tijd dat er rondgegaan werd met hotdogs. Voor wie bovenaan zat, gingen die broodjes in de tribune van hand tot hand.”
Bruges Stropkes
Beide juristen hebben al jarenlang een abonnement bij hun favoriete ploeg. Michels Maus’ eerste derby was de afscheidsmatch van Club-spits Raoul Lambert. Paul Maertens, die de Wembley-finale in Londen meemaakte in 1978, is sinds zijn verhuis naar Gent lid van de vzw Bruges Stropkes en spande enkele jaren geleden een rechtszaak aan tegen AA Gent, met het doel de Ghelamco Arena te laten afbreken. Wat niet gelukt is.
Professor Michel Maus (52) heeft bij de Vrije Universiteit Brussel drie collega’s die ook De Vereniging een warm hart toedragen: “We zijn niet alleen de ploeg van ’t stad!”.
Risicomatch
Komend weekend aanziet de Brugse politie de stadsderby, na de rellen van vorig jaar, als een risicowedstrijd. “Een jammerlijke zaak. Enkelingen verzieken de sfeer. Dat heeft deels te maken met het feit dat er steeds minder Bruggelingen op het veld staan. Dat slaat over naar de supporters. De ludieke plaagstoten hebben plaats gemaakt voor geweld”, zucht Michel Maus.
Paul Maertens mijmert: “Waar is de tijd dat Cercle een tifo maakte met de boodschap: welkom in Brugge”. Michel Maus denkt aan de cartoon van Marec over Gudjohnsen, die van Cercle naar Club overstapte: “Good en Bad Johnsen!”
Werkvoetbal
De derby van zondag wordt voor onze twee gesprekspartners extra spannend. “Hoe lang is het geleden dat Cercle voor Club stond in de stand? Ik ben er voor het eerst niet gerust in”, bekent Paul Maertens. Michel Maus stelt: “Club zit voordien nog met een Europese midweekmatch! Cercle daarentegen heeft vier gekwetsten. En niet van de minsten: we zullen zondag vooral Thibo Somers missen.”
Paul Maertens geeft toe: “In feite belichaamt Cercle tegenwoordig de leuze van Club: no sweat, no glory. Werkvoetbal, hoge druk zetten. Negentig minuten lang! ’t Is een lastige ploeg om tegen te spelen. Club is te afhankelijk van de flitsten van individuen, die met één actie een doelpunt kunnen scoren. Maar als die niet in vorm zijn… Skov Olsen heeft er tegen Union niks van gebakken.”
“Het rare is dat trainer Ronny Deila naar Club gekomen is, omdat hij opnieuw animo in Standard Luik gekregen heeft. Bij Club is het enkel de eerste drie competitiewedstrijden gelukt. Nu schuilt Deila zich achter zinloze volzinnen en is er geen cohesie. Van spelsysteem wisselen doet hij niet, dezelfde slecht spelende voetballers mogen wedstrijd na wedstrijd starten.”
Vier trainers
“Wist je dat Cercle qua intensiviteit in de Europese statistieken op nummer vijf prijkt?”, vraagt Michel Maus. “Ons team hangt goed aan elkaar. De organisatie zit goed. Het heeft enkele jaren geduurd. Club heeft in een jaar tijd vier trainers gehad, ze moesten hen wat meer tijd geven.”
“Inderdaad”, beaamt Paul Maertens. “Ook onder Preudhomme, Leko en Clément waren er moeilijke periodes, maar ze bleven het vertrouwen genieten. Ik heb overigens gehoord dat een Amerikaanse groep een bod van 200 miljoen euro gedaan heeft op Club. ’t Is raar dat blauw-zwart nog altijd geen nieuwe omgevingsvergunning voor haar nieuw stadion ingediend heeft…”
Michel Maus vervolgt: “Wat Cercle betreft, blijft een klein polyvalent stadion op het Kanaaleiland de beste optie. Dat kan dan ook dienen voor rockconcerten. Zo kan Bruce Springsteen ook eens naar Brugge komen spelen!”
Paul Maertens onderbreekt hem met een schaterlach: “Mag het ook Pommelien zijn?”
Stadssteun?
Michel Maus laat zich niet afleiden tijdens zijn betoog: “In feite geldt dit ook voor het Club-stadion: er zal meer goodwill in de buurt zijn, als die tempel meerdere doelen dient. Je moet je stadion openzetten voor andere activiteiten, als je voor 80 procent vrijstelling van bedrijfsvoorheffing wil bekomen. En dan heb ik het nog niet over de vraag of stadssteun wel toegelaten is voor een voetbalstadion.”
Paul stelt: “Kwatongen beweren dat de tegenstanders van het nieuwe Club-stadion gesponsord worden door iemand met een rood-witte sjaal…”
Afbraak
Michel Maus repliceert: “Jan Breydel zou beter afgebroken worden, zodat er een nieuwe voetbaltempel op dezelfde plek komt. Ondertussen moet Club, net als Barcelona, twee jaar elders spelen. Dat zou het dossier vergemakkelijken.”
“Waar dan? In Rijsel? In Gent is Club niet welkom”, oppert Paul Maertens.
Pronostiek
Nog een Pronostiek? Paul: “3-2, Hans Vanaken maakt de winning goal.” Michel: “2-3, met een hattrick van Kevin Denkey, net als Josib Weber in 1992. Ben je die nederlaag vergeten, Paul?”
Paul Maertens: “Ik was erbij op 27 januari 1991, toen Club met 10-0 won van Cercle…”
The post Voetbalgekke Brugse advocaten Michel Maus en Paul Maertens: “Voor het eerst is Club echt niet gerust in de uitslag van de stadsderby” is provided by KW.be.
