Hoefsmid Jozef uit Ingooigem verloor op 26 september zijn pekkel waar paarden hun voet op zetten. Alleen ontdekte hij het pas vorige week bij het opendoen van de koffer van zijn auto. De pekkel had veel emotionele waarde want het was een erfstuk die van vader op zoon werd doorgegeven. Wanhopig plaatste zijn dochter nog een bericht op Facebook om het dierbare stuk terug te vinden. Dat worp zijn vruchten af, want twee uur later werd hij opgebeld. De pekkel was teruggevonden en Jozef kon opgelucht ademhalen.
Erfstuk
Twee weken geleden ging Jozef op de koffie bij goede vrienden. In het donker vertrok hij naar huis. Iets in zijn koffer maakte veel lawaai, waarschijnlijk een tang die niet zo goed vastzat, dacht Jozef. Twee weken later ontdekte hij dat het om zijn pekkel ging, een stuk met heel veel emotionele waarde. “Mijn vader organiseerde een feestje en een officiële overdracht 35 jaar geleden om die pekkel aan mij over te dragen. Voor hem was het heel belangrijk. Mijn vader was namelijk hoefsmid in de Tweede Wereldoorlog. Daar kreeg hij die pekkel van een officier en nam hij hem ook in gebruik.”
Twee weken terug op een noodlottige dinsdag verloor hij dus zijn pekkel langs de baan. “Ik reed van Moorsele naar Ingooigem toen ik iets hoorde schudden in de koffer. Ik stopte even en zag dat mijn koffer niet goed dicht was. Zonder vragen te stellen sloeg ik de deur dicht. Maar nu zaterdag zag ik dat mijn pekkel niet op zijn vaste plek hing en ook niet in de koffer zat. Ik wist direct dat hij er toen moest uitgevallen zijn, maar vond niets terug toen ik dezelfde weg afreed.”
Bericht op Facebook
De dochter van Jozef plaatste daarom een bericht op Facebook. Niet veel later kregen ze goed nieuws. “Iemand had hem twee weken geleden gevonden en in het lange gras aan de kant gezet. Toen de politie ging kijken, stond hij nog steeds op dezelfde plaats. Voor mij was het een enorme opluchting.”
De hoefsteun gaat al meer dan een eeuw mee. Het wordt gebruikt om de voet van een paard op te zetten. Op die manier zijn beide handen vrij om aan de hoef te werken. Wat belangrijk is als je een mooi resultaat wilt hebben. Want tenslotte ben je nog altijd bezig met een levend beest. “Elke smid heeft zo een pekkel. Dat is nodig als je aan de hoef van een paard wil werken. Want dan moet je natuurlijk die hoef opheffen. Dat is vrij zwaar waardoor we bij paarden die het toelaten de voet laten rusten op zo een hoefsteun. Anders moeten we het been van het paard tussen onze eigen benen houden en dat is een stuk lastiger. Helaas werken jonge paarden niet altijd evengoed mee, maar dat hoort bij de stiel”, lacht Jozef.
Samen met de pekkel kreeg hij ook een tang van zijn vader, maar die ligt veilig opgeborgen in de kast. “Mijn vader gaf mij ooit de hoefsteun samen met een tang. Hij zei mij dat ik van beide voorwerpen heel goed zorg moest dragen. De tang gebruik ik op aanraden van mijn vader nooit. Dat kan je snel kwijt geraken. Die tang zit dus veilig weg.”
Passie
De passie is dan ook met de paplepel ingegeven. Jozefs vader was hoefsmid van beroep en vroeg Jozef op zijn 20ste mee te gaan naar de moeilijke paarden. Daar leerde hij alle kneepjes van het vak van zijn vader. Toch ging hij op zijn 26ste nog naar de hoefsmederijschool in Anderlecht. “We hebben altijd veel paarden gehad thuis want mijn vader was hoefsmid van beroep. Dus ik kon wel goed om met paarden, maar was geen smid. Daarom leerde ik in Anderlecht hoe ik van een stuk ijzer een hoefijzer kon maken. Want ieder paard heeft een unieke hoef.”
Zelf heeft hij er nooit zijn beroep van gemaakt, maar de verzorging en het maken van hoefijzers voor zijn paarden en die van vrienden doet hij tot op vandaag nog steeds. “Vroeger maakte je zo een hoefijzer door het te smelten en dan in de juiste vorm te kloppen op een aambeeld. Tegenwoordig kan je het metaal ook al koud kloppen. Dus dan heb je geen warmte meer nodig.”
Nu zijn pekkel terug is, kan hij weer opgelucht ademhalen. Zo kan ook de traditie worden voortgezet. De zoon van Jozef is namelijk ook hoefsmid. Dus binnen enkele jaren geeft Jozef de hoefsteun op zijn beurt door. Op die manier hoopt hij dat de pekkel nog heel lang in de familie kan blijven. (TV)
The post Verloren hoefsteun die Jozefs vader kreeg in Tweede Wereldoorlog is terecht is provided by KW.be.
