In 1981 werd ze vicewereldkampioene op de sprint in Brno, maar vorige week verloor Claudine Vierstraete (63) de strijd tegen een slepende ziekte. Een portret van de gewezen topwielrenster op de piste. “Ze was een prachtzus”, zegt broer Fangio.
Claudine Vierstraete groeide op in Zedelgem, maar woonde een groot deel van haar wielercarrière in Kluisbergen en verhuisde later naar Antigua, een eiland in de Caraïben. De link met haar geboortestreek verdween nooit. Zo is fietsenmaker Fangio uit Aartrijke haar broer. “We waren thuis met zeven”, vertelt hij. “Twee beoefenden er een sport: Claudine en ik. Zij was zes jaar ouder en startte met atletiek. Verspringen en sprinten waren haar ding. Daarna is ze beginnen te koersen. Zelf voetbalde ik eerst, maar door een blessure maakte ook ik de switch naar de wielersport.”
Weinig steun als vrouw
De weg die Claudine als wielrenster aflegde, was verre van evident. Als vrouw in de jaren 70 bleek het niet eenvoudig om haar plaats af te dwingen. Haar ouders vonden wielrennen geen sport voor meisjes, maar gelukkig was er de familie Claeys, bekend van de Flandria-wielerploeg, die haar hard steunde. Toen Claudine in 1980 in Besançon aan haar eerste WK baanwielrennen deelnam, behaalde ze een vijfde plaats in de sprint. In de reeksen versloeg ze de latere wereldkampioene Sue Novarra. “Maar mijn concurrenten hadden duidelijk meer ervaring en daarnaast moest ik als sprintster te veel op de weg koersen”, vertelde Claudine in 2019. “Toen het jaar erna het WK in Brno in Tsjechoslowakije plaatsvond, moest ik van de Belgische wielerbond de week ervoor ook deelnemen aan het WK op de weg in Praag. Om kosten te besparen. Ik reed die koers uit, maar een ideale voorbereiding op het WK sprint was het uiteraard niet.”
Toch behaalde Claudine zilver. Het was de strafste prestatie uit haar carrière. In de halve finale kegelde ze zesvoudig wereldkampioene Galina Tsareva uit de Sovjetunie uit het tornooi, maar in de finale was de Amerikaanse Sheila Young te sterk. Patrick Sercu, op dat moment Belgisch pistecoach, zei letterlijk: jij moet naar het buitenland, want we verliezen tijd met jou hier in België. Alleen ben ik nooit naar het buitenland kunnen vertrekken.” Nooit haalde Claudine nog haar niveau. Aan de Spelen kon ze niet deelnemen, omdat sprint in tegenstelling tot nu nog geen olympische discipline was. Claudine was een Nicky Degrendele avant la lettre, maar verloor door het gebrek aan steun haar motivatie. In 1986 hing ze op 26-jarige leeftijd haar fiets aan de spreekwoordelijke haak.” Ook broer Fangio was er altijd bij tijdens haar carrière. “Ik heb thuis nog een foto liggen van mijn zus die won en ik die haar fiets mocht vasthouden. Trots dat ik was.”
Verhuisd naar Caraïben
Al vlug vond Claudine haar weg in haar nieuwe leven. Tijdens een vakantie op Antigua raakte ze aan de praat met lokale wielermensen, die vroegen of ze hen kon helpen. Claudine liet België achter zich en vestigde zich op de Caraïben om jong wielertalent te zoeken en op te leiden, alleen waren er zoveel problemen dat het onmogelijk bleek om dit tot een goed einde te brengen.
Toch heeft Claudine, die op Antigua ook een wijnbar runde, zich haar verhuis nooit beklaagd. Ze leerde haar vriendin kennen en trouwde. “Ze is geboren op Anguilla, studeerde in de belangrijkste stad in Florida en verhuisde naar Colorado Springs, waar ze bij Air Force toekomstige piloten opleidt”, zei Claudine in 2019.
Vorige week woensdag verloor ze in Veldegem echter een strijd die ze niet kon winnen. “Vorig jaar liet ze in de VS een kleine melanoom wegnemen”, vertelt broer Fangio. “Een nabehandeling was niet meer nodig. Alles was in orde. Twee maanden geleden is ze naar België gekomen, maar plots kreeg ze alle symptomen van een trombose. Op een bepaald moment viel ze en brachten we haar naar spoed. De resultaten waren dramatisch. De kanker zat overal. Een heel agressieve vorm. Ik ben elke dag bij Claudine gaan zitten en was erbij toen ze stierf. Alles lag klaar voor euthanasie, maar dat is niet nodig geweest. Gelukkig heeft ze niet afgezien. In die twee maanden moest ze geen enkele pijnstiller nemen.”
Fangio herinnert zijn zus als iemand die het dameswielrennen toch een beetje op de kaart heeft gezet. “Ze was streng maar rechtvaardig. Ze wilde voor iedereen goed doen en ging ook iedereen helpen. Het was een prachtzus. Ik had een heel speciale band met haar.”
The post Afscheid van ex-topwielrenster: Claudine Vierstraete (63) verliest strijd na slepende ziekte is provided by KW.be.
