Het zijn drukke tijden voor Geertrui Van Eynde uit Roeselare. Ze is ’s avonds vaak te vinden op vergaderingen over lokaal mondiaal beleid en, zeker vanaf nu, op vergaderingen over de 11.trail van de Roeselaarse – Hoogleedse 11.11.11-groep waarvan Geertrui deel uitmaakt.
Hoe ben jij in Roeselare beland?
Geertrui Van Eynde: “Je hoort natuurlijk onmiddellijk dat ik geen Roeselaars accent heb (lacht). Ik ben 23 jaar geleden Roeselarenaar geworden door mijn man die ik heb leren kennen tijdens een reis naar Kreta. We zijn elkaar enkele jaren later opnieuw tegengekomen en we zijn gehuwd.”
“Ik ben afkomstig van Malderen in Vlaams-Brabant. Ik woonde bijna op de grens met Steenhuffel, in de straat van brouwerij Palm. Toen ik alleen ging wonen, heb ik twee jaar in Tervuren gewoond. Ik was ‘huisoppas’ van iemand die in het buitenland ging werken en wonen. Ik werkte in Gent en heb daar, na Tervuren, ook een flat gehuurd. Tot ik dus in de Roeselaarse Noordstraat kwam wonen.”
In Roeselare werd je de gangmaker van 11.11.11 en was je zelfs provinciaal coördinator?
“Ik deed mijn job in de biotechnologie in een Gents bedrijf zeer graag maar toen onze zonen Manuel en Thomas naar school moesten, wilde ik dichter bij huis werken. Ik wilde een betere work/life-balans hebben. In de biotechnologie in West-Vlaanderen waren er toen niet veel mogelijkheden maar ik solliciteerde voor de job van provinciaal coördinator bij 11.11.11. Het Noord-Zuidverhaal heeft me altijd aangesproken. Het was een halftijdse job en ik moest de vrijwilligers ondersteunen, gemeentes en steden ondersteunen met het lokaal mondiaal beleid en activiteiten organiseren.”
“Ik heb die job bijna veertien jaar gedaan en het werd tijd voor iets nieuws. Enfin, een klein beetje nieuw want nu werk ik als stafmedewerker voor lokaal mondiaal beleid voor de provincie West-Vlaanderen. Mijn nieuwe job is op dezelfde locatie als de vorige, het Wereldhuis, en zelfs in hetzelfde kantoor.”
“Mijn moeder is de allergrootste fan van Roeselare”
Een van de activiteiten die je mee hielp organiseren, is de 11.trail. Van wie kwam dat idee eigenlijk?
“Van onze vrijwilliger Hugo Lema. Op een vergadering kwam iedereen tot de vaststelling dat de deur-aan-deur verkoop niet meer plezant en voorbijgestreefd was. Het was tijd voor iets anders. Hugo stelde voor om een trail te organiseren en we lieten die idee een beetje rijpen. Toen Delphine Lerouge vertelde dat de stad op zoek was naar een partner om een urban trail te organiseren, zijn we onmiddellijk op de kar gesprongen.”
En het bleek een schot in de roos?
“Het was ongelooflijk. Voor de eerste editie hadden we vooropgesteld om de deelnemerslimiet op 1.111 te plaatsen en hadden we eigenlijk gehoopt op 500 deelnemers. Wel, na drie weken was alles uitverkocht en moesten we een wachtlijst aanleggen. Er waren die eerste keer zelfs mensen die niet konden starten.”
“Nu hebben we de limiet gelegd op 2.000 deelnemers en iedere editie is tot nu uitverkocht. We hebben geen wachtlijsten meer maar we doen ook geen daginschrijvingen meer. Dat is vooral voor de praktische voordelen: zo weten wij perfect hoeveel mensen er aan de start komen, waar we moeten op inzetten en wat we moeten voorzien van omkadering.”
Op zondag 22 oktober vindt al de zevende editie plaats. Is de formule nog niet versleten?
“Helemaal niet. Ieder jaar pakken we uit met een nieuw parcours en veel mensen en bedrijven bellen ons zelf om een locatie voor te stellen waar de lopers en wandelaars mogen passeren. Dit jaar voorzien we ook veel nieuwe animatie.”
Je echtgenoot Danny zal ook dit jaar de allerlaatste loper zijn?
“Inderdaad, Danny is een van de weinigen van de organisatie die het parcours helemaal zal zien. Hij is letterlijk ‘de afsluiter’ van de 11. trail en als hij is gepasseerd kunnen de opruimploegen starten.”
Vind je Roeselare eigenlijk een leuke stad?
“Absoluut. Ik vind het leuk om in een stad te wonen en doordat Roeselare geen grootstad is, was het ook geruststellend als mama en papa om onze kinderen hier te laten opgroeien. Mensen horen natuurlijk dat ik geen Roeselaars accent heb maar ik ben door iedereen altijd zeer hartelijk ontvangen geweest. En mijn moeder is de allergrootste fan van Roeselare. Ze woont nog steeds in Malderen maar ze komt winkelen in Roeselare omdat ze hier veel vriendelijker zijn dan in andere steden.”
Blijf je de rest van je leven in Roeselare wonen?
“Dat denk ik niet. Dit huis is veel te groot voor Danny en ik. Thomas studeert in Leiden, woont er en speelt er ook hockey en Manuel studeert in Leuven, heeft zijn vriendengroep in de streek van Hoegaarden en zal wellicht in die streek zijn leven uitbouwen. Maar wat Danny en ik zullen doen, weten we nog niet. Wordt het een flat of een huis, een kleine stad of een dorp? Ik ben niet echt honkvast, ik kan overal wonen (lacht).”
Alle info: www.11trail.be
Wie is Geertrui Van Eynde?
Privé
Geboren in Duffel op 18 april 1970 en opgegroeid in Malderen. Gehuwd met Danny Verhaest, twee kinderen: Manuel en Thomas, beiden 21.
Opleiding
Lager onderwijs in Malderen en Londerzeel, middelbaar in Mechelen en hoger onderwijs in Sint-Katelijne-Waver (industrieel ingenieur chemie). Dan 17 jaar gewerkt in een biotechnisch bedrijf in Gent, vervolgens werkzaam voor 11.11.11 en nu voor de provincie West-Vlaanderen.
Vrije tijd
Keramiek, juwelen maken, reizen, lezen.
The post Geertrui Van Eynde over zevende Roeselaarse 11.trail: “Het wordt opnieuw een verrassende editie” is provided by KW.be.
