Het was naar eigen zeggen een moeilijke beslissing, maar Angelo Dieryck (35) heeft de deur van zijn pizzeria Lyaz in Diksmuide dichtgetrokken. “Nee ik ben niet failliet en ik zat ook niet in slechte papieren”, benadrukt de Diksmuideling. Het voorbije weekend rukte hij voor het laatst uit met zijn foodtrucks. Angelo vertelt eerlijk wat er aan de hand is en welke nieuwe richting zijn leven is uitgegaan.
Miserie tijdens jeugd
Het leven van Angelo ging niet altijd over rozen. Hij heeft zelf veel miserie gekend in zijn jeugdjaren en week af van het rechte pad, maar die periode ligt al jaren achter hem. “Beroepshalve was ik actief in de bouw, maar ik wilde al langer een eigen pizzeria”, vertelt de gewezen zaakvoerder van Lyaz.
“Als voorbereiding at ik vooral zelf veel pizza’s (lacht). Ik moest toch weten welke deeg het beste smaakte en welke ingrediënten goed in de mond lagen. Grote studies gingen er niet aan vooraf en vijf jaar geleden opende ik in een huurpand in de Grauwe Broedersstraat pizzeria Lyaz, de naam verwijst naar mijn zoontje. Ik werkte uitsluitend met verse ingrediënten en rolde het deeg zelf uit.”
Booming business tijdens corona
En de Diksmuidelingen waren meteen weg van de pizza’s van Angelo. “Tijdens de coronaperiode begon mijn zaak me boven het hoofd te groeien. In de weekends werkte ik met 53 personeelsleden. Zeventien wagens stonden startensklaar om de bestellingen vlot tot bij de klanten te brengen. Die woonden al lang niet meer in Diksmuide alleen. We reden ook naar Houthulst, Kortemark en Koekelare.”
“Maar het succes had ook een keerzijde. Aan pizza’s bakken kwam ik niet meer toe, laat staan dat ik tijd had voor het contact met de klanten. Het merendeel van mijn tijd zat ik met mijn neus in de administratie. ‘Is dit de reden waarom ik een eigen zaak wilde’, spookte door mijn hoofd. En dan is er nog die constante verantwoordelijkheid.”
Balans werk en gezin
Angelo had steeds meer moeite om de balans te vinden tussen het werk en zijn gezin. “Er was eigenlijk alleen maar mijn zaak”, bekent hij. “Ik voelde me wegglijden in een depressie. Mijn pizzeria werd te succesvol op een te korte tijd.”
Bij Angelo lag het accent niet alleen op het commerciële. Hij had een groot hart voor zij die het minder goed hadden. “Elke zondag nodigde ik een kansarm gezin uit dat bij mij gratis mocht eten. In de kerstperiode schoven tot 120 mensen, die zelf geen geld hadden voor een kerstfeest, aan voor een driegangenmenu. Voor de kinderen lagen de cadeautjes klaar. Tijdens de coronaperiode trakteerde ik de hulpverleners met plezier voor hun inzet. Voor ik met mijn pizzeria begon, had ik niets. Ik heb dag en nacht gewerkt om een startkapitaal bij elkaar te sparen. Ik weet als geen ander hoe moeilijk het leven soms kan zijn.”
Verademing
Naast de pizzeria had de Diksmuidse ondernemer ook vijf foodtrucks en verhuurde hij 35 springkastelen. “Die verhuur van springkastelen blijf ik verder doen, maar de pizzeria heb ik recent gesloten. Voor het eerst sinds de start heb ik nog eens een vrij weekend gehad. Het voelde als een verademing. Ik ben opnieuw ‘Angelo’ en niet langer ‘de slaaf van mijn zaak’.”
“Sinds kort ben ik opnieuw aan de slag als kraanman. Ik blik met de nodige fierheid terug op mijn bedrijf. Het voelt helemaal niet als een mislukking aan. Integendeel, ik heb er levenslessen uit getrokken. Ik zal het wel missen, maar mijn gezin komt nu op de eerste plaats.” (GUS)
Angelo verkoopt zijn pizzeria. Wie interesse heeft, kan de man mailen: [email protected].
The post Populaire pizzabakker Angelo (35) legt deegrol definitief in de lade: “Ik wil niet langer slaaf zijn van mijn werk” is provided by KW.be.